Το αυτί αποτελείται από τρία μέρη. Εξωτερικό (ακουστικός πόρος), μέσο και έσω ους (αυτί).
Στην είσοδο του ακουστικού πόρου υπάρχουν οι αδένες, οι οποίες παράγουν κυψελίδα (κερί) για να προστατεύουν το αυτί από νερό, σκόνη και μικρόβια. Το κερί φυσιολογικά προχωράει προς τα έξω και έτσι το αυτί καθαρίζει μόνο του.
Σε κάποιες περιπτώσεις όμως, είτε επειδή ο ακουστικός πόρος είναι στενός, είτε επειδή η κυψελίδα είναι πολύ ξερή, η το σπρώχνουμε εμείς με τις μπατονέτες προς τα μέσα, το κερί δεν φεύγει, και μένει μεγαλύτερη ποσότητα στο ακουστικό πόρο. Όταν λοιπόν βουτάμε το κεφάλι μας στη θάλασσα, το νερό μπαίνει στο αυτί, και φουσκώνει το ήδη υπάρχον κερί, το οποίο έτσι κλείνει τελείως το ακουστικό πόρο, και το μόνο που καταλαβαίνουμε εμείς είναι, ότι δεν ακούμε καλά, και αισθανόμαστε το αυτί μας “βαρύ”.
Οι προσπάθειες να αφαιρέσουμε το νερό με μπατονέτες, και διάφορες τρόπους συνήθως δεν βοηθάνε, και μπορεί να το σπρώχνουμε ακόμα πιο βαθιά ακόμα και να το τραυματίζουμε. Τότε συνήθως επισκεπτόμαστε τον ιατρό μας, ο οποίος και το καθαρίζει με ένα ειδικό μηχάνημα (αναρρόφηση) και έτσι ανακουφιζόμαστε από την ενόχληση του βουλωμένου αυτιού. Ο καθαρισμός του αυτιού είναι ανώδυνος και μη επικίνδυνος.
Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει και φλεγμονή η οποία αντιμετωπίζεται συνήθως με κάποια τοπική θεραπεία και υποχωρεί σε 2-3 μέρες.
Τι να κάνουμε για να προλάβουμε το “βούλωμα”;
· Πριν ξεκινήσουμε τα καλοκαιρινά μας μπάνια, καλό είναι να γίνει ένας καθαρισμός των αυτιών από τον ειδικό ιατρό (ΩΡΛ).
· Να μην χρησιμοποιούμε μπατονέτες στο σπίτι. Αρκεί να σκουπίζουμε το πτερύγιο του αυτιού με πετσέτα μετά από το μπάνιο η το λούσιμο, και να αφήνουμε τον ακουστικό πόρο να καθαρίζει μόνος του.
· Μπορούμε να βάλουμε 2 σταγόνες λάδι (ελαιόλαδο ή ειδικές σταγόνες λαδιού) κάθε 20 μέρες, ώστε το κερί να μαλακώνει και να φεύγει πιο εύκολα από μόνο του.
· Η χρήση ωτοασπίδων δεν συνιστάται στη θάλασσα μόνο με σύσταση ιατρού σε ειδικές περιπτώσεις.
