“Εθνική οδός Αθηνών Πατρών…καλως τα δεχθήκαμε…
Περιμέναμε πόσο?10 χρόνια?20 χρόνια?30 χρόνια?ούτε που θυμάμαι, θυμάμαι απλά ότι ήμουν μικρός και γέρασα.
Ολα αυτά τα χρόνια που ο δρόμος…απλά δεν υπήρχε, πληρώναμε διόδια, τέλη κυκλοφορίας κανονικότατα και το πιο σημαντικό?Θρηνούσαμε νεκρούς.
Πλέον μετά από ΑΠΕΙΡΑ κονδύλια, ΤΕΡΑΣΤΙΑ κρατική συμμετοχή και 10αδες χρόνια ο δρόμος είναι επιτέλους έτοιμος, θαύμα! (μιλάμε για κατασκευή 120 χιλιομέτρων ΜΟΝΟ).
Η απορία μου είναι, ΓΙΑΤΙ σε έναν δρόμο προπληρωμένο ήδη ΧΡΟΝΙΑ πριν, θα πρέπει σε απόσταση 200 χιλιομέτρων να σταματάμε 5 φορές (κάθε 40 χιλιόμετρα, πραγματικά έλεος) και να πληρώνουμε 11,5 ευρώ χαράτσι.
Προπληρωμένο εξηγούμαι, το έργο στοίχισε περι τα 2 δις από τα οποία το δημόσιο έχει καταβάλει περίπου τα 1,4. Μένουν λοιπόν 600 εκατομμύρια για τον εργολάβο, ΠΟΥ ΟΜΩΣ τα έχει ήδη εισπράξει ακέραια από τα διόδια την 7ετία 2018-2015. Δηλαδή το έργο είναι πληρωμένο 100% και ο εργολάβος δεν έχει βάλει από την τσέπη του ούτε σέντς ώστε να περιμένει κάτι από την εκμετάλλευση των διοδίων
Αρα
-Η παραχώρηση προς εκμετάλλευση των διοδίων για τα επόμενα 30?50?80 χρόνια (κανείς δεν ξέρει) στον εργολάβο τι νόημα έχει?
-Γιατί εμείς κάθε φορά που πηγαινοερχόμαστε από/προς Πάτρα θα πρέπει να σταματάμε 10 φορές και να δίνουμε στον εργολάβο 23 ευρώ?
-Γιατί να πηγαίνουν στην τσέπη του εργολάβου 300+ εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για 10αδες χρόνια?
-Γιατί ο εργολάβος θα εισπράξει συνολικά παραπάνω από 2 δις σε διόδια, δηλαδή περισσότερα από όσα κόστισε το έργο δεκαετιών?
-Αφού το κράτος έβαλε 1,4 δις από τα 2, γιατί δεν έβαζε και τα άλλα 600 εκατομμύρια ώστε να γίνει δημόσιο το έργο?αφού θα τα έβγαζε μέσα σε 1-2 χρόνια από τα διόδια και μόνο.
-Αν δεν πληρώναμε ως κράτος φράγκο, και βρίσκαμε έναν εργολάβο που θα αναλάμβανε εξ ολοκλήρου να φτιάξει τον δρόμο με αντάλλαγμα την εκμετάλλευση των διοδίων για χ χρόνια, δεν θα ήταν πολύ πιο δίκαιη λύση για τις τσέπες μας?”
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Και γιατί να πληρώνουμε διόδια.Τα τέλη κυκλοφορίας τη νόημα έχουν.
Απλά γιατί όταν τα διόδια τα λειτουργούσε το κράτος πέρναγε ο άλλος αντί π.χ. για 250 δραχμές έδινε στον υπάλληλο ένα 50άρικο το έβαζε στην τσέπη και σήκωνε τη μπάρα.