Ο Γιώργος Κωνσταντίνου γεννήθηκε από διάσημους γονείς,

καλλιτέχνες της οπερέτας στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Ήταν κάτι σαν την Αλίκη Βουγιουκλάκη με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Όταν ο ηθοποιός ήταν 6 μηνών ο πατέρας του, τους εγκατέλειψε για να κάνει τη ζωή του και εκείνος με τη μητέρα του γύριζαν από μπουλούκι σε μπουλούκι και κάπως έτσι αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. Ο θάνατος της μητέρας του μερικά χρόνια πριν τον συγκλόνισε. «Δεν ήταν μόνο συντριβή ο θάνατος της μητέρας μου. Ήταν κι ένας δικός μου θάνατος. Κόντεψα να πεθάνω. Όχι κόντεψα, επιθυμούσα να πεθάνω. Δεν νοούσα να ζήσω μετά απ αυτό. Πήγαινα κάθε μέρα στο νεκροταφείο, πόναγα, πόναγα. Ήταν χειμώνας. Το καλοκαίρι πήγα στη Θεσσαλονίκης, είχα μια ξαδέρφη παντρεμένη εκεί, η οποία αγαπούσε πολύ τη θεία της, τη μάνα μου. Μ’ αγκάλιασε και μια μέρα μου είπε: “Ξέρεις, μαζευόμαστε και κάνουμε τραπεζάκι και καλούμε τα πνεύματα” . “Ανοησίες” είπε εγώ. Την άλλη μέρα έρχεται και μου λέει: “Καλέσαμε τη θεία και ξέρεΐ5 τι μου είπε; Ότι την κρατάς αλυσοδεμένη εδώ!» . Έπαθα τέτοιο σοκ, τρελάθηκα. Την ίδια στιγμή ένιωσα σαν να έσπασε κάτι μέσα μου. Σα να κόπηκε. Ένιωθα πια τη μάνα μου σαν μια γλυκιά ανάμνηση. Όταν ξαναπήγα στο νεκροταφείο, δεν πόναγα τόσο», είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή του σύμφωνα με το περιοδικό Λοιπόν

wifinews.gr