ΔΕΙΤΕ ποιος σκότωσε την Bρετανίδα βουλευτή των Εργατικών, Τζο Κοξ (ΦΩΤΟ)

Ο άνδρας που έκοψε το νήμα της ζωής της Βρετανίδας βουλευτού των Εργατικών, Τζο Κοξ, φέρεται να είναι ο 52χρονος Τόμας (Τόμι) Μερ, ο οποίος συνελήφθη λίγη ώρα μετά την επίθεση.
Ο δράστης πυροβόλησε και μαχαίρωσε την άτυχη 41χρονη και στη συνέχεια έφυγε από το σημείο «ήρεμος και ατάραχος», σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες.

Ο Μερ, ο οποίος ζει στο Μπίρστολ όπου σημειώθηκε το «χτύπημα», λέγεται πως πριν πυροβολήσει τη βουλευτή φώναξε «Πρώτα η Βρετανία», πληροφορία για την οποία διενεργεί έρευνα η βρετανική αστυνομία.

Ο άνδρας περιγράφεται από τους γείτονές του «μοναχικός», ενώ λέγεται ότι ζούσε επί 40 χρόνια με μία συγγενή του μέχρι το θάνατο της γυναίκας προ ολίγων ετών.

Δυο γειτόνισσες του Μερ περιέγραψαν στον βρετανικό Τύπο τις τελευταίες στιγμές πριν ο Μερ αναχωρήσει από την κατοικία του.

«Κοίταξα από το παράθυρο περίπου στις 12.30 και περπατούσε έχοντας την τσάντα του και φορώντας ένα καπέλο. Έμοιαζε απόλυτα ήρεμος και κανονικός. Ήταν ήσυχος άνθρωπος και κλειστός. Τον γνωρίζαμε από όταν μας φρόντιζε τον κήπο», δήλωσαν οι γυναίκες.

Μία ακόμα γειτόνισσα εξήγησε ότι ο Μερ φρόντιζε τον κήπο της μητέρας της συχνά, ενώ έφηβος γείτονας επιβεβαίωσε πως πρόκειται για ήσυχο άνθρωπο, αρκεί να μην πήγαινε με την παρέα του κοντά στον τοίχο του σπιτιού του. «Τότε μας φώναζε να φύγουμε», δήλωσε ο νεαρός.

«Όσα μαθαίνουμε τώρα φέρνουν τα πάνω-κάτω σχετικά με τον άνθρωπο που νομίζαμε ότι γνωρίζαμε. Ήταν κάποιος που βοηθούσε, που έκανε εθελοντισμό», είπε ένας ακόμα γείτονας.

Την ίδια στιγμή, βρετανικό δημοσίευμα αναφέρει πως ο άνδρας ακολουθούσε ιατροφαρμακευτική αγωγή για ψυχικό νόσημα που δε διευκρινίζεται.

Ο ίδιος, μάλιστα, είχε δηλώσει το 2010 σε τοπική εφημερίδα πως είχε ξεκινήσει να φροντίζει δημόσιο πάρκο της περιοχής του στο πλαίσιο προγράμματος ψυχιατρικής κλινικής.

«Μπορώ να πω ειλικρινά ότι μου έκανε περισσότερο καλό από κάθε ψυχοθεραπεία και φάρμακα. Πολύς κόσμος που υποφέρει από ψυχικές ασθένειες είναι κοινωνικά απομονωμένοι και αποκόβονται από την κοινωνία, ενώ το συναίσθημα ανικανότητας είναι επίσης κοινό και προκαλείται έπειτα από μακροχρόνια ανεργία», είχε υποστηρίξει τότε ο Μερ.