Γιατί δεν αδειάζουν οι φυλακές από τους Αλβανούς;

Η αιματηρή δολοφονία μέσα στις φυλακές Μαλανδρίνου του 46χρονου δεσμοφύλακα Γιώργου Τσιρώνη, πατέρα δύο παιδιών, από τον καταδικασμένο σε ισόβια για φόνο Ιλία Καρέλι από την Αλβανία επαναφέρει με δραματικό τρόπο την ανάγκη να επισπευστούν οι διαδικασίες ώστε να υπογραφεί διμερής συμφωνία με τη γειτονική χώρα για τη μεταφορά των Αλβανών κρατουμένων, που προσεγγίζουν τους 3.000, από ελληνικά σωφρονιστικά καταστήματα σε φυλακές της πατρίδας τους.

Όπως αναφέρει κυριακάτικη εφημερίδα εδώ και δέκα χρόνια, το ελληνικό υπουργείο Δικαιοσύνης προσπαθεί με κάθε τρόπο να υπογράψει τη σχετική συμφωνία με την αλβανική πλευρά, με στόχο όχι μόνο την αποσυμφόρηση των ελληνικών φυλακών, αλλά και τον περιορισμό της συνεργασίας μεταξύ Ελλήνων και Αλβανών κακοποιών. Τον Σεπτέμβριο του 2004, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, Αναστάσης Παπαληγούρας, ανακοίνωσε πως επετεύχθη συμφωνία με την Αλβανία για τη δημιουργία φυλακής στη γειτονική χώρα με έξοδα του ελληνικού Δημοσίου, όπου θα μεταφέρονταν άμεσα όσοι Αλβανοί έχουν καταδικαστεί στην Ελλάδα. Μετά το άδοξο τέλος αυτού του σχεδίου, ο ίδιος επιχείρησε το 2006 να πείσει τον Αλβανό ομόλογό του να δεχτεί τη μεταφορά των Αλβανών κρατουμένων στις ήδη υπάρχουσες αλβανικές φυλακές, με τη δέσμευση ότι η ελληνική πλευρά θα αναλάβει κάποια από τα έξοδα.

Δεδομένου ότι ούτε αυτή η πρόταση έγινε δεκτή από την αλβανική πλευρά (έθεσε ως προαπαιτούμενο τη συναίνεση των ίδιων των κρατουμένων), το όλο θέμα «σερνόταν» έως τον Απρίλιο του 2013, οπότε ο τότε υφυπουργός Δικαιοσύνης, Κώστας Καραγκούνης, απευθύνθηκε ξανά στο αλβανικό υπουργείο Δικαιοσύνης, το οποίο έδειξε κατ’ αρχάς θετική διάθεση. Σύμφωνα με στοιχεία που είδαν τότε το φως της δημοσιότητας, η χώρα μας ήταν διατεθειμένη να επιδοτεί το πρόγραμμα με ποσό που θα προσέγγιζε τα 5 ευρώ την ημέρα ανά άτομο, όσο δηλαδή είναι το κόστος για το φαγητό και την περίθαλψη κάθε κρατουμένου στις ελληνικές φυλακές. Ακολούθησαν δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία 500 Αλβανοί κρατούμενοι επρόκειτο να μεταφερθούν άμεσα στις αλβανικές φυλακές, τα οποία όμως στη συνέχεια διαψεύστηκαν.

Πρόσφατα, στα τέλη Φεβρουαρίου του 2014, ο υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου, ύστερα από συνάντηση που είχε στην Αθήνα με τον Αλβανό ομόλογό του Nasip Naco, επιχείρησε για μία ακόμη φορά να θέσει το θέμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ανακοινώνοντας τη συγκρότηση κοινής επιτροπής εμπειρογνωμόνων. Ομως ο Αλβανός υπουργός στις δηλώσεις του ανέφερε και πάλι πως προϋπόθεση για τη μεταφορά θα είναι «η επιθυμία των ίδιων των Αλβανών κρατουμένων να εκτίσουν το υπόλοιπο της ποινής τους σε φυλακές της Αλβανίας».

Όπως γράφεται η “εφημερίδα”  επικοινώνησε με τον γενικό γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής του υπουργείου Δικαιοσύνης, Μαρίνο Σκανδάμη, ο οποίος παραδέχτηκε πως τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα. «Επιδιώκουμε η νέα συμφωνία να μην προϋποθέτει συναίνεση των κρατουμένων για τη μεταφορά. Αλλωστε, για εθελοντική μεταφορά υπάρχουν και τώρα διεθνείς συμβάσεις σε ισχύ, αλλά κανείς δεν φεύγει εθελοντικά. Οχι μόνο για την Αλβανία και τη Βουλγαρία, αλλά και για Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία. Οι συνθήκες εκεί είναι πιο σκληρές, υπάρχει μεγάλος αριθμός κρατουμένων που αυτοκτονούν».