Διαβάστε ΛΟΓΙΑ θ α υ μ α σ μ ο ύ για τους Έλληνες, ενός Γερμανού διπλωμάτου!
(Αυτά έγραψε σε απόρρητη έκθεσή του, μέσα Νοεμβρίου 1940 πρός το Υπ.Εξωτερικών στο Βερολίνο, 0 πρεσβευτής της Γερμανίας στην Αθήνα, ο Βίκτωρ Πρίγκηψ ‘τσού’ Έρμπαχ, 1880 – 1967)
«Ο Μεταξάς έδωσε την μόνη απάντηση την οποία θα μπορούσε να δώσει, δηλαδή να θεωρήσει το τελεσίγραφο ως κήρυξη πολέμου…
Ο Μεταξάς μπορεί δικαίως να ισχυρισθεί ότι με τον βιβλικό τρόπο με τον οποίο μίλησε, εκπροσώπησε και τον τελευταίο λούστρο της Αθήνας.
Οι κληθέντες υπό τα όπλα άνδρες έφταναν το πρώτο πρωί της επιστράτευσης στα κέντρα κατά πυκνές ομάδες. Μπορούσε κανείς να παρατηρήσει απερίγραπτες σκηνές ενθουσιασμού στα κέντρα αυτά και μάλιστα ενθουσιασμού από τον οποίο έλειπε κάθε νότιος θεατρινισμός και κάθε συναισθηματική επιπολαιότητα.
Μεταξύ των εκατοντάδων που είχαν ντυθεί στο χακί και τους οποίους είδα με τα μάτια μου, μόνο έναν είδα δακρυσμένο.
Αποχαιρετούσε τους γονείς του που είχαν έλθει ως τον στρατώνα και έφευγε για το μέτωπο.
Ο πατέρας του, ένας χωρικός, του έδωσε το χέρι και τον άκουσα να του λέει : «Μην κλαις. Αποφάσισε ήσυχα ότι θα σκοτωθείς. Αν πεθάνεις, επειδή δεν έχω άλλο παιδί, θα πάρω εγώ τη θέση σου στο μέτωπο».
Παρόμοιες ιστορίες ακούγονται παντού στους δρόμους, όλες αυθόρμητες.
Αν οι Ιταλοί είχαν στηρίξει τις πληροφορίες τους σε ανάλογες μικρές ιστορίες του λαού και δεν βασιζόταν στις «βόμβες» των πρακτόρων τους, δεν θα είχαν υποστεί τόσες εκπλήξεις από την στάση των Ελλήνων.
Δεκατέσσερις ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου η ατμόσφαιρα ενθουσιασμού εξακολουθεί να υπάρχει στην Αθήνα.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ο λαός χαρακτηρίζει αυτόν τον πόλεμο, ως δικό του πόλεμο και κατέχεται από το αίσθημα ότι αγωνιζόμενος υπηρετεί το Δίκαιο.
Για ένα φτωχό λαό, ο οποίος μόλις πριν από 100 έτη θυσιάστηκε σύσσωμος και προτίμησε την πλήρη αθλιότητα προκειμένου να ζήσει ελεύθερος, η εθνική του ανεξαρτησία, όσο και αν αυτό φαίνεται άποψη αναχρονιστική, δεν είναι έννοια χωρίς περιεχόμενο, ιδιαίτερα απέναντι σε έναν εχθρό όπως οι Ιταλοί».
[Πηγή: ‘δελτίο των 11’]
Κι έρχονται σήμερα οι ελεεινές συντακτικές ομάδες τών σχολικών βιβλίων (κάτι άθλιοι προπαγανδιστές που θεωρούν εαυτούς “καθηγητάδες”, που ασεβούν στην μνήμη των Ηρώων, που δηλητηριάζουν με ψεύδη την ψυχή τών Ελληνοπαίδων) και καταγράφουν ότι «Η Ιταλία μάς κήρυξε τον πόλεμο κι εμείς πήγαμε στο υπόγειο», διαστρεβλώνοντας την Ιστορία και μετατρέποντας τον ενθουσιασμό, την φιλοπατρία, την πίστη για το δίκαιο τού αγώνα, το θάρρος, αυτό το πραγματικό γλέντι του Ελληνικού λαού, που με το άκουσμα τής κήρυξης του πολέμου, ξεχύθηκε στους δρόμους πανηγυρίζοντας, σε ηττοπάθεια, σε δειλία, σε αφιλοπατρία τού λαού, διασύροντας το Μεγαλειώδες ΄Επος τού ΄40 …
Περασμενα μεγαλεια κ διηγωντας τα να κλαις