Για το πάθος που είχε με τον τζόγο μίλησε η Άντζελα Δημητρίου σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό “Λοιπόν” και τη Ρενέ Σαραντινού.

Τα τελευταία χρόνια σε ακολουθεί μια έντονη φημολογία για τα οικονομικά σου, αν έχεις χρήματα ή τα έχεις χάσει…

Δεν με ενοχλεί καθόλου αυτό που λέγεται για μένα, γιατί και τις σπατάλες μου τις έχω κάνει και τον τζόγο μου έχω κάνει, δεν ντρέπομαι να τα πω. Ήταν πράγματα που έπρεπε να περάσω. Το 2007, που “έχασα” πατέρα και αδελφό, ήμουν τρελαμένη και μπορούσα να έχω κάνει περισσότερα πράγματα, όπως να πάρω ναρκωτικά, να είχα αυτοκτονήσει.

Σου πέρασαν αυτές οι ιδέες από το μυαλό;

Πάρα πολλές φορές και με κράτησε το γεγονός ότι έχω δύο παιδιά και μια μάνα, δεν μπορώ να τους αφήσω έτσι. Έπαθα κατάθλιψη, έπαιρνα χάπια, δεν αισθανόμουν καλά, πήγαινα στη δουλειά μου και ήμουν ένα φυτό, πήρα κιλά… Αυτοί που έλεγαν για μένα ότι είμαι τζογαδόρισσα, γιατί πήγαιναν εκεί; Αφού τους έβλεπα, γιατί έλεγαν για μένα, για να με μειώσουν; Γιατί με έκριναν; Ο τζόγος είναι πιο σκληρός από τα ναρκωτικά, ο εθισμός είναι μεγαλύτερος. Έτυχε, όλους αυτούς που έλεγαν για μένα, να τους δω εκεί και να μην ξέρουν που να πάνε να κρυφτούν. Κατάφερα κι έκοψα τον τζόγο και όλοι αναρωτιόντουσαν το πώς.

Πόσα χρόνια ήσουν στον τζόγο;

Ήμουν στον τζόγο γύρω στα πέντε χρόνια και ήμουν πολύ εθισμένη, έχασα πάρα πολλά λεφτά, αλλά δεν με ενδιαφέρει. Δεν με νοιάζει, προκειμένου να μου τα έτρωγαν οι γιατροί, που θα πήγαινα κάθε τρεις και λίγο, μπορεί και να ήμουν με ζουρλομανδύα. Κατάφερα κι έκοψα τον τζόγο. Πιστεύω στον θεό. Αν δεν ανάψω καντήλι το πρωί που ξυπνάω και αν δεν λιβανίσω, δεν ξεκινάει η μέρα μου. Καίω μέσα στο σπίτι μου το Άγιο Φως σαράντα ημέρες. Φέτος κοινωνήσαμε με τη μάνα μου στο σαλόνι του σπιτιού μου, γιατί δεν μπορεί να σηκωθεί, και κάναμε εδώ Ανάσταση, δεν πήγα στην εκκλησία. Φοβάμαι, δεν θέλω να “χάσω” τη μάνα μου, δεν μπορώ να το βάλω στο μυαλό μου.