H Oana και ο άντρας της, Alex, από το Carrickfergus της Βόρειας Ιρλανδίας έχουν ήταν μια 5χρονη κόρη που ονομάζεται Emma. Όταν η Oana έμεινε έγκυος για δεύτερη φορά, η χαρά του ζευγαριού ήταν τεράστια – ήθελαν πολύ ένα δεύτερο παιδί.
Ο μικρός George ήταν το καμάρι ολόκληρης της οικογένειας. Αλλά μόλις 3 μήνες μετά η οικογένεια δέχτηκε ένα σοκ: ο γιος τους είχε διαγνωστεί με λευχαιμία.
Το σωματάκι του έπρεπε να περάσει από το μαρτύριο της χημειοθεραπείας. Παρ’όλα αυτά, ήταν σαν μια ακτίνα φωτός. Ωστόσο, οι γιατροί είπαν στην οικογένεια τα συνταρακτικά νέα: ο George δεν ανταποκρινόταν καλά στην θεραπεία και δεν του έμενε πολύς καιρός.
Για τις τελευταίες δύο εβδομάδες, ολόκληρη η οικογένεια μετακόμισε σε ένα κέντρο περίθαλψης για να είναι κοντά με το αγοράκι στο τελευταίο του ταξίδι. Μετά από 165 μέρες, η ζωή του George έφτασε στο τέλος της. «Κατάφερε να φύγει ήρεμα, χωρίς πόνο ή φόβο», θυμάται η Oana. «Τον είδαμε να φεύγει, του τραγουδήσαμε γλυκά και κρατούσαμε τα χεράκια του καθώς έπαιρνε την τελευταία του ανάσα.»
Παρ’όλο που ο George πέρασε τόσο λίγο χρόνο σε αυτή τη γη, άφησε το σημάδι του στην οικογένεια του για πάντα. Τα τρυφερά λόγια της μητέρας του περιγράφουν την χαρά και τον πόνο που της έφερε ο μικρός της άγγελος.
«Η ζωή του George μας έκανε καλύτερους ανθρώπους και το ίδιο και ο θάνατος του κατά κάποιο τρόπο. Η ζωή πλέον είναι πολύ πιο δύσκολη, αλλά τώρα την απολαμβάνουμε στο μέγιστο. Τον αγαπήσαμε και πάντα θα τον αγαπάμε. Έζησε μόλις 5 μήνες και σε αυτό το διάστημα μας δίδαξε την υπομονή, το κουράγιο και την αγάπη. Πάνω απ’όλα μας δίδαξε να εκτιμάμε κάθε στιγμή που έχουμε σε αυτόν τον πλανήτη.»
Παρ’όλο που η οικογένεια του George θρηνεί καθημερινά, είναι ευγνώμονες για κάθε ανεκτίμητη στιγμή που πέρασαν μαζί με το μωρό τους. Δεν θα άλλαζαν αυτές τις 165 μέρες για τίποτα στον κόσμο.
R.I.P little fellow.
ΚΡΙΜΑ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ…
Τι αδικία…… Πόσο λυπηρό!!!!