Στην αρχή της κρίσης στο Κατάρ, η Τουρκία είπε μερικά σωστά λόγια, προκειμένου να συγκαλύψει τα υπέρ του Κατάρ σχέδιά της και ακόμη είχε τις σωστές αντιδράσεις, με τον Ερντογάν να τηλεφωνεί στον πρόεδρο Πούτιν για την ανάληψη μιας πολυεθνικής εξω-αραβικής πρωτοβουλίας για την εποικοδομητική αντιμετώπιση της κρίσης.
Με την ανακοίνωση όμως ότι η Τουρκία θα επισπεύσει την αποστολή στρατευμάτων στο Κατάρ, ο Ερντογάν επέστρεψε στις γνωστές πρακτικές του. Και θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο την σταθερότητα στην περιοχή αλλά και την προεδρία του.
Το 1804, η Σερβία έριξε την πρώτη τουφεκιά στις συγκρούσεις που θα οδηγούσαν στην παρακμή και την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά ήταν οι ΄Αραβες και ιδίως εκείνου του Περσικού Κόλπου που έδωσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία την χαριστική βολή.
Το Κατάρ μπορεί να έχει ανάγκη όση βοήθεια μπορούν να του δώσουν, αλλά η Τουρκία είναι ένας ανεπιθύμητος παίκτης στις αραβικές υποθέσεις. Η Συρία και το Ιράκ απερίφραστα απεχθάνονται την Τουρκία για τους παράνομους πολέμους και την κατοχή εδαφών τους. Στην περίπτωση του Ιράκ, η Βαγδάτη είναι εξαγριωμένη με την Τουρκία για την μεταφορά στο έδαφός του τουρκικού πολέμου εναντίον των Κούρδων. Και η Συρία δικαίως θεωρεί την Τουρκία εχθρο, που καταλαμβάνει εδάφη της και εξοπλίζει ομάδες τζιχαντιστών.
Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Σίσι δεν πρόκειται να συγχωρήσει ποτέ την Τουρκία για την υποστήριξή της στην Μουσουλμανική Αδελφότητα και η κοσμική Βουλή αντιπροσώπων της Λιβύης, που έχει την έδρα της στο Τομπρούκ, είναι σταθερά στο πλευρό της Αιγύπτου. Για τη συμμαχία της με το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, και τα Ηνωμένα Εμιράτα είναι έτοιμα να χωρίσουν τους δρόμους τους με την Τουρκία. Και έξω από τον αραβικό κόσμο, η ιστορική αντιπάθεια του Ιράν για την Τουρκία δεν μετριάστηκε φυσικά από τον τουρκικό εξοπλισμό αντι-ιρανικών ομάδων στη Συρία.
Και επιπλέον αυτών, η νέο-οθωμανική παρόρμηση του Ερντογάν να παίζει τον ρόλο Σουλτάνου εντός και πέρα του αραβικού κόσμου, δεν γοητεύει και στο εσωτερικό της Τουρκίας, εκτός από την πιο ριζοσπαστική μερίδα των οπαδών του Ερντογάν στην κεντρικήν Ανατολία. Οι περισσότεροι Τούρκοι ανησυχούν για την οικονομικήν ύφεση, για την εσωτερική τρομοκρατία και για τις συνεχώς πιο κακές σχέσεις της Τουρκίας με τους άμεσους γείτονές της, παρά για τον ευρύτερο αραβικό κόσμο.
Και να προστεθεί ακόμη ότι εάν ο Ερντογάν εισορμήσει αρειμάνιος στην σύγκρουση του Κατάρ θα κινηθεί εναντίον της διακηρυγμένης ρωσικής νόμιμης θέσης ουδετερότητας και επίσης εναντίον των επιθυμιών των συμμάχων του στο ΝΑΤΟ, των Ηνωμένων Πολιτειών, που -αν κρίνει κανείς από τα μηνύματα Τραμπ στο Τουίτερ- ευθυγραμμίζονται με τη Σαουδική Αραβία.
΄Αν ο Ερντογάν πηδήξει στον Κόλπο, θα απομονωθεί αμέσως από τους Ουαχαμπίτες Σαουδάραβες, από τον κοσμικό αραβικό κόσμο ( στον οποίο είναι ήδη μισητός, κατά μεγάλο μέρος), από την Ρωσία και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ασφαλώς δεν πρόκειται να κερδίσει την φιλία του Ιράν, το οποίο ενώ είναι εχθρικό προς του Σαουδάραβες, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να χαρακτηριστεί φιλικό προς το Κατάρ. Σε τελευταία ανάλυση, ενεργούμενα της Τουρκίας και του Κατάρ πολεμούν στη Συρία εναντίον δυνάμεων που στηρίζει το Ιράν.
Και φυσικά όλα αυτά συμβαίνουν ενώ οι Τουρκο-Ευρωπαϊκές σχέσεις σημειώνουν την χαμηλότερη πτώση τους και η Γερμανία οριστικοποιεί την απόφασή της να εκκενώσει την βάση του Ιντσιρλίκ.
Εάν υπάρχει μια συνταγή για την πτώση του Ερντογάν, η επέμβαση στην διαμάχη του Κόλπου ανταποκρίνεται πλήρως στις προδιαγραφές. Η Τουρκία θα βρεθεί απομονωμένη εντελώς, εάν προχωρήσει.
Μετάφραση: Μ.Σ.
Πηγή: militaire.gr
