Από την στιγμή που το θέμα του Σκοπιανού άνοιξε υπό την εποπτεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η διαπραγματευτική στρατηγική της Ελλάδας διαγράφεται μέσα από συνεχείς υποχωρήσεις, ασυνεννοησίες και ξεθωριασμένες «κόκκινες γραμμές».
Ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα έχει πάρει στις πλάτες του ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, αγνοώντας την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων που τόσο εντός όσο και εντός Ελλάδας προειδοποιεί τους πολιτικούς:
«ΜΗΝ δώσετε το όνομα!»
Σαν «απαγορευμένος όρος», η «Μακεδονία» πλέον δεν αναφέρεται καν από τους περισσότερους Έλληνες πολιτικούς. Όλοι ασχολούνται με τους αλυτρωτισμούς των Σκοπιανών, την…καλή γειτονία, τις εγγυήσεις και το Σύνταγμα του γειτονικού κρατιδίου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, (προερχόμενος πολιτικά από τον νεοφιλελεύθερο κεντροδεξιό χώρο), ο οποίος σε όλο και περισσότερες τοποθετήσεις του κρίνει ως μοναδικό κριτήριο για την συμφωνία στο ονοματολογικό την αλλαγή του Συντάγματος των Σκοπίων!
Ούτε λόγος φυσικά για την Μακεδονία:
«Το όνομα για να λυθεί υπάρχει μια βασική προϋπόθεση, – και αυτή δεν είναι μόνο θέση της Ελλάδας, είναι θέση του ΝΑΤΟ, είναι θέση της ΕΕ- πρέπει να αλλάξει το σύνταγμά τους. Ε, δε μπορεί τη στιγμή που έρχονται να κάνουν τον συμβιβασμό που κι εκείνοι επιδιώκουν και να σου λένε: Τον συμβιβασμό αυτόν θα τον κάνουμε αλλά δε μπορούμε να αλλάξουμε τώρα το σύνταγμα θα το αλλάξουμε στο μέλλον. Είναι δημοκρατικό κράτος αυτό; Και άραγε δεν αντιλαμβάνεται ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας, τι κίνδυνο διατρέχει ο ίδιος να δηλώνει έτοιμος να υπογράψει μια συνθήκη, η οποία να αντίκειται με το σύνταγμά του. Φανταστήκατε κανέναν ηγέτη της Δύσης, της ΕΕ να έλεγε κάτι τέτοιο;
Όχι, αλλαγή συνόρων, όχι εθνότητα εκτός των συνόρων της ΠΓΔΜ, όχι γλώσσα που θα διεκδικούσε εκτός (συνόρων) δικαιώματα τα οποία θα απέρρεαν από ένα τέτοιο όνομα και θα απέπνεαν τάσεις αλυτρωτισμού».
Η ίδια η λύση -που αποδέχονται ανοικτά πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ- περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία», κάτι το οποίο έχει παγιωθεί πλέον σαν αφετηρία των διαπραγματεύσεων, αφού ακόμη και ο ΟΗΕ πρότεινε ονομασίες που όλες τους έχουν τον όρο «Μακεδονία».
Θυμίζουμε εξάλλου τι είχε παραδεχθεί δημόσια ο Υπουργό Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, αναφορικά με το όνομα «Μακεδονία»:
Την στιγμή δε που επικρατεί «σιγή ιχθύος» ακόμη και στην αξιωματική αντιπολίτευση (ΝΔ) για τα σενάρια περί παράδοσης του ονόματος «Μακεδονίας», κάτω από το τραπέζι έχουν σχηματιστεί οι πρώτες πολιτικές συμμαχίες, στην περίπτωση που έρθει στην ελληνική Βουλή μία «σύνθετη λύση».
Θα δούμε άραγε τα κόμματα από τον χώρο της κεντροαριστεράς να δίνουν το «φιλί της ζωής» στον ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίζοντας πιθανή συμφωνία που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία»; Ήδη το Ποτάμι αλλά και η Δημοκρατική Συμπαράταξη έχουν αφήσει ανοικτό το ενδεχόμενο να στηρίζουν έμπρακτα μία τέτοια συμφωνία, που , όπως ειπώθηκε, ξεπερνάει τις μικροκομματικές κόντρες.
Μένει να δούμε πως θα εξελιχθούν οι διαπραγματεύσεις, που καθώς φαίνεται συνεχίζουν να κινούνται αντίθετα από τα εθνικά συμφέροντα.
