«Έι, Μπασάρ, πότε θα σταματήσεις την αιματοχυσία; Κλαίω για τη μητέρα μου που είναι νεκρή». Αυτά τα λόγια αποτύπωσε πάνω σε μια λευκή κόλλα χαρτί ένα 5χρονο παιδί από τη Συρία, απευθυνόμενο στον Πρόεδρο της χώρας του.
Το μέλλον των 5,5 εκατομμυρίων παιδιών που έχουν πληγεί από τον πόλεμο στη Συρία κρέμεται από μία κλωστή, εξαιτίας της βίας, της κατάρρευσης των υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης, των σοβαρών ψυχολογικών τραυμάτων και της φτώχειας, προειδοποιεί η UNICEF σε έκθεσή της.
Ένα εκατομμύριο παιδιά είναι παγιδευμένα σε περιοχές της Συρίας, οι οποίες βρίσκονται υπό πολιορκία, ζουν σε χαλάσματα και στην προσπάθεια τους να βρουν τροφή, τραυματίζονται ή σκοτώνονται από ελεύθερους σκοπευτές
Τρανό παράδειγμα ο 4χρονος Αντνάν, ο οποίος τραυματίστηκε στο πρόσωπο όταν το σπίτι του βομβαρδίστηκε και τελικά διέφυγε με την οικογένειά του στο Λίβανο, όπου όμως εξακολουθεί να υποφέρει από το μετατραυματικό στρες. «Κλαίει όλη τη νύχτα,» αναφέρει η μητέρα του. «Φοβάται τα πάντα και δεν αντέχει να μένει μόνος του ούτε για ένα δευτερόλεπτο».
«Αυτός ο πόλεμος πρέπει να τελειώσει, έτσι ώστε τα παιδιά να μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους για να ξαναχτίσουν τη ζωή τους σε συνθήκες ασφάλειας με την οικογένεια και τους φίλους τους. Αυτή η τρίτη,σύμφωνα με το pentapostagma.gr, καταστροφική χρονιά για τα παιδιά της Συρίας πρέπει να είναι η τελευταία», αναφέρει ο Εκτελεστικός Διευθυντής της UNICEF Anthony Lake.
Το βίντεο προσπαθεί να νικήσει τον χρόνο. Να τον γυρίσει λίγα λεπτά πίσω. Για να γλιτώσουν τα παιδιά που έπαιζαν μπάλα ανάμεσα στα ερείπια. Για να μη «σκάσει» ο όλμος εκεί ακριβώς που έπαιζαν. Δυστυχώς, όμως, η ζωή δεν είναι βίντεο για να να την «γυρίζουμε» πίσω με τηλεκοντρόλ. Η ζοφερή πραγματικότητα των παιδιών της Συρίας είναι γεγονός. Και κανείς δεν μπορεί να επουλώσει τις πληγές σε αυτές τις αθώες ψυχούλες…
Δείτε το βίντεο:
