Η εμμονή των Γερμανών με την Ελλάδα είναι πολύ παλιά και μεγάλη ιστορία…. τι να επαναλαμβάνουμε ;;; Είναι γνωστό αυτό! «Δεν υπήρξε και δεν υπάρχει παρά μιά αρχιτεκτονική και δεν θα υπάρξει άλλη αρχιτεκτονική παρά μιά, δηλαδή εκείνη, που βρήκε την τελειοποίησή της στη μεγάλη ώρα της ελληνικής ιστορίας και παιδείας» Λέο φον Κλέντσε (1784-1864)
Πολλοί είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι o Παρθενώνας του Νάσβιλ, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, είναι ένα αρχιτεκτονικό αντίγραφο του Αυθεντικού Παρθενώνα της Αθήνας, τόσο στο σχέδιο όσο και στο μέγεθος. Λιγότεροι γνωρίζουν ότι και στην Γερμανία υπάρχει «Παρθενώνας» η λεγόμενη «αίθουσα των πεσόντων» η WALHALLA.
Στα σύνορα του παλαιού ρωμαϊκού κόσμου, στην πλαγιά ενός λόφου που δεσπόζει στην κοιλάδα του Δούναβι κοντά στη Ρατισβόνη, βρίσκεται το Πάνθεον των Γερμανών. Ο αρχαιολάτρης και φιλέλληνας βασιλιάς της Βαυαρίας, Λουδοβίκος ο Α΄ οραματίστηκε την ιδέα και ανέθεσε την εκτέλεση του έργου στον κλασικιστή αρχιτέκτονα Λεοπόλδο Κλέντσε*. Ο Λουδοβίκος απαίτησε το σχέδιο του κτιρίου να είναι σύμφωνο με τα πρότυπα των αρχαίων ελληνικών ναών κι έτσι ο Κλέντσε αντί για την επιτομή της γοτθικής αναβίωσης, δημιούργησε τον δικό του Παρθενώνα.
Ο συνδυασμός των δύο αντρών υπήρξε ιδανικός στα όρια αλληλεπικάλυψης της ιδεολογίας με την τέχνη. Ο βασιλιάς σαν αντιμίδας μεταστοιχείωνε τον χρυσό του σε μάρμαρα συλλέγοντας αρχαία έργα τέχνης …«μοχθώντας βαρύ χρυσάφι ν” ανταλλάξει με παλαιά λιθάρια». Κι ο αρχιτέκτονας πίστευε πως …«δεν υπήρξε και δεν υπάρχει παρά μιά αρχιτεκτονική και δεν θα υπάρξει άλλη αρχιτεκτονική παρά μιά, δηλαδή εκείνη, που βρήκε την τελειοποίησή της στη μεγάλη ώρα της ελληνικής ιστορίας και παιδείας»
*Ο Λέο φον Κλέντσε (1784-1864): Ο σπουδαιότερος αρχιτέκτονας του Μονάχου. Δημιουργός επίσης της Γλυπτοθήκης, των Προπυλαίων και της Στοάς της Δόξας. Κύριος εκπρόσωπος του Νεοκλασικισμού. Υπεύθυνος γιά το τελικό ρυμοτομικό σχέδιο της νεότερης Αθήνας και κατά κάποιο τρόπο σωτήρας της Ακρόπολης.
Τον Σεπτέμβριο του 9 μ.Χ. οι βάρβαροι Τεύτονες εξολόθρευσαν τρείς ρωμαϊκές λεγεώνες σε ενέδρα, στον Τευτοβούργειο Δρυμό.
Μάχη του Τευτοβούργιου Δρυμού ονομάζεται η σύγκρουση ανάμεσα σε γερμανικά φύλα και το ρωμαϊκό στρατό, η οποία έλαβε χώρα μεταξύ 9-11 Σεπτεμβρίου του 9 μ.χ.χ. Επικεφαλής των πρώτων ήταν ο Αρμίνιος και των δεύτερων ο Πόπλιος Κοϊντίλιος Βάρος. Έληξε με σαρωτική νίκη των Γερμανών και αποτέλεσε κομβικό σημείο στον αγώνα τους εναντίον του ρωμαϊκού επεκτατισμού. διαβάστε περισσότερα
Καλά, πηγαίνετε πρώτα να το δείτε από κοντά, μπείτε και μέσα να σκάσετε στα γέλια και ύστερα ξαναπείτε τα αυτά περί πιστού αντιγράφου…