Αυτό είναι το μήνυμα που ανήρτησε στο προσωπικό της λογαριασμό στο facebook, η Τασία Μανωλοπούλου, την ώρα που η μικρή της κόρη Νίκη, δίνει την δική της «μάχη»,νοσηλευόμενη σε κρίσιμη κατάσταση στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών στο Ρίο «Παναγία Βοήθεια».
«Όταν ενα αυτιστικό παιδί γεννιέται σε ενα «αυτιστικό» κράτος το μονο όνειρο που μπορούν να κάνουν οι γονείς του, η οικογένεια του , ειναι να ζήσει με αξιοπρέπεια και ποιότητα ζωής και ακομα περισσότερο οταν αυτοί θα έχουν φύγει ή θα ειναι ανήμποροι να το διαχειριστούν. Η εικόνα εφιάλτης ειναι αυτη του παιδιού σου δεμένου σε κάγκελα . δεν υπάρχει λοιπον τιποτα ηρωικό στο να θες (εαν μπορεσεις ) να βοηθήσεις όσους ανθρώπους γίνεται να βελτιώσουν την ζωη τους κ ζήσουν υγιείς κ ευτυχισμένοι . δεν ειναι ηρωισμός , δεν ειναι καλοσύνη . ειναι απλά η συνέχεια αυτού του δρόμου που ξεκινήσαμε στις 3/3/2000 χερι – χερι με την Νικη . λίγοι την καταλάβαιναν αλλα όσοι μπορούσαμε ξέρουμε τι θελει να μας πει αυτη την ωρα».
Ας με συγχωρήσετε για το λάθος στο όνομα κυρία Τασία.Νίκη είναι το αγγελούδι σας.
Κυρία Νίκη βιώνω επειδή παρόμοια περίπτωση θεωρώ τον εαυτό μου ξεχωριστό και τυχερό γιατί ο Θεός
με επέλεξε να με υποβάλλει σε αυτή τη δοκιμασία.Θέλω να πιστεύω ότι το ίδιο νοιώθετε και σεις.
Βλέπω στα μάτια της όλο τον κόσμο και είμαι σίγουρος ότι το ίδιο βλέπει και αυτή στα δικά μου.
Επειδή έχω παρακολουθήσει μέσα από τα μίντια την περίπτωσή σας έχω καταλάβει ότι το κοριτσάκι
σας πήρε από σας όλη σας την αγάπη που τόσο ανάγκη έχουν αυτά τα παιδιά και την επιζητούν κάθε
μέρα κάθε ώρα κάθε στιγμή.
Ο Θεός να είναι μαζί σας αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάτε.Εύχομαι μέσα από την ψυχή μου
ότι το καλίτερο.