Είναι τα ελληνοτουρκικά και η κλιμάκωση της έντασης μία πειστική προοπτική;
Στο ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά του στην «AHVAL» ο βετεράνος πολιτικός και διπλωματικός συντάκτης Yavuz Bydar, αυτοεξόριστος πια στην Ευρώπη και βασικό στέλεχος αυτής της ηλεκτρονικής εφημερίδας.
Το τελικό συμπέρασμά του, είναι πως ο Ερντογάν θα χρειαστεί «κάτι περισσότερο από τη νίκη στο Αφρίν και τις απειλές που εκτοξεύει νυχθημερόν κατά των Κούρδων στη Συρία και στο Ιράκ». Μοναδικό αντίδοτο σε αυτήν την πολεμική ρητορική (;) με στόχο την Ελλάδα θα ήταν μία άμεση αντίδραση των ΗΠΑ σε συνεργασία με τη Γαλλία.
Κατά τον Yavuz Baydar, υφίστανται ενδείξεις πως βρίσκεται σε εξέλιξη η συνεννόηση μεταξύ Παρισίων και Ουάσινγκτον με στόχο τη διασφάλιση της αποτροπής ενδεχόμενης πολεμικής σύρραξης στο Αιγαίο ή στον ευρύτερο χώρο της κυπριακής ΑΟΖ. Μία εκ των συνιστωσών αυτής της ανεπίσημης συνεννόησης είναι η άμεση θωράκιση του Αρχιπελάγους με στρατιωτικές ενισχύσεις από ΗΠΑ και Γαλλία, οι οποίες θα «σταθμεύσουν» στην περιοχή. Στο συγκεκριμένο δημοσίευμα δεν υπάρχει αναφορά στην πληροφορία περί χρονομίσθωσης γαλλικών φρεγατών από το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Προφανώς διότι η πληροφορία κινείται ακόμη μεταξύ του ανεπίσημου και του επίσημου με μία ημιεπίσημη επιβεβαίωση από τον αναπληρωτή υπουργό Αμύνης Φ. Κουβέλη. Ωστόσο, η λογική είναι η ίδια ή καλύτερα καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα. Να διαμηνυθεί στην Άγκυρα πως μία πολεμική περιπέτεια στο Αιγαίο ή στη θάλασσα της Κύπρου θα ήταν τουλάχιστον μία στρατηγική ανοησία εκ μέρους της Τουρκίας.
Είναι το μήνυμα αρκετά σαφές; Ορισμένοι δυτικοί παρατηρητές στην Αθήνα αντιμετώπισαν με συγκρατημένη αισιοδοξία τη «διατύπωση φιλειρηνικών συναισθημάτων προς την Ελλάδα από τον Ταγίπ Ερντογάν» μέσω της προεκλογικής συνέντευξής του. Την αντίστοιχη στάση τηρεί και το Μαξίμου.
Η αποκρυπτογράφηση των προεκλογικών (και μετεκλογικών» σχεδίων του Ταγίπ Ερντογάν είναι μία δύσκολη «διπλωματική γυμναστική», επισημαίνουν οι παραπάνω δυτικοί διπλωματικοί κύκλοι στην Αθήνα.
