Οταν ευημερούσαν
οι άνθρωποι μαζί με τους αριθμούς και όχι οι κλέφτες πολιτικάντηδες και οι συνεργάτες τους…
ΕΙΠΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΤΙ; Διαδώστε το! Αυτή είναι η οικονομία με νούμερα που παρέδωσε η 21η Απριλίου!!! Από το 1967 μέχρι το 1973! (BINTEO)
Comments are closed.
Και τωρα εχουμε τσιπρα εναν αριστερο με ολη τη σημασια της λεξεως….αχ ελλαδα μου πως σε καταντησαν τα ανθελληνικα σκουπιδια….
Κρατάει τέσσερις δεκαετίες το σλόγκαν των φιλοχουντικών, φιλοβασιλικών και χρυσαυγιτών ότι η δικτατορία των Συνταγµαταρχών παρέδωσε µια «παρθένα» οικονοµία, δίχως κανένα χρέος.
Το ίδιο πολυφορεµένο παραµύθι ακούστηκε και στο τελευταίο βίντεο, µε πρωταγωνιστή τον προφυλακισµένο Νίκο Μιχαλολιάκο, όταν σε µια ταβέρνα παραληρούσε ως συνήθως: «Επί 21ης Απριλίου τούς άφησε µε µηδέν χρέος και κατάντησαν τα πράγµατα… εκεί τα κατάντησαν. Τα λένε οι ίδιοι…, τα οµολογούν, η γενιά του Πολυτεχνείου».
Φυσικά, ο οποιοσδήποτε άνθρωπος µε στοιχειώδη λογική και την ελάχιστη κατάρτιση θα µπορούσε να υποθέσει, δίχως να γνωρίζει καν τίποτα παραπάνω, ότι θα ήταν αδύνατο ένα χρέος που τρέχει κι αυξάνεται από καταβολής ελληνικού κράτους να εξαφανιστεί ή έστω να φρεναριστεί και να µειωθεί για µια εφταετία, ειδικά από µια χούντα ασυδοσίας και ασχετοσύνης. Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι η χούντα τα έκανε µαντάρα και στα οικονοµικά. Με το δηµόσιο ταµείο να πηγαίνει κατά διαόλου. Χειρότερα από πριν και µετά. Και ο µεγαλύτερος µύθος απ’ όλους ήταν αυτός της ανάπτυξης. Ουδεµία χειροπιαστή ανάπτυξη υπήρξε επί εφταετίας.
Το αντίθετο…
Εκτός κι αν µπορεί να θεωρηθεί επίτευγµα το (απογοητευτικό) +0,9%, τη στιγµή που όλη η Αθήνα χτιζόταν, οι Έλληνες µετανάστες και οι ναυτικοί τόνωναν τις καταθέσεις µε δεκάδες χιλιάδες εµβάσµατα από το εξωτερικό, ενώ η Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 προσπαθούσε να σηκώσει για πρώτη φορά κεφάλι, ύστερα από την Κατοχή, τον Εµφύλιο και την κατάµαυρη δεκαετία του ’50. Μόνο οι υπερεργολάβοι και οι ρουφιάνοι πλούτισαν, λοιπόν, στην οδυνηρή εφταετία σκανδάλων…
Χουντικοί µύθοι
Το «Π» ρίχνει κλοτσιά µια για πάντα σ’ αυτές τις µυθοπλασίες περί «καλής» οικονοµίας επί χούντας. Και, µάλιστα, µε ντοκουµέντα. Με δηµοσιεύµατα ακριβώς απ’ αυτήν την εποχή. Επί δικτατορίας! Τότε, δηλαδή, που η λογοκρισία έδινε κι έπαιρνε. Και τα παρουσιάζουµε αυτά τα δηµοσιεύµατα της επταετίας, ακριβώς επειδή σίγουρα υπάρχουν ακόµα άπιστοι Θωµάδες.
Σύµφωνα µε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λοιπόν, το 1974 το δηµόσιο χρέος είχε ανέβει στο 20,8% επί του ΑΕΠ, στα 114 δισ. δρχ. εκείνη τη χρονιά, µε τον εσωτερικό κι εξωτερικό δανεισµό να γιγαντώνονται. Το χρέος ξεκίνησε από 37,8 δισ. δρχ. το 1967, ενώ το 1973 ήταν ήδη στα 87 δισ., µε το έλλειµµα στο εµπορικό ισοζύγιο να είναι 4,5 φορές ψηλότερο και τις καταθέσεις, παρά τις διαρκείς τονωτικές ενέσεις των Ελλήνων µεταναστών, να µειώνονται δραµατικά µετά το 1970. Ο πληθωρισµός κάλπαζε, το πραγµατικό εισόδηµα µειωνόταν, οι φόροι έκαναν επέλαση, το ίδιο και η ακρίβεια.
Τζάµπα… εργολάβοι
Ακόµα και µια ελαφριά µείωση του εξωτερικού δανεισµού ήταν τεχνητή, αφού οι εργοληπτικές εταιρείες έπαιρναν τα δάνεια από το εξωτερικό µε εγγύηση ελληνικού ∆ηµοσίου και στη συνέχεια γίνονταν ανάδοχες των δηµόσιων έργων, µε παραχώρηση των δανείων στο ελληνικό κράτος. ∆εκάδες τέτοια δάνεια – συµβάσεις έγιναν και µ’ αυτήν την πατέντα – µετατροπή και το χρέος φαινόταν ως «εσωτερικό». Καραµπινάτη δηµιουργική λογιστική, δηλαδή, του «µυστράκια» Παττακού και τον οµοϊδεατών του.
Από το 1971, λοιπόν, η κατάσταση στην οικονοµία δεν µπορούσε να κρυφτεί άλλο. ∆εν θα ήταν, µάλιστα, υπερβολή να πούµε ότι τότε άρχιζε να χτίζεται πια για τα καλά η λερναία ύδρα του χρέους.
Στις 6.4.1971 οι εφηµερίδες δηµοσιεύουν: «Αύξηση κατά 23,5% σηµείωσε το δηµόσιο χρέος εντός του πρώτου 5µήνου του 1970, έναντι του 1969, κι έφθασε τα 58,3 δισεκατοµµύρια δρχ. τον Μάιο του περασµένου έτους, έναντι 47,2 που ήταν τον Μάιο του 1969, σύµφωνα µε στοιχεία της ΕΣΥΕ».
Στις 22.9.1971 υπάρχει στα «Νέα» οικονοµική ανάλυση του Κωνσταντίνου Κόλµερ, όπου διαβάζουµε ότι «ναι µεν σηµειώθηκε το 1970 µια επιβράδυνση στην αύξηση του ρυθµού αυξήσεως του χρέους στο 12% έναντι 25% του 1969 (σ.σ.: πάλι επί χούντας είχε εκτιναχθεί, δηλαδή), όµως σηµειώθηκε µια ουσιώδης αύξηση του κρατικού δανεισµού µε έντοκα γραµµάτια και διπλασιασµός του δανεισµού σε συνάλλαγµα». Παρατίθενται, µάλιστα, και αποκαλυπτικά στοιχεία για το δηµόσιο χρέος από το 1958, µε πηγή πάντα τη στατιστική υπηρεσία:
∆ΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΣΕ ∆ΙΣ. ∆ΡΧ.
1958………………………………………………..3,5
1959………………………………………………..8,0
1960………………………………………………..9,7
1961………………………………………………11,6
1962………………………………………………13,1
1963………………………………………………17,6
1964………………………………………………21,4
1965………………………………………………25,4
1966………………………………………………32,0
1967………………………………………………37,8
1968………………………………………………45,3
1969………………………………………………56,7
1970………………………………………………63,7
Από το 1966, δηλαδή, που το χρέος ήταν 32 δισ., διπλασιάστηκε µέχρι το 1970 στα 63,7 δισ.
Σύµφωνα, εξάλλου, µε στοιχεία του ∆εκεµβρίου του 1971, υπήρξε «αύξηση των εισαγωγών µ’ έναν ρυθµό 15% περίπου, µε ταυτόχρονη µείωση των εξαγωγών κατά 5%, διαφορά που διεύρυνε το έλλειµµα του εµπορικού ισοζυγίου». Πάτωναν οι εξαγωγές, θέριευαν οι εισαγωγές…
Το 1972 ο Τύπος βοούσε πια για την τραγική κατάσταση της οικονοµίας. Στις 13.9.1972 τα «Νέα» έγραφαν στον τίτλο του ρεπορτάζ τους: «Κατά 7,7 δισ. αυξήθηκε το 1971 το δηµόσιο χρέος». Και συνέχιζαν:
«Αυξήθηκε κατά 7,7 δισεκατοµµύρια δραχµές το δηµόσιο χρέος της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του 1971. Σύµφωνα µε τα στατιστικά στοιχεία του τελευταίου τεύχους του ∆ελτίου Στατιστικής ∆ηµοσίων Οικονοµικών, κατά το τέλος του 1971 το συνολικό δηµόσιο χρέος ανήλθε σε 71,4 δισ. δραχµές». Από 63,7 που ήταν το 1970!
Με τη σηµείωση ότι µειώθηκε κατά 600 εκατ. δρχ. το χρέος σε ξένο νόµισµα και αυξήθηκε κατά 1,8 δισ. το χρέος σε εγχώριο νόµισµα. Με την πατέντα, που λέγαµε.
Στον «Οικονοµικό Ταχυδρόµο», στις 15.2.1973, τα σηµάδια κατρακύλας της οικονοµίας συνεχίζονται: «Μεταξύ Μαΐου 1971 και 1972 το δηµόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 7.118 εκατ. δρχ. ή σε ποσοστό 10% κι έφθασε στο ύψος των 73.806 εκατ. δρχ.».
«Θυσίες και κόστος»
Το πιο ενδιαφέρον άρθρο όλης εκείνης της εποχής το ξετρυπώσαµε στο «Βήµα». Στις 20.10.1973 υπήρχε πρωτοσέλιδη ανάλυση µε τίτλο «Ο απολογισµός µιας εξαετίας, θυσίες και κόστος». Τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτά τα περί «µηδενικών χρεών» δεν µπορούν να λέγονται ούτε γι’ αστείο. Πιο τρανταχτή διαπίστωση; Ότι στην εξαετία της δικτατορίας το εξωτερικό χρέος έγινε 1,5 φορά µεγαλύτερο απ’ όσο είχε φθάσει σε διάστηµα 145 χρόνων. Από καταβολής ελληνικού κράτους! Ιδού τα σηµαντικότερα αποσπάσµατα:
♦ «∆ιαπιστώθηκε στο προηγούµενο σηµείωµα ότι από τα προβαλλόµενα σαν επιτεύγµατα της οικονοµικής της εξαετίας, η µεν οικονοµική σταθερότητα όχι µόνο δεν εξασφαλίστηκε, αλλά αντίθετα διαταράχθηκε κατά τρόπο επικίνδυνο, η αύξηση του συναλλαγµατικού αποθέµατος είναι εικονική και οφείλεται στο δανεισµό από το εξωτερικό, ο δε ρυθµός αναδιάρθρωσης της οικονοµίας υπήρξε κατώτερος των δαπανών και δυσαναλόγως µικρότερος σε σχέση µε το παρελθόν».
♦ «Η µόνη διαφορά έναντι του παρελθόντος είναι η αποκληθείσα µε µετριοφροσύνη «ταχύρρυθµη ανάπτυξη», δηλαδή η επίτευξη πρόσθετου ρυθµού ανάπτυξης έναντι του παρελθόντος κατά 0,9% τον χρόνο, σύµφωνα µε τα επίσηµα στοιχεία. Ποιες όµως υπήρξαν οι θυσίες για να καταλήξουµε σ’ αυτό το ασήµαντο ποσοτικά και ανεπαρκές ποιοτικά ποσοστό ετήσιας αύξησης του εισοδήµατος;».
♦ «Μια από τις σπουδαιότερες θυσίες της εξαετούς περιόδου που προορίζεται να επηρεάσει δυσµενώς τις εξελίξεις της οικονοµίας στο µέλλον είναι η αύξηση του εξωτερικού χρέους της οικονοµίας. Το συνολικό εξωτερικό χρέος της Ελλάδας όπως είχε διαµορφωθεί µε τις ρυθµίσεις των προπολεµικών χρεών ανερχόταν από το 1821 µέχρι και το 1966 σε 1.110 εκατ. δολάρια περίπου».
♦ «Μέσα σε έξι χρόνια το χρέος αυτό ξεπέρασε τα 2.700 εκατ. δολάρια, χωρίς να υπολογίζονται οι καταθέσεις σε συνάλλαγµα από το εξωτερικό. Ήρκεσαν, δηλαδή, έξι χρόνια για να γίνει το εξωτερικό χρέος της χώρας 1,5 φορά µεγαλύτερο απ’ όσο είχε φθάσει σε διάστηµα 145 χρόνων. Και αυτό για έναν πρόσθετο ρυθµό ετήσιας αύξησης 0,9%».
♦ «Ακόµα και το δηµόσιο εξωτερικό χρέος που από την εθνική ανεξαρτησία ως το 1966 δεν ξεπερνούσε τα 300 εκατοµµύρια δολάρια έφθασε κατά την τελευταία εξαετία τα 700 εκατ. δολάρια, το δε εσωτερικό δηµόσιο χρέος από 32 δισ. δρχ. φθάνει τώρα περίπου τα 80 δισ. Ας σηµειωθεί ότι τώρα µέρος των δανείων του κεντρικού προϋπολογισµού πραγµατοποιείται µέσω Τραπέζης Ελλάδος και δεν εµφανίζεται στους λογαριασµούς του δηµόσιου χρέους»!
Οι πλούσιοι, πλουσιότεροι
Και συνέχιζε η εφηµερίδα στον απολογισµό που έκανε τον Οκτώβριο του 1973 µε το εµπορικό ισοζύγιο: «Η δεύτερη µεγάλη θυσία της ελληνικής οικονοµίας κατά την περίοδο αυτήν υπήρξε η θεαµατική διόγκωση του εµπορικού ισοζυγίου. Το έλλειµµα του εµπορικού ισοζυγίου από 745 εκατ. δολάρια προβλέπεται ότι θα φτάσει τελικά το τέλος του 1973 τα 2.600 εκατ. δολάρια, δηλαδή περίπου θα τετραπλασιασθεί. Εκείνο πάντως που είναι άκρως ανησυχητικό είναι η αλµατική αύξηση των εισαγωγών που από 1.150 δισ. το 1966 προβλέπεται να φθάσει τα 3.500 τουλάχιστον το 1973. Η αύξηση αυτή των εισαγωγών αντανακλά αφενός µεν τον χαµηλό βαθµό ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονοµίας, αφετέρου δε την ανεπάρκεια της εγχώριας παραγωγής».
Στη συνέχεια διαβάζουµε ότι οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι: «Ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας της οικονοµίας περιορίστηκε. Τα συµπτώµατα κερδοσκοπίας εντάθηκαν. Έχει ήδη σηµειωθεί ένταση στην ανισοκατανοµή µε την αύξηση της µερίδας των κερδών έναντι της µερίδας των µισθών στο εθνικό εισόδηµα. Πρέπει να προστεθεί ότι η τελευταία πληθωριστική διαδικασία δεν έθιξε τα υπέρογκα κέρδη της περιόδου αυτής».
Μόλις λίγες εβδοµάδες µετά την πτώση της χούντας, ο οικονοµολόγος Αδαµάντιος Πεπελάσης δηµοσιεύει άρθρο του (2.8.1974), στο οποίο κάνει λόγο για ξεπούληµα της Ελλάδας στα ξένα κεφάλαια από τους Συνταγµατάρχες:
«Η ανάπτυξη της επταετίας είχε αντιλαϊκό χαρακτήρα. Η µεγάλη µάζα δηλαδή επωµίσθηκε το βάρος της ανάπτυξης, καρπώθηκε τα λιγότερα ωφελήµατα κι έφερε το κόστος των διάφορων αντιφατικών και συγκυριακών µέτρων για την προσπάθεια επαναφοράς της οικονοµίας σε σχετική σταθερότητα και ισορροπία. Ιδιαίτερα τα µέτρα των τελευταίων 12 µηνών ήταν εξοντωτικά για τα µικρά εισοδήµατα.
Η άνοδος των τιµών κατά 40%-45% το 1973 (και κατά 9% για το πρώτο εξάµηνο του 1974) υπερκάλυψε την αύξηση των αστικών εισοδηµάτων ενώ το αγροτι κό εισόδηµα άρχισε να συρρικνώνεται σηµαντικά. Οι ξένες παραγωγικές επενδύσεις µειώνονται εντυπωσιακά. Ενώ στην περίοδο 1965-66 εισάγονται 200 εκατ. δολάρια για παραγωγικές επενδύσεις, σ’ όλη την επταετία 1967-1973 εισάγεται πραγµατικά το µισό περίπου της προηγούµενης επταετίας. Τα άλλα ξένα κεφάλαια που εισέρρευσαν ήταν ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ – αγορά γης, οικοπέδων και παρόµοια».
Τελικά, αυτά τα περί «οικονοµικού θαύµατος της χούντας» δεν είναι απλά παραµύθια της Χαλιµάς, αλλά όσοι τα λένε προσπαθούν να βγάλουν λάδι, γκεµπελικά και προκλητικά, µια καταστροφική οικονοµική περίοδο που βάλτωσε τη χώρα σε όλα τα επίπεδα… Και το ότι κάποιοι θέλουνε να ξεχνάνε τόσο εύκολα, είτε επειδή είναι ωφεληµένοι από σκοτεινές περιόδους σαν την εφταετία είτε επειδή έστω είναι ανιστόρητοι, δεν πάει να πει ότι όλοι έχουµε πάθει µαζικό Αλτσχάιµερ και οµαδική τύφλωση…
ΧΡΕΟΣ ΥΠΗΡΧΕ ΕΠΙ ΧΟΥΝΤΑΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΥΞΑΝΟΤΑΝ ΟΠΩΣ ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ 1974 ΚΑΙ ΜΕΤΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΝΟΥΣΕ ΤΟ 2%.
Αηντε καί εσύ μέ τούς κουμουνιστες !!! Καί τούς καπιταλιστές !! Άσε πρότα νά είναι Εληνες καί νά αγαπούν τήν Ελλάδα καί τόν Ελληνισμό καί μόνο τότε μπορούν νά μπούν τα πράγματα Σέ θέση !!!
όπως το πάνε οι δημοκράτες θα μας πουν ότι για τα σημερινά χάλια φταίει ο Παπαδόπουλος…
Το οικονομικό θαύμα της Χούντας
Το πρωί της Δευτέρας, 15 Δεκεμβρίου 1969, η κοινή γνώμη καθηλώθηκε από δύο γεγονότα. Το πρώτο ήταν η ταυτόχρονη εκτέλεση δύο Γερμανών στις φυλακές Κέρκυρας και Αίγινας, οι οποίοι είχαν καταδικαστεί για τους φόνους πέντε Ελλήνων. Το δεύτερο, το βαρυσήμαντο διάγγελμα προς το Έθνος του παντοδύναμου δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου. Πίσω από τον παραληρηματικό λόγο του «αρχηγού» της «Επαναστάσεως» λίγοι αντιλήφθηκαν ότι στόχος του επικού διαγγέλματος, ήταν να προαχθούν οι αρχές του… «λιτού βίου».
«Ολιγώτερον θα φάγωμεν, κύριοι, ολιγώτερον θα απαιτήσωμεν υπέρ ημών, ολιγώτερον θα θέσωμεν εις την τράπεζαν δια την ικανοποίησιν των ιδικών μας αναγκών(…) Αντιληφθείτε το όλοι οι Έλληνες. Δεν είναι καιρός να επιδιώξωμεν την ικανοποίησιν εις ότι αφορά τον ευδαιμονισμόν».
Το μυαλό ορισμένων ίσως και να πήγε στα προκλητικά νυχτερινά ξεσαλώματα στα νυχτερινά κέντρα, όπου οι εκλεκτοί της χούντας καίγανε χαρτονομίσματα ανάμεσα σε σπασμένα πιάτα και ποταμούς ουίσκι. Τα πράγματα όμως, όπως τα εξειδίκευσε λίγον καιρό αργότερα ο Γεώργιος Μακαρέζος, ήταν κάπως πιο δυσάρεστα.
«Το κρέας αποτελεί προϊόν, του οποίου το κόστος και αντιστοίχως η τιμή διαθέσεως τυγχάνουν υψηλά, διό κατά κανόνα καταναλίσκεται τούτο περισσότερον εις χώρας με υψηλόν βιοτικόν επίπεδον» αποφάνθηκε ο «αντιπρόεδρος» της «κυβερνήσεως», δίνοντας το μήνυμα της λιτότητας. Μέσα σε λίγους μόλις μήνες η τιμή της μπριζολίτσας είχε εκτοξευθεί κατά 38% ακριβότερα και το διαβόητο «οικονομικό θαύμα της Χούντας», έδειχνε ότι έτρεχε έξω από τις ράγες. Ενδεικτικά, ο πληθωρισμός που διέβρωνε τα λαϊκά εισοδήματα, από 4,8% του 1966, είχε σκαρφαλώσει στις αρχές του 1974 στο 26,9% και η ανάπτυξη είχε πέσει στα Τάρταρα. Ένα νέο κύμα μετανάστευσης, φορτωμένο στα τραίνα της ξενητειάς, σάρωνε την έρημη χώρα, οδηγώντας χιλιάδες φθηνά εργατικά χέρια στις αγορές των δυτικών κέντρων.
Σαρανταοκτώ χρόνια από εκείνη την αποφράδα μέρα της 21ης Απριλίου που τα ραδιόφωνα έπαιζαν από τις πρώτες πρωινές ώρες στρατιωτικά εμβατήρια, πλέχθηκε επιτήδεια, στηριγμένος προφανώς και στην κόπωση της Μεταπολίτευσης, ένας πέρα για πέρα αβάσιμος μύθος για το δήθεν οικονομικό θαύμα της Χούντας και τη νοικοκυροσύνη των δικτατόρων.
Η πραγματικότητα, είναι εντελώς αντίθετη. Σπάνια στην πολιτική ιστορία της χώρας, το δημόσιο χρήμα διασπαθίστηκε και λεηλατήθηκε με τόση αβερτοσύνη σε πολυεθνικές και εγχώριες εταιρείες, με θαλασσοδάνεια σε ημετέρους και απερίγραπτες παροχές σε ορισμένους κλάδους, αλλά και σε εσωτερική μοιρασιά μεταξύ των υπαιτίων και των οικογενειών τους.
Στην πρώτη γραμμή αυτού του μύθου, είναι το αφελές και ανεδαφικό επιχείρημα ότι η χούντα δεν άφησε χρέος. Τα στοιχεία όμως που έδωσε προ διετίας η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αποδεικνύουν του λόγου το (αν)αληθές, καθώς αποδεικνύουν ότι η Δικτατορία παρέδωσε σημαντικό δημόσιο χρέος, το οποίο ανερχόταν στο 20,8% του ΑΕΠ.
Με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος, το χρέος αυτό από 32 δισ. δρχ. το 1966 εκτινάχτηκε στα 114 δισ. δρχ. το 1974.
Μέσα σε λίγα μόλις χρόνια, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το εξωτερικό χρέος έγινε 1,5 φορά μεγαλύτερο απ’ όσο είχε φθάσει σε διάστηµα 145 χρόνων, ήγουν από καταβολής ελληνικού κράτους!
Ήταν μια βαρειά κληρονομιά που έπεσε στις πλάτες των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, οι οποίες, βεβαίως, μόνο άμοιρες ευθυνών δεν είναι για τη σημερινή οικτρή κατάσταση. Αλλά, τουλάχιστον, είναι ώρα να τελειώνουμε με τα παραμύθια για τη χρηστή διαχείριση των ξενοκίνητων δικτατόρων, που έπεσαν ατιμωτικά έχοντας προδώσει την Κύπρο στον Αττίλα…
ΤΙ ΛΕΤΕ ΩΡΕ .ΗΘΕΛΑ ΕΠΙ ΧΟΥΝΤΑΣ ΝΑ ΠΑΡΑΓΕΙΛΛΩ ΤΡΕΝΤΥ ΤΣΙΧΛΕΣ ΑΠΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΩ ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ .ΑΣΤΑ ΧΑΛΙΑ ΑΔΙΟΡΘΩΤΑ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ .ΚΑΤΙ ΠΑΛΙΟΜΠΙΣΚΟΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΟΥΛΑΓΑ . ΟΙ ΤΣΙΧΛΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΗΤΑΝ ΣΚΕΤΕΣ ΓΟΜΕΣ
Τώρα μας έπεισες..
ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ
21/04/2009 · by kseeath · in Ιστορία. ·
Ακόμη και σήμερα κυκλοφορούν διάφοροι μύθοι για την χούντα όπως για παράδειγμα ότι δεν πεινάσαμε κατά τη διάρκεια της επταετίας ή ότι οι Δικτάτορες δεν πλούτισαν και ήταν έντιμοι ή ακόμη ότι η Ελλάδα έζησε εποχές μεγάλης οικονομικής ανάπτυξης. Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική καθώς η φιλελεύθερη οικονομική πολιτική που ακολούθησε η χούντα έχει να επιδείξει μεγάλα σκάνδαλα και διαφθορά.
Μόλις έγινε το πραξικόπημα, η χούντα φρόντισε μέσα σε λίγες βδομάδες να κλείσει όλες τις αμαρτωλές συμβάσεις που δεν έκαναν οι προδικτατορικές κυβερνήσεις: Litton, AEG-Telefunken, Esso-Pappas.. Οι δύο πιο χτυπητές περιπτώσεις «μεγάλων έργων» που εξαγγέλθηκαν τον πρώτο καιρό της δικτατορίας: Η πρώτη ήταν η σύμβαση με τη Litton Industries για «επενδυτικό πακέτο» στη δυτική Πελοπόννησο και την Κρήτη, σύμβαση που είχε απορριφθεί από τις προδικτατορικές κυβερνήσεις, για να υπογραφεί τις πρώτες κιόλας εβδομάδες μετά το πραξικόπημα και να καταλήξει σε φιάσκο. Η δεύτερη ήταν η αξιοποίηση ενός δαιμόνιου πτωχεύσαντος αμερικανού επιχειρηματία, ονόματι McDonald, που ανέλαβε να βρει κεφάλαια για τη χρηματοδότηση της «Εγνατίας οδού» αλλά το έσκασε με 4,8 εκατομμύρια δολάρια σε ρευστό κι άλλα 33,4 σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.(ιος,17.11.96)
Από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα ήταν αυτό του Τομ Πάπας και της εταιρείας EssoPappas. Σύμφωνα με κατάθεση του δημοσιογράφου Η. Δηματρακόπουλου στο αμερικάνικο κογκρέσο, η χούντα διοχέτευσε στο ταμείο της εκστρατείας του Νίξον 549.000 δολάρια σε μετρητά για τη προεκλογική εκστρατεία του το 1968. Το ποσό αυτό προερχόταν από τα κονδύλια που η CIA διοχέτευσε στην ελληνική ΚΥΠ, για την αντικομουνιστική της εκστρατεία. Η χρηματοδότηση γινόταν με εντολή του Παπαδόπουλου, μέσω του διοικητή της ΚΥΠ Μιχάλη Ρουφογάλη (δηλαδή ξέπλυμα χρημάτων μέσω του Πάπας). Το αντάλλαγμα για τον Πάπας από τη Χούντα ήταν ευνοϊκές συμβάσεις με το ελληνικό δημόσιο (οι οποίες είχαν αμφισβητηθεί από την Ένωση Κέντρου). «Το μερίδιό του στην Ελλάδα περιλαμβάνει την πολυδιαφημισμένη προνομιακή σύμβαση για την COCA-COLA, μονοπώλιο του δικαιώματος αγοράς της ντομάτας της Δυτικής Ελλάδας, και ένα σύμπλεγμα πολλών εκατομμυρίων δολαρίων από χημικές και χαλυβουργικές εγκαταστάσεις, διυλιστήρια και στόλους πετρελαιοφόρων» (ριζοσπάστης, 29.4.2000). Από τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά «επιτεύγματά» του ήταν η εξασφάλιση άδειας για τη δημιουργία εργοστασίου εμφιάλωσης της Κόκα-Κόλα στην Ελλάδα. Η αμερικανική πολυεθνική προσπαθούσε για μια δεκαετία να μπει στην ελληνική αγορά, χωρίς αποτέλεσμα.
Ένα άλλο μεγάλο σκάνδαλο είναι αυτό των σάπιων κρεάτων.. Ο υπουργός εμπορίου Μπαλόπουλος έκανε λαθρεμπόριο με σάπια κρέατα από τη Ροδεσία που για μήνες και τα «προσέφερε στους έλληνες καταναλωτές» (Ιός, 17.11.96). Μεγάλο σκάνδαλο ήταν η προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας και πετρελαίου στο 1/3 του κόστους από τη ΔΕΗ της εταιρείας ΠΕΣΙΝΕ -Αλουμίνιο Ελλάδος ΑΕ-(Αυγή, 16.4.75).
Σκανδαλώδες ήταν και το φορολογικό καθεστώς για τους εφοπλιστές. Με μια ολόκληρη σειρά νόμων (Ν. 89/67, 378/68, 465/68 κλπ) οι φόροι στη ναυτιλία μειώθηκαν σε ελάχιστα επίπεδα (ενώ τα κέρδη τους είχαν εξαπλασιαστεί την επταετία), οι εφοπλιστές απολάμβαναν το προνόμιο εξαίρεσης από οποιονδήποτε φόρο εισοδήματος και κρατήσεις. Η ίδρυση του ναυπηγείου Ελευσίνας από τον όμιλο Ανδρεάδη το 1969 με επένδυση δάνεια της χούντας, δανεικά και αγύριστα, χρησιμοποιήθηκε για εξαγωγή συναλλάγματος στο εξωτερικό. Το 1972 η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών ανακήρυξε τον Παπαδόπουλο επίτιμο πρόεδρο.
Το φαινόμενο των μεσαζόντων στην αγροτική οικονομία έκανε θραύση στη Χούντα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της κονσερβοποιίας Κύκνος η οποία έχοντας άφθονες πιστώσεις προαγόραζε σχεδόν τζάμπα τις τομάτες από τους παραγωγούς (Αυγή 9.1970). Το καθεστώς της ελεύθερης διαμόρφωσης των τιμών που καθιέρωσε η χούντα και της παράλληλης διάλυσης των αγροτικών συνεταιρισμών (απογυμνώνοντας τις γενικές συνελεύσεις των συνεταιρισμών από τις εξουσίες που είχαν μεταβιβάζοντας αυτές στις διορισμένες διοικήσεις) με χαρακτηριστικό πρώτο πείραμα τη τιμή των ψαριών είχε σαν αποτέλεσμα την κερδοσκοπία 10-15 εταιρειών υπερπόντιας αλιείας και διάλυση 20 συνεταιρισμών φτωχών ψαράδων.
Όσο για τη προσωπική ζωή των συνταγματαρχών κάθε άλλο παρά λιτή ήταν. Ο Παπαδόπουλος μοίραζε την καθημερινότητα του ανάμεσα στη παραθαλάσσια βίλα στο Λαγονήσι(η οποία παραχωρήθηκε από τον Ωνάση), την ορεινή βίλα στη Πάρνηθα και τη βίλα στο Ψυχικό. Ο άντρας της κόρης του Παττακού Α. Μειντάνης, ο οποίος ήταν μηχανικός με πατέρα ταβερνιάρη, ανέλαβε επί χούντας πολεοδομικές μελέτες διαφόρων πόλεων, διορίσθηκε στο μηχανολογικό τμήμα του Τ. Πάπας, διορίσθηκε στο μηχανολογικό τμήμα του Μετοχικού Ταμείου Στρατού και υπέγραψε και μια σύμβαση με τη ΔΕΗ το 1969 για τη μελέτη κατασκευής υποσταθμών της ΔΕΗ (Εφημερίδα Ελεύθεροι Έλληνες 4.69).
Ρε φύλε της τσίχλες βρήκες καί όπως λες τά κάτι παλιό μπισκότα νά παράδειγματησης Γιά τήν τήν το τότε Εληνική οικονομία!!!!
τιμη και δοξα……τιποτε αλλο!!!
Η επταετια 1967-1974 κατερευσε απο τους αμερικανους για να ερθουν οι οικογενειες καραμανλη-παπανδρεου μητσοτακη και να γδαρουν στην προδοσια και την κλεψια τον ελληνα*φατε τωρα μνημονια και κατασχεσεις και αφηστε τον παπαδοππυλο στην ησυχια του.
Aφού οπως λέτε ζούσατε τότε θα επρεπε να γνωρίζετε οτι την οικονομία τότε την ξετίναξαν με τεχνητό πληθωρισμό οι σύμμαχοι ..ξεκινώντας απ την οικοδομή ..που ανέβασαν απο 25 δραχμές το σακκί του τσιμέντου στις 130 σε ενα Σαββατοκύριακο κι όλα τα παρελκόμενα ..Επίσης δεν θα πρέπει να διαφεύγει οτι τότε δεν υπήρχαν μίζες κι οι τοπικοί άρχοντες οταν παρέδιδαν ταμείο έτρεμαν να μην ειναι λειψό και αλλα πολλά που θέλουν καθαρό μυαλό και κρίση για να συγκριθούν .
Aφού οπως λέτε ζούσατε τότε θα επρεπε να γνωρίζετε οτι την οικονομία τότε την ξετίναξαν με τεχνητό πληθωρισμό οι σύμμαχοι ..ξεκινώντας απ την οικοδομή ..που ανέβασαν απο 25 δραχμές το σακκί του τσιμέντου στις 130 σε ενα Σαββατοκύριακο κι όλα τα παρελκόμενα ..Επίσης δεν θα πρέπει να διαφεύγει οτι τότε δεν υπήρχαν μίζες κι οι τοπικοί άρχοντες οταν παρέδιδαν ταμείο έτρεμαν να μην ειναι λειψό και αλλα πολλά που θέλουν καθαρό μυαλό και κρίση για να συγκριθούν . Oxi οτι άγιοι αλλά κλέφτες δεν υπήρξαν .
ΝΑΙ ΤΗΝ ΕΙΔΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ.ΕΠΙΣΗΣ ΑΣ ΑΡΙΘΜΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΣΑ ΕΡΓΑ ΕΓΙΝΑΝ ΤΟΤΕ(ΣΧΟΛΕΙΑ-ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ-ΔΡΟΜΟΙ)ΚΑΙ ΠΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 40 ΧΡΟΝΙΑ.ΤΕΛΟΣ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΕΘΑΝΑΝ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ,ΟΧΙ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ ΠΟΥ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΣ ΕΠΑΘΑΝ ΨΥΧΙΚΕΣ ΝΟΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ.ΑΥΤΟΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΛΙΓΟΨΥΧΙΣΑΝ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΒΑΛΑΝΕ ΜΕΣΑ.ΕΙΤΕ ΛΑΘΟΣ ΕΙΤΕ ΣΩΣΤΕΣ ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΙ ΠΛΗΡΩΣΑΝ.ΠΑΝΤΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΜΙΚΡΟΒΙΟΤΕΧΝΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΤΟΤΕ ΕΒΓΑΛΑΝ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΕΙΧΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ
Τα περισσότερα ψέμματα ήταν από τις εφημερίδες, κάποτε ένας μεγάλος δημοσιογράφος ο οποίος δεν ζει πλέον εδώ και πολλά χρόνια, μου είχε πεί ότι μετά την μεταπολίτευση οι «συντάκτες» και οι υπόλοιποι οι οποίοι εξέδιδαν το περίφημο «Λαχείο Συντακτών» και έτρωγαν με χρυσά κουτάλια, λύσσαξαν να καταφέρονται κατά της 21ης Απριλίου γιατί το κατήργησε και τους έκοψε την μάσσα …
ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΣΑΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΤΙΣΡΙΚΑΔΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΖΟΥΣΑΝΕ ΤΟΤΕ.
ΟΥΤΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΙΣΗ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ, ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ , ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ. Η ΜΙΣΗ ΜΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΦΥΓΕ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ.
ΟΥΤΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΚΤΙΝΑΧΤΗΚΕ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΣΤΑ ΑΣΤΡΑ. ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΠΟΣΟ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΨΩΜΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ.
ΟΥΤΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΥΜΕΝΟ ΣΤΡΑΤΟ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ 1974 ΜΑΖΕΥΑΝ ΤΟΥΣ ΕΦΕΔΡΟΥΣ ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΟΥΤΕ ΟΠΛΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΟΥΝ.
Σε ποιό παρακλάδι της αριστεράς ανήκεις;; Φαίνεται καθαρά από το τελευταίο για τον Στρατό, γιατί λες τα ψέμματα που έλεγαν οι τότε κομμουνιστές.
Η επίσημη έκθεση του ΝΑΤΟ το ’74, έδινε 48 ώρες στον Ελληνικό Στρατό να καταλάβει την Κωνσταντινούπολη, αλλά μάλλον με … κουτάλια μιας και δεν είχε όπλα.
Και δικοί μου συγγενείς πήγαν τότε στην Αυστραλία, αλλά έφυγαν πριν καταφέρει η «επάρατος» χούντα να αναστυλώσει την γκρεμισμένη και διαλυμένη από την δημοκρατία Ελλάδα.
Επίσης, πες μας πόσοι μετανάστευσαν από το ’60 μέρχι το ’67 και πόσοι μετά …
ΟΤΑΝ ΕΓΙΝΕ Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ 1974, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΛΛΕΙΨΕΩΝ. ΟΙ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ ΞΗΡΑΣ ΟΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΤΗΚΕ Ο ΘΕΙΟΣ ΜΟΥ.
ΠΕΣΤΑ ΡΕ ΦΙΛΕ
Η μετανάστευση στο εξωτερικό άρχισε και συνεχίστηκε αρκετά χρόνια πρό χούντας στη δεκαετία του 50 όπου όντως ήταν δύσκολα. Ο στρατός επι χούντας πήρε καινούρια τανκς ΑΜΧ-30 , πολεμικά φάντομ και υποβρύχια. Οι αμερικάνοι δεν ήθελαν να κάνει εισβολή στους Τούρκους ο Παπαδόπουλος γιατί η Ελληνική στρατιωτική ισχύς υπερτερούσε σε ποιοτικά χαρακτηριστικά αλλά και ποσοτικά είμασταν στο 7 προς 10 με αποτέλεσμα να τους έχουμε και για αυτό φρόντισαν να τον ρίξουν με τη γνωστή μέθοδο και να χάσουμε τη Κύπρο. Σίγουρα υπήρχαν και φτωχοί όπως σε όλες τις κοινωνίες αλλά η πλειοψηφία ζούσε με αξιοπρέπεια , πολλοί έκαναν περιουσίες , αναπτύχθηκε η μεσαία τάξη υπήρχε δουλειά για όλους και ταχεία ανάπτυξη σε όλους τους τομείς. Μη ξεχνάμε ότι ο Παπαδόπουλος έφερε τους πρώτους πακιστανούς στην Ελλάδα αφού χρειάζονταν επιπλέον εργατικά χέρια με όλα τα έργα σε εξέλιξη. Ενα δολλάριο κόστιζε 25 δραχμές όταν επί Ανδρέα Παπανδρέου το πήγανε 300 δραχμές. Η πλειοψηφία όσων έζησαν την επταετία αν ρωτήσεις θα σου πουν μόνο καλά λόγια
Αχαχα φάτε τη δημοκρατία τώρα των αλλοδαπών,των κρητικών,των γραικύλων δημοσίων υπαλλήλων
Τολμήστε να συγκρίνετε τα νούμερα αυτά, με τα νούμερα πριν την φασιστική δικτατορία των συνταγματαρχών και εύκολα θα διαπιστώσετε πως παρέδωσαν την χώρα σε χειρότερη κατάσταση από αυτήν που παρέλαβαν, παραβιάζοντας το σύνταγμα και καταλύοντας το πολίτευμα. Όσο για τα οικονομικά σκάνδαλα της χούντας…. νάχουμε να λέμε… Μόνο το Τάμα να σκεφθεί κανείς φτάνει. Αν σ΄ αυτά προσθέσει κανείς την διεθνή απομόνωση της χώρας και την κατάληξη του Κυπριακού, συμπεραίνει εύκολα γιατί καταδικάστηκαν σε θάνατο από την ελληνική πολιτεία ως προδότες. Ας χρωστάνε αιώνια ευγνωμοσύνη στον Κωνσταντίνο Καραμανλή που τους έδωσε χάρη και μετέτρεψε τις ποινές τους σε ισόβια. Ας τελειώνει επιτέλους αυτή η παραφιλολογία με τους χουνταίους που γύρισαν την χώρα αρκετές δεκάδες χρόνια πίσω, ρεζιλεύοντας τον Ελληνισμό και τις πνευματικές του κατακτήσεις.
Μασάει κουτόχορτο όπως εσύ …
Ποιά απομόνωση; Τότε που πήγε πρώτη φορά πρωθυπουργός στην Κίνα;; Τότε που έκαναν επενδύσεις στην «απομονωμένη» χώρα και γέμισε η Ελλάδα εργοστάσια;;
Και επειδή δεν τα ξέρεις καθόλου καλά, ο δήθεν «εθνάρχης» ο υπαίτιος για την Κύπρο, γύρισε πίσω με την υπόσχεση ότι δεν θα διωχθεί κανένας, και μετά ως γνήσιος ψεύτης πολιτικός άρχισε τις δίκες παρωδία για εκδικηθεί τους βλάκες που του έστελναν σύνταξη στο Παρίσι για να μπορεί να κυνηγάει «άνδρες» …
Όσο για τις «δεκαετίες πίσω», εάν δεν υπήρχαν τα 7 χρυσά χρόνια, ακόμη η μισή Ελλάδα δεν θα είχε ηλεκτρικό ρεύμα, δρόμους και σχολεία..
Και εάν εννοείς ως «πνευματικές κατακτήσεις» το χάλι και την ρεμούλα της δήθεν δημοκρατίας που ζούμε με διαλυμμένο εντελώς το Σύνταγμα, τους νόμους και την αλλοίωση του Έθνους, είσαι άξιος της τύχης σου. Αλλά μάλλον ανήκεις στην κατηγορία αυτών που «τα έφαγαν μαζί» …
ΤΑ ΕΞΙ ΧΡΥΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΙΣ. ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΜΗΝ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙΣ.
ολλα τα λεφτα στη παιδια,στους πολυτεκνους και οχι φορολογια…επενδυσεις(αυτες ειναι επενδυσεις)….ναυπηγεια ελευσινας και ενα σορο αλλα….αρε παπαδοπουλε δικαιωθηκες….αν σε βριζουν καπιοι αυτοι ειναι οι κομμουνιστες τ απολυφαδια της ιστοριας…τους πηγες στη μακρονησο για καθαρο αερα αντι να τους βουλιαξεις σε κανα καραβι και νατα τα αποτελεσματα…αγιος εισουν….
Τότε φωνάζαμε και ζητούσαμε Δημοκρατία, τώρα που γνωρίσαμε τους ψευτοδημοκράτες φωνάζουμε:
-Πού είσαι βρε Παπαδόπουλε..!
Ακριβώς
Έτσι ακριβώς
Ουδεμία σύγκρισις με τα μεταπολευτικά καθίκια,τους προδότες,τα λαμόγια,τους κλέφτες και τους ανθέλληνες.Χορτάσαμε «δημοκρατία» του κώλου,με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα του ΟΧΙ,που οι άπλυτοι του ΞΥΡΙΖΑ,μετέτρεψαν σε ΝΑΙ.Υπάρχουν δυστυχώς ακόμα ζώα που υποστηρίζουν αυτά τα κατακάθια.Πόσα σκατά πρέπει να έχεις κάποιος στο κεφάλι του για να μην αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα;
ετσι
ετσι ειναι φιλε
Τρίζουν τα κόκκαλα του Παπαδόπουλου!Μετά από τόσα χρόνια ήρθε η ώρα να δικαιωθεί!!!Και στα εφτά χρόνια που κυβέρνησε όχι μόνο δεν αύξησε τη φορολογία αλλά αντίθετα τη μείωσε γιατί αγαπούσε τη πατρίδα του και ήθελε να τη δει να ευημερήσει σε αντίθεση με αυτούς που τη κυβερνούν σήμερα και την έχουν ξεπουλήσει. Πίστευε ακράδαντα στα τρία στηρίγματα του έθνους μας ,θρησκεία-πατρίδα-οικογένεια και τα στήριζε με κάθε τρόπο.Στα σχολεία και στις Δημόσιες Υπηρεσίες είχε τοποθετήσει παντού εικονίσματα του Χριστού και της Παναγίας.Τα βιβλία που διδάσκονταν τα παιδιά στα σχολεία ήταν γεμάτα με Χριστό,Ελλάδα , οικογενειακή θαλπωρή και οικογενειακούς δεσμούς σε αντίθεση με σήμερα που διδάσκονται ότι πιο άθεο και ότι πιο ανθελληνικό υπάρχει.Μακάρι να βρισκόταν ένας Παπαδόπουλος σήμερα να μας κυβερνήσει.Κάποιος που θα αγαπούσε το Χριστό και την Ελλάδα και θα πέταγε τους ψυχρούς εκτελεστές στα σκουπίδια!!!
γιατί να βρεθεί ξανά ένας Παπαδόπουλος? για να σώσει την Ελλάδα στα δύσκολα κ να έχει την κατάληξη του Παπαδόπουλου με το τέλος στη φυλακή? κορόιδο θα ναι …..
Οι παλαιότεροι γνωρίζουμε σε τι κατάσταση άφησε ο Παπαδόπουλος την οικονομία όπου η δραχμή ήταν σκληρό νόμισμα και ένα δολλάριο είχε 25 δραχμές , 7μιση δίς πλεόνασμα το 74 μια χώρα με υποδομές , ισχυρό στρατό έναντι των Τούρκων και φουγάρα να καπνίζουν απο τα εργοστάσια σε όλη την Ελλάδα. Μια Ελλάδα ασφαλή χωρίς ναρκωτικά και εγκληματικότητα με ανθρώπους που είχαν λόγο να δουλέψουν γιατί έμεναν χρήματα στη τσέπη και όλοι έφτιαξαν σπίτια και περιουσία. Τώρα τρώμε Ευρώπη με τρύπιο παντελόνι και 5 ευρώ για βενζίνη στο αμάξι.
ΚΑΛΟΣ Ο ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΞΕΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ ΑΥΤΑ. ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΗΤΑΝ ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ.
o πατακος με το μυστρι εχτισε σχολεια αεροδρομια δρομους εφερε νερο δεη τηλεφωνο εδωσε δανεια κ χαρισε στους αγροτες…ολοι ειχαν δολεια κ ψωμι κ η ελλαδα εβγαζε κ πετρελαιο!!!!ολοι δε οι απριλιανοι πεθαναν φτωχοι με λεφτα ουτε για την κηδεια τους σε αντιθεση με τα απλυτα σταγονιδια του σταλιν στο πολυτεχνειο τους που ειναι παμπλουτοι κ μας εφεραν μνημονια κ αυτοκτονιες…που σε ρε παπαδοπουλεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
Η δημοκρατια δεν εχει αδιεξοδα,εχει ομως πολλα εξοδα!
δεν πειραζει.ασε να τρωνε δημοκρατια τωρα.δεν τους αρεσε τοτε,καθως αφαιρουνταν δικαιωματα απο τους πολιτες.να δω τωρα χωρις φραγκο στην τσεπη,τι δικαιωματα θα εχουν οι πολιτες!
αυτοί που μιλούσαν κ … ζητούσαν δημοκρατία, ήταν οι αριστεροί. ο υπόλοιπος κόσμος ευημερούσε απ ότι ξέρω, είχαν δουλειά, λεφτά, υπήρχε ασφάλεια, λειτουργούσαν οι υπηρεσίες, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, υπήρχε οργάνωση κ τάξη…. Αταξία όμως θέλαν κάποιοι λίγοι, ελάχιστοι κ δώσαν την εντύπωση μεσα απ την πλύση εγκεφάλου των μέσων, ότι όλοι οι Έλληνες ήταν καταπιεσμένοι. Δημιούργησαν θύματα κ ήρωες που εξαργύρωσαν αδρά την προσφορά τους τότε (δες δαμανάκη) κ διαδώσαν σε μια ολόκληρη γενιά ένα ψέμα.
Eτσι ακριβώς
α γεια σου.
Aφού οπως λέτε ζούσατε τότε θα επρεπε να γνωρίζετε οτι την οικονομία τότε την ξετίναξαν με τεχνητό πληθωρισμό οι σύμμαχοι ..ξεκινώντας απ την οικοδομή ..που ανέβασαν απο 25 δραχμές το σακκί του τσιμέντου στις 130 σε ενα Σαββατοκύριακο κι όλα τα παρελκόμενα ..Επίσης δεν θα πρέπει να διαφεύγει οτι τότε δεν υπήρχαν μίζες κι οι τοπικοί άρχοντες οταν παρέδιδαν ταμείο έτρεμαν να μην ειναι λειψό και αλλα πολλά που θέλουν καθαρό μυαλό και κρίση για να συγκριθούν .