Μία από τις πιο συχνές διαμαρτυρίες σε αυτό το Μουντιάλ είναι ο άφθονος χρόνος που σπαταλούν οι παίκτες, προσποιούμενοι ότι έχουν υποστεί τραυματισμό.
Σε όλα ανεξαιρέτως τα παιχνίδια κάποιοι ποδοσφαιριστές θα πέσουν στο έδαφος, θα βογκήξουν, θα κάνουν κάποιο μορφασμό πόνου, θα χτυπηθούν στο γρασίδι και θα κάνουν νεύμα στις κερκίδες, ζητώντας ένα φορείο. Κάποιοι από αυτούς πιάνουν το γόνατό τους με τέτοια απελπισία, λες και μόλις το απελευθέρωσαν από τα σαγόνια….καρχαρία.
Κι εκεί που αναζητείς τον παπά για την τελευταία μετάληψη, ο “ετοιμοθάνατος” παίχτης σηκώνεται ως δια μαγείας από το φορείο, πηδάει στο έδαφος, κάνει μερικά πηδηματάκια κι επιστρέφει στο γήπεδο σαν να μην συνέβη τίποτα.
Οι οπαδοί του ποδοσφαίρου γνωρίζουν καλά ότι αυτή είναι μία από τις αρχαιότερες και παγκοσμίως- απεχθέστερες- τακτικές. Δίνοντας αυτή την ολιγόλεπτη παράσταση, οι παίκτες κερδίζουν χρόνο, δίνουν αφορμή για να κίτρινη -κόκκινη κάρτα στους αντιπάλους τους ή απλώς δίνουν στους συμπαίκτες τους το χρόνο για να πάρουν μία ανάσα.
Οπως αναφέρει η Wall Street Journal, το ενδιαφέρον σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι ότι ο χρόνος “παράστασης” διαφέρει από εθνική σε εθνική. Ορισμένες εξαντλούν κάθε χρονικό περιθώριο και άλλες όχι. Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, κατά τα πρώτα 32 παιχνίδια, συνολικά 302 παίχτες κυλίστηκαν στο έδαφος κάνοντας μορφασμούς πόνου, καθώς ο διαιτητής διέκοπτε τον αγώνα. Από τους παίχτες αυτούς μόλις οι 9 δεν επέστρεψαν στο γήπεδο. Αυτά τα θεατρικά μονόπρακτα στέρησαν συνολικά 132 λεπτά θεάματος από τους λάτρεις του ποδοσφαίρου.
Η μελέτη επιβεβαίωσε μία ακόμη θεωρεία. Ο χρόνος θεατρινισμού των παικτών κατά τη διάρκεια ενός αγώνα έχει άμεση σχέση με το σκορ. Οι παίκτες, οι ομάδες των οποίων έχαναν, παρουσίασαν 40 “τραυματισμούς” και “ροκάνισαν” 12,5 λεπτά αγώνα. Ωστόσο, οι παίκτες των ομάδων που κέρδιζαν- και είχαν κάθε λόγο να θέλουν να εξαντλήσουν το χρόνο- κατέγραψαν 103 “τραυματισμούς” και χρειάστηκαν τέσσερις φορές περισσότερο χρόνο για να…συνέλθουν.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, “νικητές” της προσποίησης τραυματισμού αναδεικνύονται οι οικοδεσπότες Βραζιλιάνοι με 17 κρούσματα σε δύο μόλις αγώνες. Μόνο ο Neymar έπεσε πέντε φορές σφαδάζοντας στο έδαφος και κάθε φορά σηκωνόταν μέσα σε 15 δευτερόλεπτα.
Τον περισσότερο χρόνο για να “συνέλθουν” χρειάστηκαν οι ποδοσφαιριστές της Ονδούρας. Συγκεκριμένα, επτά λεπτά και 40 δευτερόλεπτα, εκ των οποίων 5 λεπτά και 10 δευτερόλεπτα αφορούν το παιχνίδι με τη Γαλλία, που τελικώς ήρθε ισοπαλία.
Οι πιο “ατζαμήδες” στην εν λόγω τακτική είναι οι νεοφερμένοι ποδοσφαιριστές της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, οι οποίοι μάλλον δεν έχουν μάθει ακόμη πως λειτουργεί το…σύστημα, αφού είχαν μόλις δύο “τραυματισμούς”΄σε δύο αγώνες και δεν τους πήρε πάνω από 24 δευτερόλεπτα για να σηκωθούν.
Οσο για την ελληνική ομάδα βρίσκεται κάπου στη μέση με 9 “τραυματισμούς” και χρόνο…ανάκαμψης 2 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα.
Αναλυτικά η κατάταξη των ομάδων ανάλογα με τους ψεύτικους τραυματισμούς και το χρόνο που “ροκάνισαν” στο έδαφος:
newmoney
