Το 1945 το κτίριο της οδού Somerset 511 ήταν η κατοικία του Ιγκόρ Γκουζένκο (Igor Gouzenko), ενός 26χρονου κρυπτογράφου της πρεσβείας της Σοβιετικής Ένωσης στην Οττάβα του Καναδά, και της οικογένειάς του.
Κατά κάποιον τρόπο, ο Γκουζένκο ήταν η Ρωσική έκδοση της δεκαετίας του 1940 του Edward Snowden. Ως κρυπτογράφος, κωδικοποιούσε εξερχόμενα μηνύματα και αποκωδικοποιούσε τα εισερχόμενα για την GRU (Σοβιετική στρατιωτική μυστική υπηρεσία), πράγμα που σήμαινε ότι γνώριζε πληροφορίες σχετικά με τις κατασκοπευτικές δραστηριότητες της Σοβιετικής Ένωσης στη Δύση.
Στις 5 Σεπτεμβρίου 1945, τρεις μόνο μέρες μετά την λήξη του Β’Παγκοσμίου Πολέμου, αποφάσισε να αυτομολήσει παρά να σταλεί πίσω στην πατρίδα του. Αποχωρώντας από την πρεσβεία πήρε ένα χαρτοφύλακα γεμάτο Σοβιετικά βιβλία με κωδικούς και υλικά αποκωδικοποίησης. Πήρε επίσης μαζί του τις πληροφορίες ότι η Σοβιετική Ένωση κατασκόπευε τους υποτιθέμενους συμμάχους της, ειδικά σε σχέση με τα πυρηνικά μυστικά.
Ωστόσο, οι αξιωματικοί της Βασιλικής Καναδικής Έφιππης Αστυνομίας (RCMP) στους οποίους απευθύνθηκε δεν πίστεψαν την ιστορία του. Ψάχνοντας κάποιον άλλο για να λάβει τις πληροφορίες του, πήγε στην εφημερίδα Ottawa Journal, όπου ο νυχτερινός συντάκτης τον έδιωξε, λέγοντάς του να πάει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Αλλά ήδη ήταν αργά το βράδυ και κανείς δεν ήταν διαθέσιμος.
Ο Γκουζένκο επέστρεψε σπίτι, φοβούμενος ότι κάποιος από την πρεσβεία θα είχε ανακαλύψει τι είχε κάνει και κρύφτηκε με την οικογένειά του στο διαμέρισμα ενός γείτονα, που βρισκόταν απέναντι από το δικό του στον ίδιο όροφο. Σοβιετικοί πράκτορες εμφανίστηκαν εκείνο το βράδυ για να ψάξουν στο διαμέρισμά του, αλλά τελικά απομακρύνθηκαν από την αστυνομία.
Την επόμενη μέρα, βρήκε κάποιον στην Καναδική Αστυνομία που θα έπαιρνε σοβαρά την υπόθεσή του και ο ίδιος και η οικογένειά του τέθηκαν υπό προστασία στην Oshawa, όπου τον ανέκριναν Βρετανικές και Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Στη συνέχεια κρυβόταν.
Τα μέσα ενημέρωσης έμαθαν τον Φεβρουάριο του 1946 ότι υπήρχε ένα Σοβιετικό κατασκοπευτικό δίκτυο που λειτουργούσε στον Καναδά. Το γεγονός ότι οι Σοβιετικοί παρακολουθούσαν κατά την περίοδο του Πολέμου τους συμμάχους τους, σόκαρε την κυβέρνηση του Mackenzie King (ΥΓ.1), και την Καναδική κοινή γνώμη.
Κανένας μέχρι τότε δεν μπορούσε να πιστέψει ότι οι Σοβιετικοί είχαν διεισδύσει και στο άκρως απόρρητο Πρόγραμμα Μανχάταν (Manhattan Project), που είχε σκοπό την δημιουργία της πρώτης ατομικής βόμβας.
Ο Γκουζένκο αποκάλυψε την κατασκοπευτική δραστηριότητα του Βρετανού φυσικού, Alan Nunn May, που εργαζόταν στο Πρόγραμμα Μανχάταν. Ο May, σύμφωνα με την Καναδική επιτροπή που ερεύνησε τις καταγγελίες του Γκουζένκο, πληρώθηκε από τους Σοβιετικούς με δύο μπουκάλια ουίσκι και τουλάχιστον 700 δολάρια Καναδά. Ο May αρνήθηκε να πάρει χρήματα, αλλά τα πήρε με το ζόρι, και αμέσως τα έκαψε.
Στις αρχές του 1946, 39 Καναδοί συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για κατασκοπεία με βάση τα στοιχεία του. Απ’αυτούς, 18 καταδικάστηκαν, μεταξύ των οποίων και ο Fred Rose, ο μοναδικός Καναδός κομμουνιστής βουλευτής.
Σύμφωνα με τον ιστορικό Jack Granatstein, «ο Γκουζένκο ήταν η αρχή του Ψυχρού Πολέμου για την κοινή γνώμη». Ο δημοσιογράφος Robert Fulford δήλωσε: «Είμαι απολύτως βέβαιος ότι ο Ψυχρός Πόλεμος ξεκίνησε στην Οττάβα».
Ο Γκουζένκο έζησε με ψευδώνυμο το υπόλοιπο της ζωής του στο Τορόντο, αν και παρέμεινε στα δημόσια πράγματα (έγραψε δύο βιβλία, ένα από τα οποία, το “The Fall of a Titan”, κέρδισε το βραβείο του Γενικού Διοικητή του 1954). Όταν εμφανιζόταν δημόσια,φορούσε πάντα κουκούλα για να κρύψει την ταυτότητά του. Πέθανε στο Mississauga το 1982.
ΥΓ.1: Ο William Lyon Mackenzie King, πρωθυπουργός του Καναδά για πολλά χρόνια, μεταξύ των οποίων και κατά την διάρκεια του Β’Παγκοσμίου Πολέμου, ασχολούνταν ενεργά με τον αποκρυφισμό, γεγονός που κρατήθηκε μυστικό κατά την διάρκεια της πρωθυπουργίας του και δημοσιοποιήθηκε μόνο μετά το θάνατό του όταν άνοιξαν τα ημερολόγιά του.
Οι αναγνώστες έμειναν έκπληκτοι. Ο King (φωτό) επικοινωνούσε με πνεύματα, κάνοντας σεάνς με πληρωμένα μέντιουμ. Έτσι, ισχυρίστηκε ότι είχε επικοινωνήσει με τον Leonardo da Vinci, τον Wilfrid Laurier, τη νεκρή μητέρα του, τον παππού του και μερικά από τα νεκρά σκυλιά του, όπως επίσης και με το πνεύμα του νεκρού Αμερικανού Προέδρου Ρούσβελτ.
Μερικοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι επιζητούσε προσωπική επιβεβαίωση από τον κόσμο των πνευμάτων, παρά πολιτικές συμβουλές. Μετά το θάνατό του, ένα από τα μέντιουμ του είπε ότι δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι ήταν πολιτικός. Ο King πράγματι ρώτησε εάν το κόμμα του θα κερδίσει τις εκλογές του 1935, μία από τις λίγες φορές που η πολιτική αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια των σεάνς του.
Ωστόσο, ο Allan Levine υποστηρίζει ότι μερικές φορές έδινε προσοχή στις πολιτικές συνέπειες των σεάνς του: «Όλες οι πνευματιστικές του εμπειρίες, οι άλλες δεισιδαιμονίες του και οι πολύ παρανοϊκές αντιδράσεις του αποτυπωμένες στη συνείδησή του, διαμόρφωναν τις σκέψεις και τα συναισθήματά του με χιλιάδες διαφορετικούς τρόπους».
thetruth.gr
