Norman Bates στο Psycho, και Buffalo Bill στην Σιωπή των Αμνών έχουν καταγραφεί στο μυαλό των οπαδών των κινηματογραφικών ταινιών τρόμου ως «οι απόλυτοι, τρομακτικοί κακοί»: προκαλώντας εφιάλτες εδώ και δεκαετίες.
Αλλά αυτό που πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν είναι ότι οι πρωταγωνιστές αυτών των ταινιών δεν ήταν ένα απλό δημιούργημα αλλά ένας πραγματικός δολοφόνος στην ζωή του οποίου βασίστηκε το σενάριο των ταινιών, ο Ed Gein.
Ο Ed Gein γεννήθηκε στο Λάκρος του Γουισκόνσιν και πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια. Η μητέρα του μισούσε τον πατέρα του αλλά ήταν εγκλωβισμένη σε έναν απαίσιο γάμο, λόγω των αυστηρών θρησκευτικών της πεποιθήσεων που της απαγόρευαν να πάρει διαζύγιο. Ο Gein ως παιδί ήταν ντροπαλός και φοβισμένος και συχνά έπεφτε θύμα τραμπούκων στο σχολείο, που τον χτυπούσαν και τον κορόιδευαν, ενώ την κατάσταση επιδείνωνε η μητέρα του, που του απαγόρευε να έχει φίλους.
Όταν ο πατέρας του πέθανε το 1940, αυτός και ο αδερφός του έκαναν δουλειές του ποδαριού για να βγάλουν τα προς το ζην. Ο μεγάλος του αδερφός Χένρι, ανησυχούσε για την προσκόλληση του Ed στην παρανοϊκή και θρησκόληπτη μητέρα τους και την κακολογούσε σε αυτόν, με αποτέλεσμα να προκαλέσει το σοκ και τον φόβο του μικρού Edκαι καταστρέφοντας τη σχέση των δύο αδελφών.
Μια μέρα ο Χένρι αποφάσισε να κάψει σκουπίδια στον κήπο. Η φωτιά ωστόσο γρήγορα έφυγε από τον έλεγχο και πήρε τρομακτικές διαστάσεις και άμεσα ήρθε η πυροσβεστική να απομακρύνει την οικογένεια από το σπίτι. Όταν έσβησε η φωτιά και επέστρεψαν όλοι, ανακάλυψαν το άψυχο σώμα του Χένρι,ο οποίος ωστόσο δεν είχε πεθάνει από εγκαύματα, ενώ έφερε σοβαρά τραύματα από χτύπημα στο κεφάλι. Οι υποψίες έπεσαν αμέσως στον Ed, αλλά οι κατηγορίες δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ, ενώ οι αρχές δεν πραγματοποίησαν ιατροδικαστική εξέταση.
Μετά το θάνατο του αδελφού του, ο Ed έζησε μόνος με τη μητέρα του, η οποία πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου 1945, μετά από πολλαπλά εγκεφαλικά επεισόδια. Ο Ed μετά τον θάνατό της κατέρρευσε εντελώς και για πρώτη φορά ένιωσε εντελώς μόνος του στον κόσμο.
Παρέμεινε μόνος του στο αγρόκτημα, ζώντας με τα κέρδη από τις δουλειές του ποδαριού. Είχε κλειδώσει τα δωμάτια που χρησιμοποιούνταν από τη μητέρα του, αφήνοντας τα άθικτα, ενώ το υπόλοιπο σπίτι ήταν πιο βρώμικο κι από στάβλο. Ο ίδιος ο Ed ζούσε σε ένα μικρό δωμάτιο δίπλα στην κουζίνα. Ήταν εκείνη την περίοδο που άρχισε να ενδιαφέρεται για περιοδικά σατανισμού και λατρείας του θανάτου και ιστορίες περιπέτειας, ιδίως εκείνων που αφορούν κανίβαλους, ή ναζιστικές θηριωδίες
Στις 16 Νοεμβρίου του 1957, μία ιδιοκτήτρια καταστήματος στο Πλέινφιλντ ονόματι Μπέρνις Γουόρντεν εξαφανίστηκε και η αστυνομία είχε λόγο να υποπτεύεται τον Ed που είχε αρχίσει πια να γίνεται όλο και πιο τρομακτικά παράξενος. Ο γιος της Γουόρντεν είπε στους ανακριτές ότι ο Gein είχε έρθει στο κατάστημα το βράδυ πριν από την εξαφάνιση, λέγοντας ότι θα επιστρέψει το επόμενο πρωί για ένα γαλόνι αντιψυκτικού. Ψάχνοντας το σπίτι του Gein, οι αστυνομικοί ανακάλυψαν το αποκεφαλισμένο σώμα της Γουόρντεν σε ένα υπόστεγο, κρεμασμένο από τους καρπούς της, με ένα οριζόντιο δοκάρι στους αστραγάλους της. Το σώμα της ήταν ντυμένο σαν ελάφι, ενώ είχε πυροβοληθεί με ένα τουφέκι μεγάλου διαμετρήματος, ενώ οι ακρωτηριασμοί έγιναν μετά το θάνατο της.
Ψάχνοντας στο σπίτι, οι αρχές βρήκαν: Τέσσερις μύτες, ολόκληρα ανθρώπινα οστά και θραύσματα, εννέα μάσκες από ανθρώπινο δέρμα, μπολ κατασκευασμένα από ανθρώπινα κρανία, δέκα γυναικείες κεφαλές με τις κορυφές πριονισμένες, καλύμματα καρέκλας από ανθρώπινο δέρμα, το κεφάλι της Μέρι Χόγκαν σε μία χάρτινη σακούλα, το κεφάλι της Μπέρνις Γουόρντεν σε ένα σάκο από λινάτσα, εννέα αιδοία σε ένα κουτί παπουτσιών, μια ζώνη κατασκευασμένη από ανθρώπινες γυναικείες θηλές, κρανία στους στύλους του κρεβατιού του, ένα ζευγάρι χειλιών στο παράθυρο, ένα φωτιστικό φτιαγμένο από δέρμα από ένα ανθρώπινο πρόσωπο.
Όταν ανακρίθηκε ο Gein είπε στους ερευνητές ότι μεταξύ 1947 και 1952, έκανε 40 επισκέψεις σε τρία τοπικά νεκροταφεία για να ξεθάψει πρόσφατα θαμμένα σώματα, και όποια γυναίκα έμοιαζε με τη μητέρα του, έπαιρνε κομμάτια της και στόλιζε το σπίτι.
Στις 21 Νοεμβρίου 1957, ο Gein δικάστηκε στη Γουασάρα, με ελαφρυντικά της παραφροσύνης. και εστάλη στο Κεντρικό Νοσοκομείο του κράτους για τους παράφρονες εγκληματίες. Το 1968, οι γιατροί του Gein αποφάσισαν ότι ήταν αρκετά υγιής για να δικαστεί. Η δίκη άρχισε στις 14 Νοεμβρίου 1968, και κράτησε μία εβδομάδα. Κρίθηκε ένοχος για φόνους πρώτου βαθμού από τον δικαστή αλλά επειδή βρέθηκε να είναι νόμιμα παράφρων, πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα ψυχιατρείο.
Το σπίτι του θα γινόταν τουριστικό αξιοθέατο και τα αντικείμενα θα έβγαιναν σε δημοπρασία, ωστόσο μία πυρκαγιά στις 27 Μαρτίου 1958 το κατέστρεψε ολοσχερώς και κατά μεγάλη πιθανότητα επρόκειτο για εμπρησμό.
Στις 26 του Ιούλη 1984, ο Gein πέθανε από αναπνευστική ανεπάρκεια σε ηλικία 78 ετών στο Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας της Μεντότα, και θάφτηκε σε έναν τάφο χωρίς να γραφτεί ποτέ το όνομά του σε αυτόν.
ΠΗΓΗ: Dailymail
