Στίς 23 Ὀκτωβρίου 1937 ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος διέβη τήν πύλη τῆς Σ.Σ.Ε. καί φόρεσε γιά πρώτη φορά τήν ἔνδοξη στολή τοῦ Εὐέλπιδος.
Ὁ Εὔελπις Γεώργιος Παπαδόπουλος διεκρίθη ἀμέσως.
Σέ ὅλα τά μαθήματα εἶχε τήν ὑψηλότερη βαθμολογία.
Ἀρχηγός Τάξεως 1940A’
Κατά τό δεύτερο ἔτος τῆς φοιτήσεώς του, ἔγινε γιά πρώτη φορά Ἀρχηγός Τάξεως.
Στό τρίτο ἔτος ἡ τάξις του ἔγινε ἡ Διοικοῦσα Τάξις.
Καί καθ’ ὅλο τό ἀκαδημαϊκό ἔτος ὁ τριτοετής Εὔελπις ἔλαβε τόν βαθμό τοῦ Ἐπιλοχία καί διετέλεσε Ἀρχηγός Σχολῆς!
Ὁ συμμαθητής του, Νικόλαος Γκαντώνας ἔγραψε: «Ἀρχηγός τῆς τάξεώς μας στήν Σχολή Εὐελπίδων καί πρωτεύσας παντοῦ, διεκρίνετο διά τήν ἰδιαιτέραν εὐφυΐαν του».
Ὁ ἐπίσης συμμαθητής του, Ἰωάννης Λαδᾶς δήλωσε: «Ὑπῆρξε μία ἰδιοφυΐα!
Καί εἰς τήν Σχολήν τῶν Εὐελπίδων πού ἦταν Ἀρχηγός…».
Ὁ μικρότερος κατά μία τάξι Στέφανος Καραμπέρης ἐπίσης ἀναφέρει: «Πρῶτος κατά τήν διάρκειαν τῆς φοιτήσεώς του εἰς τήν Σ. Σ. Εὐελπίδων, ἦτο γνωστός τουλάχιστον εἰς τούς ἀποφοιτήσαντας Ἀξ/κούς τῆς Τάξεώς του καί τούς ἀντιστοίχους τῶν δύο μεγαλυτέρων καί τῶν δύο μικροτέρων τῆς ἰδικῆς του».
Ἐπίσης ὁ συμμαθητής του Γρηγόριος Μπονάνος, τονίζοντας τήν εὐφυΐα καί ἀκτινοβολία του, γράφει: «Ἄλλωστε, ἦτο καί ἀρχηγός τῆς τάξεώς μας, ἀκριβῶς διότι διέθετε ὅλα αὐτά τά προσόντα…».
Στίς 10 Αὐγούστου 1940, ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ὁρκίσθηκε Ἀνθυπολοχαγός Πυροβολικοῦ, 4ος μεταξύ τῶν 289 ἀποφοίτων τῆς Τάξεως 1940Α’ τῆς Σ.Σ.Ε. καί μέ σειρά ἐπιτυχίας 1 στό Πυροβολικό.
Ὁ Ἀριθμός Μητρώου του (Α.Μ.) ἦταν 22113.
Ὅμως ἐπειδή ὑπῆρξε κατά τήν διάρκεια τῆς 3ετούς φοιτήσεως ὁ μακροβιότερος Ἀρχηγός τῆς Τάξεως καί Ἐπιλοχίας καί Ἀρχηγός Σχολῆς, παρέμεινε ἔτσι στήν συνείδησι ὅλων!
Μόλις 5 ἡμέρες μετά -τόν 15Αὔγουστο τοῦ 1940- οἱ Ἰταλοί τορπίλλιζαν ἄνανδρα τό εὔδρομο “ΈΛΛΗ”, πού σημαιοστολισμένο συμμετεῖχε στόν ἑορτασμό τῆς Παναγίας τῆς Τήνου.
Οἱ Ἐκθέσεις Πολεμικῆς Δράσεως
Ἀμέσως μετά τήν ἀποφοίτησί του, ὁ νεαρός Ἀνθυπολοχαγός ἔλαβε τό πρῶτο Φύλλο Πορείας τῆς σταδιοδρομίας του:
Ἦταν τό II Σύνταγμα Ὀρειβατικοῦ Πυροβολικοῦ (Σ.Ο.Π.) τῆς II Μεραρχίας τοῦ Α’ Σώματος Στρατοῦ πού ἕδρευε στήν Ἀθήνα, μέ Διοικητή τόν Συνταγματάρχη Χρῆστο Μαντᾶ.
Ὁ Γ. Παπαδόπουλος τοποθετήθηκε ὡς Ἀξιωματικός Βολῆς τῆς 3ης Πυροβολαρχίας τῶν 75/19 (Πυροβόλα Σνάϊντερ τῶν 75 χιλιοστῶν ὑποδείγματος 1919) πού διοικοῦσε ὁ Λοχαγός Ἠλίας Μανούκας.
Μόλις 2 μῆνες καί 18 ἡμέρες μετά ἀπό τήν ἡμέρα πού φόρεσε τήν ἔνδοξη στολή τοῦ Ἕλληνος Ἀξιωματικοῦ, ξημέρωνε τό “ΟΧΙ” τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940!
Ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἀνῆκε στήν ἱστορικά προνομιοῦχο ἐκείνη τάξι, πού ἔμελλε νά πέση, ἀμέσως μετά τήν ἀποφοίτησί της, στήν φωτιά τοῦ πολέμου.
Στίς 27 Ἰανουαρίου 1941 Ὁ μέχρι τότε Δ/τής του, Συνταγματάρχης Χρῆστος Μαντᾶς ἀνέλαβε Δ/ντής Πυροβολικοῦ τῆς ΙΙ Μεραρχίας. Ἀναφερόμενος στήν μέχρι τότε δράσι τοῦ Γεωργίου Παπαδοπούλου, ὁ Μαντᾶς ἔγραψε:
«Ὑπηρέτησεν εἰς τό Μέτωπον (Ἑλληνοϊταλικός Πόλεμος) ἀπό τάς ἀρχάς τοῦ Πολέμου, ἀρχικῶς ὡς Ἀξ/κός Βολῆς τῆς 3ης Πυροβολαρχίας τοῦ Συν/τος, τοῦ Λοχαγοῦ Μανούκα Ἠλία καί εἴτα, ἀπό 12/12/1940, ὡς Οὐλαμαγός τῆς ἰδῖας Πυροβολαρχίας, μέχρι τοῦ πέρατος τοῦ Πολέμου.
Συμμετέσχεν ἁπασῶν τῶν ἐπιχειρήσεων εἰς ἄς ἔλαβεν μέρος ἡ Πυρ/χία του καί ἐπεδείξατο παντοῦ διαγωγήν καί γενναιότητα ἐξαίρετον, δι’ ὁ καί ἐπροτάθη ἐπανειλημμένως δι’ ἠθικάς ἀμοιβάς αἴτινες καί τῷ ἀπενεμήθησαν (Ἀριστεῖον Ἀνδρείας – Πολ. Σταυρός Γ’ Τάξεως – Προσάρτησις σημάτων).
Πρόκειται περί ἐξαιρέτου πολεμιστοῦ καί Ἀξ/κοῦ, παρέχοντος τά ἐχέγγυα ὅτι θά ἐξελιχθῆ εἰς ἄριστον στέλεχος.
Ἀθῆναι τή 13/12/42
Ὁ Τέως Δ/ντής Πυροβολικοῦ ΙΙ Μεραρχίας
ΜΑΝΤΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
Συν/χης Πυρ/κοῦ»
(«Ἔκθεσις Πολεμικῆς Δράσεως» Γ. Παπαδοπούλου 2ος Ὑποφάκελλος καί «Φύλλον Ποιότητος»)
Ὁ δεύτερος Δ/τής τοῦ Συντάγματος, Ἀντισυνταγματάρχης Δημήτριος Λειβαδίτης, πού ἀνέλαβε τήν διοίκησι τοῦ Συντάγματος στίς 27/1/1941, ἔγραψε γιά τόν Γεώργιο Παπαδόπουλο:
«ΙΙ ΣΥΝ/ΜΑ ΟΡ. ΠΥΡ/ΚΟΥ
– Χαρακτήρ: Ἄριστος
– Διαγωγή μέχρι τοῦ Πολέμου: Οἴα ἁρμόζει εἰς Ἀξ/κόν.
– Ὑπηρεσία προσφερθεῖσα κατά τόν Πόλεμον:
Ἐξετέλεσεν ἀπό τῆς κηρύξεως τοῦ Πολέμου ἐναλλάξ καθήκοντα Οὐλαμαγοῦ καί Ὑπολοχαγοῦ Πυρ/χίας ἐμπολέμου. Εἰς τά καθήκοντά του ἀντεπεκρίθη ἄριστα. Εἶναι ὀξείας ἀντιλήψεως καί κρίσεως, Κατά τάς δυσκόλους στιγμάς εἰς ἄς κατ’ ἐπανάληψιν εὑρέθη ἡ Πυρ/χία του, ἔδειξεν θάρρος καί αὐτοθυσίαν, προταθείς κατ’ ἐπανάληψιν δι’ ἠθικάς ἀμοιβάς.
– Διαγωγή κατά τήν σύμπτυξιν: Λίαν καλή.
– Ἱκανότης Διοικήσεως τμήματος ἀντιστοίχου του βαθμοῦ του ἤ καί ἀνωτέρου τοιούτου:
Καίτοι νέος Ἀξ/κός, ἐπέδειξεν λίαν καλήν Διοικητικήν Ἱκανότητα. Εἶναι πρόθυμος καί ἐργατικώτατος.
Μέ τήν ἤν κέκτηται μόρφωσιν ἐπαγγελματικήν καί τήν κτηθείσαν πείραν, δύναται μετ’ ἐμπιστοσύνης νά τοῦ ἀναθέση τίς καθήκοντα Ὑπολοχαγοῦ.
– Συμπερασματική Κρίσις:
Πρόκειται περί Λίαν Καλοῦ Ἀξ/κοῦ Πυρ/κοῦ, ὅστις ὡς ἐργάζεται, θέλει ἐξελιχθῆ σύν τῷ χρόνῳ, εἰς ἕναν τῶν πολύ καλῶν Ἀξ/κῶν Πυρ/κοῦ.
Οὗτος ἀντέχει εἰς τούς κόπους καί τάς στερήσεις τῆς ἐκστρατείας.
Κατά τήν ὑποχώρησιν, ἡ διαγωγή του ὑπῆρξεν Λίαν Καλή.
Ἠκολούθησεν δέ τήν Πυρ/χίαν του μέχρι Μεσολογγίου ἔνθα διελύθη τό Σύνταγμα κανονικῶς τήν 6ην Μαΐου 1941.
Ἀθῆναι τῇ 9 Σ/βρίου 1941
Ὁ τέως Δ/τής τοῦ Συν/τος
ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Ἀντ/ρχης Πυρ/κοῦ»
(«Ἔκθεσις Πολεμικῆς Δράσεως 1940 – 41» τοῦ Γ. Παπαδοπούλου 2ος Ὑποφάκελλος καί «Φύλλον Ποιότητος»)
Οἱ Ἠθικές Ἀμοιβές
Γιά τήν δράσι του στόν Ἑλληνοϊταλικό πόλεμο τοῦ 1940 – 41, ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἔλαβε τίς ἑξῆς ἠθικές ἀμοιβές:
1) Χρυσό Ἀριστεῖο Ἀνδρείας (ΕΔΥΕΘΑ 197/41)
«Διά τήν ἡρωικήν μέχρις αὐτοθυσίας ἀπόδοσιν ἐπί τοῦ πεδίου τῆς μάχης ἐν τῇ ἐνασκήσει τῶν καθηκόντων του».
2) Πολεμικός Σταυρός Γ’ Τάξεως (ΕΔΥΕΘΑ 197/41)
«Διότι λαβῶν μέρος εἰς τάς ἐπιχειρήσεις τοῦ Ἀλβανικοῦ Μετώπου, ἐπεξείξατο ἡρωισμόν καί αὐτοθυσίαν, συμβάλων οὕτω εἰς τήν ἐπιτυχῆ ἔκβασιν τούτων».
3) Πολεμικός Σταυρός Γ’ Τάξεως (ΕΔΥΕΘΑ 199/41)
«Διά τήν ἡρωικήν του προσπάθειαν κατά τάς ἐπιχειρήσεις.
Προσάρτησις Στέμματος ἐπί τῆς ταινίας τοῦ Πολεμικοῦ Σταυροῦ ΕΔΥΕΘΑ 199/41»
4) Μετάλλιο Ἐξαιρέτων Πράξεων (ΕΔΥΕΘΑ 396/46)
«Διά τήν ἐπιδειχθήσαν ἐργατικότητα, ἀνωτέραν ἀντίληψιν καθήκοντος καί εὐδοκίμους ὑπηρεσίας ἐν τῶ κύκλω τῶν ἐνεργειῶν του, κατά τήν Πολεμικήν περίοδον 1940 – 41 ἐν Ἀλβανίᾳ»
5) Ἀργυρός Σταυρός Γεωργίου Α’ Μετά Ξιφῶν (ΕΔΥΕΘΑ 549/47)
«Ὡς ὑπηρετήσας καί διακριθεῖς εἰς τόν Πόλεμον 1940 – 41»
6) Ἀναμνηστικό Μετάλλιο Ἐκστρατείας 1940 – 41 (ΕΔΥΣ 496/50)
Τί ἔλεγε γιά τό Ἔπος
Πολλά χρόνια ἀργότερα -ὡς πρωθυπουργός πλέον- ἀναφερόμενος στό Ἔπος τοῦ 1940 – 41 ἔλεγε:
«Ἤμεθα τότε μόνοι εἰς τήν ἠπειρωτικήν Εὐρώπην.
Ἡ μοναδική ἀκτίς φωτός εἰς τό ζοφερόν σκότος τῆς συνθηκολογήσεως, τοῦ ἐγωισμοῦ καί τῆς δειλίας… Θά ἦταν ἄλλη ἡ μορφή τοῦ κόσμου ἄν τόν Ὀκτώβριον τοῦ 1940 δέν ἐδέχετο τήν πρόκλησιν τοῦ Ἄρεως ἡ Ἑλλάς»( «Τό Πιστεύω μας» τόμος Γ’ σελ 102)
Γιά τήν μοναδικότητα τῆς ἑλληνικῆς ἀντιστάσεως ἔλεγε:
«Ὅταν οἱ Ἕλληνες ὤρθωναν τό ἀνάστημά των κατά τοῦ ἀνάνδρου ἐπιδρομέως.
Ἡ ἠπειρωτική Εὐρώπη ἔπτησσεν ὑπό τό πέλμα τοῦ θριαμβεύοντος Ἄξονος.
Παραδείγματα πού νά ἐμπνέουν δέν ὑπῆρχον.
Πλεῖστα κράτη εἶχον ὑποκύψει χωρίς νά ρίψουν οὔτε ἕνα πυροβολισμόν διά τήν τιμήν τῶν ὅπλων των.
Ἄλλα εἶχον καταρρεύσει ταχέως ὑπό τό βάρος ἀσυγχωρήτων σφαλμάτων καί λόγω ἐλλείψεως ἠθικοῦ.
Καί ἄλλα, ὡς ἑταῖροι τοῦ Ἄξονος, διενέμοντο τήν λείαν τῆς ἐπιδρομῆς.
Ὁ Ἑλληνικός λαός ἔχει ἀναφαίρετον τό δικαίωμα τῆς ὑπομνήσεως τῶν πεπραγμένων πρός ὅλους τους ἐμπλακέντας εἰς τόν πόλεμον λαούς τῆς Εὐρώπης. Διότι οὐδενός ἄλλου ἡ Ἱστορία εἶναι τόσον καθαρά καί τιμημένη ὅσον ἡ ἰδική του».
(«Τό Πιστεύω μας» τόμος Ζ’ σελ. 18)
Γιά τήν κοσμοϊστορική του σημασία ἐπίσης ἔλεγε:
«Ἡ νικηφόρος ἀντίστασις τῆς Ἑλλάδος κατά τῆς φασιστικῆς ἐπιδρομῆς, ἐπέδρασεν ἀποφασιστικῶς ἐπί τοῦ ἠθικοῦ τῶν ἐμπολέμων καί τῶν οὐδετέρων, ὑπεβοήθησεν τήν κατάρρευσιν τῆς Ἰταλίας καί τοῦ καθεστῶτος της, κατέφερεν ἀνεπανόρθωτον πλῆγμα κατά τοῦ γοήτρου τοῦ Ἄξονος ὁ ὁποῖος ἐθεωρεῖτο ἀήττητος, ἐπέτυχε τάς πρώτας κατά ξηράν νίκας τῶν ἐλευθέρων ἐθνῶν καί ἀνέτρεψε τό πολεμικόν χρονοδιάγραμμα τοῦ Χίτλερ…
Ἀντέσχε το Ἔθνος μας ἐπί ἑπτά μήνας εἰς τήν φοβεράν δοκιμασίαν -ἐνῶ ἄλλοι κατέρρεον ἐντός ἡμερῶν ἤ ἑβδομάδων- χάρις εἰς τήν ἑνότητα τήν ὁποίαν ἐπέδειξε.
Τό φαινόμενον ὑπῆρξεν ἴσως μοναδικόν εἰς τήν Ἱστορίαν του». («Τό Πιστεύω μας» τόμος Η’ σελ. 120 – 121)
ΓΙΑ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΔΡΑΣΕΩΣ ΤΟΥ, ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΣΤΟΝ Α’ ΤΟΜΟ ΤΟΥ 4ΤΟΜΟΥ ΕΡΓΟΥ ΜΑΣ «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΡ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ)
“ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΡ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ”
Από τις εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ.
Συμφωνω σε ολα εκτος απο το οτι δεν εκτέλεσε τα κουμουνια. Δυςτυχως για εμας, δεν ηταν δολοφόνος, ενω επρεπε.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ
ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ
ΔΕΝ ψυφησε υπερ τη θανατικης ποινης του μπελογιανη
ΔΕΝ εκτελεσε ολους τους κομμουνιστες σλλα τους εστειλε διακοπες στα ξερονησια
ΔΕΝ εκτελεσε τον επιδοξο δολοφωνο του μπελογιανη ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΧΑΡΗ
ΔΕΝ καταχραστηκε διμοσιο χρημα
ΔΕΝ λι[ποτακτησε φευγοντας στο εξωτερικο με αεροπλανο του ωναση
ΔΕΝ υπεγραψε δηλωση μετανοιας
ΔΕΝφοβηθηκε να αναλαβει ολη την ευθυνη της επαναστασης
ΔΕΝ εδωσε βασεις να περασουν οι αμερικανοι στον πολεμο του κολπου
ΔΕΝ πουλησε τα πετρελαια στους ξενους
ΔΕΝ πεθανε πλουσιος
ΔΕΝ ΛΙΠΟΤΑΚΤΗΣΕ ουτε το 40 ουτε στους βαλκανικους πολεμους
ΔΕΝ πουλησε τη κυπρο,,ηταν ιδη φυλακη τοτε
δεν σκοτωσε κανεναν ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
αυτος ηταν ο μεγας παπαδοπουλος τα καμαρι της ελλαδας ο αντρας με τα αριστεια ανδρειας που εχτισε την ελλαδα μεσα απο τις σταχτες της κ που σημερα δικαιωνεται κ ολη η ελλαδα φωναζει
ΠΟΥ ΣΕ ΡΕ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΕ! ! ! ! !
21 του απριλη ειρθανε
3 μαγοι με τα δωρα
ο γιωργος παπαδοπουλος
κ ο παττακος στην ωρα
ακολουθα στεκει πιστος
νικολας μακαρεζος
που εφτασε στο ρανεβου
και τωρα σαν εγγλεζοσ//
γεια σου ρε παπαδοπουλε παντα θα σε θυμαμαι
κ οσο κυβερναει ο στρατος
ησυχος θα κοιμαμαι
3 αγνοι συνταγματαρχες κ ο γεναιος παττακος
επεσαν στους καταρακτες οπως ενας κεραυνος..
εκαναν επανασταση τη δυσκολη την ωρα
γι αυτο πρεπει παντοτινα
να του τιμα η χωρα
Μετά την κατάρρευση του μετώπου (Μάιος 1941), πού ΑΚΡΙΒΩΣ υπηρέτησε; Σε ποια/ες θέση/εις; Εντός ή εκτός Ελλάδος; Παρακαλώ πολύ, όποιος γνωρίζει, ας καταθέσει τεκμηριωμένα στοιχεία.
ΕΛΛΗΝΑΣ!!!
ΗΡΩΑΣ
efere ρευμα κ νερο …εδωσε χρημα στο λαο..τον λεγαν παπαδοπουλο…
γεια σου ρε παπαδοπουλε να ζησεις χιλια χρονια
γηιατι προσφερεις σατο λαο αγαπη κ συμπονια…
ΜΕΓΑΛΕ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΕ ΑΘΑΝΑΤΟΣ !!
Πολύ συγκινητικό το άρθρο. Μεγάλος Πατριώτης!.
Εσεις φταιτε τωρα που ψηφιζετε τους ανυποτακτους πισωγλεντηδες πολιτικους του κωλου κανενας αλλος !!!
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ
MEΓΙΣΤΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ
Γειά σου Γιώργη πατριωτακη, έπρεπε να στείλεις στο διάολο τα κουμουνια και κείνον τον πούστη τον Ιωαννίδη αλλά ήσουν Ελληνας και δεν ήθελες να χυθεί άλλο ελληνικό αίμα, αντ’αυτού σε πολεμάνε και μετά θάνατον οι προδότες.
Μεγαλη συγκινηση , τις ευχαριστιες μου για το ντοκουμεντο , εχω δακρυσει…
ΑΞΙΟΣ!
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
΄Αλλοι, όμως, ανεδείχθησαν “ηγέτες” και “εθνάρχες” … που, όχι απλά δεν πολέμησαν για την Πατρίδα, αλλά δεν υπηρέτησαν καν την κανονική & υποχρεωτική θητεία τους στο στράτευμα …
Σήμερα, κάπως όψιμα βέβαια, ο Ελληνικός Λαός, κάνοντας την σύγκριση ( ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΡΟ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ) του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ με τα πολιτικάντικα απολειφάδια, που κατέστρεψαν Λαό & Πατρίδα ολοσχερώς & ανεπανόρθωτα, αναφωνεί “Πού είσαι Παπαδόπουλε” … και το είχε προβλέψει ο ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ : “για είκοσι χρόνια θα με καταράσθε, αλλά για εκατό θα με ζητάτε” !!!
Ας χορτάσει τώρα ο αχάριστος & αγνώμων Λαός την κατσαπλιάδικη χούντα, για να εκτιμήσει Αξίες, που είχε και έχασε …
Α.Θ.Α.Ν.Α.Τ.Ο.Σ. !!!
ΑΘΑΝΑΤΟΣ. AΘΑΝΑΤΟΣ. ΑΘΑΝΑΤΟΣ. Άνθρωπος με οράματα όχι προδότης. Κάνετε σύγκριση με τους πολιτικούς της τελευταίας 30ετίας και θα καταλάβετε.
Eαν είχε καθήσει λίγα χρόνια ακόμα μέχρι το 1980 ας πούμε, θα ήταν διαφορετική η εικόνα της Ελλάδας σήμερα, πολύ μεγάλη ανάπτυξη κ ευημερία έφερε
ΑΞΙΟΣ! ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
Τι να του κανω εγω του αειμνηστου Ελληνα αφου δεν εστησε στον τοιχο τους προδοτες και πατριδοκαπηλους να εχει ξεβρωμησει η χωρα απ τα τερατα. ΑΘΑΝΑΤΟΣ…
ΑΘΑΝΑΤΟΣ