Ανοίγει ο δρόμος για την υπογραφή συμφωνίας υποστήριξης (FOS) και την επανεργοποίηση των αερόστρωμνων τύπου Zubr (Bison / Project 12322) του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Αυτή την στιγμή από τα τέσσερα αερόστρωμνα μόνο το ένα είναι σε λειτουργική κατάσταση και τα άλλα τρία, τα δύο ρωσικά και το ένα ουκρανικό, είναι εκτός υπηρεσίας λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Ελλειψη για τα οποία η μεν ρωσική πλευρά, κατηγορεί την ελληνική ότι “Θέλει ουσιαστικά δωρεάν να δίνονται τα ανταλλακτικά” και η μεν ελληνική υποστηρίζει ότι “Είναι εξωπραγματικές οι τιμές των ανταλλακτικών”.
Πρακτικά και οι δύο πλευρές θέλουν να καλύψουν βασικά γεγονότα: Η ελληνική πλευρά την απροθυμία παλαιότερων ηγεσιών του ΠΝ να θέσει σε υπηρεσία τα μοναδικά αξιόπιστα μέσα αποβάσεων για λόγους που έχουν σχέση και με πιέσεις που έχουν καταγραφεί από αμερικανικής πλευράς, αλλά και την έλλειψη κονδυλίων. Από την άλλη η ρωσική πλευρά δεν κατασκεύαζε τις μηχανές των πλοίων (ουκρανικής κατασκευής) και ειδικά μετά τα γεγονότα του 2014 τα ανταλλακτικά ήταν σχετικά δυσεύρετα και άρα υψηλού κόστους., όπως αναφέρει to pronews.gr
Πάντως, η ρωσική εταιρεία ούτε σε μία περίπτωση δεν αρνήθηκε ή δεν δήλωσε αδυναμία παροχής ανταλλακτικών, ενώ σε οτιδήποτε άλλο πέρα από τα μηχανικά μέρη (οπλικά συστήματα, ανταλλακτικά, “φούστες” κλπ) οι τιμές που έδινε ήταν οι ίδιες που δίνει σε όλους τους χρήστες του τύπου..
Πέρα από την θετική θέση του ΓΕΕΘΑ, το οποίο θέλει οπωσδήποτε δύο σκάφη σε ετοιμότητα, όπως προβλέπει ο επιχειρησιακός σχεδιασμός για την δύναμη ταχείας επέμβασης (Δύναμη Δέλτα) τα ευχάριστα νέα που ήρθαν από την Ρωσία επιβεβαίωσαν τα λεγόμενα των εκπροσώπων της Rosoboronexport στην Ελλάδα ότι το υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας αποφάσισε την επανέναρξη παραγωγής των αερόστρωμνων και άρα θα υπήρχαν πλέον σε αφθονία ανταλλακτικά και για τα μηχανικά μέρη του εξαιρετικών δυνατοτήτων σκάφους.
Οι εταιρείες Almaz από την Αγία Πετρούπολη, Kherson από το Χαμπαρόβσκ, την Theodosia από την Κριμαία, αλλά και τα ναυπηγεία Yantar από τον θύλακα του Καλίνινγκραντ στη Βαλτική, υπέβαλαν τις προτάσεις τους για να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα.
Τα Zubr θα αναπτύξει το ρωσικό Ναυτικό στη Μαύρη Θάλασσα, στη Βαλτική και στην Κασπία. Η ανώτατη ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει το αερόστρωμνο του τύπου ανέρχεται στους 60 ναυτικούς κόμβους. Υπενθυμίζεται, ότι Zubr διαθέτει και το ελληνικό Ναυτικό.
Ηδη εκπρόσωποι της εταιρείας δήλωσαν στην ΓΔΑΕΕ ότι “Είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να υπογράψουν την σύμβαση υποστήριξης και να πλεύσουν όλα τα Zubr στις ελληνικές θάλασσες”!
Η υπόθεση των ZUBR από την αρχή της απόκτησής τους αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα “πολιτικής φύσεως” ανάλογα με αυτά που αντιμετωπίζει το πυραυλικο σύστημα S-300PMU1 που 13 χρόνια μετά την παραλαβή του δεν έχει ενταχθεί κανονικά σε υπηρεσία.
Αρχικά αγοράστηκαν δύο από την Ρωσία από την Ουκρανία αλλά το δεύτερο ουκρανικό “κόπηκε” κατά την παραλαβή του λόγω τεχνικών ατελειών και έκτοτε παραμένει στο ναύσταθμο της Μαύρης Θάλασσας, παρά το γεγονός ότι έχει καταβληθεί το 40% της συνολικής του αξίας. Μετά από αυτό αγοράστηκε ένα τρίτο ρωσικό, «Κεφαλληνία» (L180).
Σε ότι αφορά ένα ακόμα αερόστρωμνο που επρόκειτο να παραλάβει το ΠΝ από την Ουκρανία και για το οποίο έχει πληρώσει 12 εκατ. ευρώ, αυτό μετά την επανένωση Ρωσίας-Κριμαίας περιήλθε στην κατοχή της ρωσικής ομοσπονδίας, καθώς η ελληνική πλευρά επέμενε να μην το παραλαμβάνει προφασιζόμενη τεχνικά προβλήματα (ράγισμα στο αλουμίνιο).
Έτσι είχε σχηματιστεί ένας εξαιρετικός στόλος από το «Κέρκυρα» το «Κεφαλληνία» (L180) το «Ζάκυνθος» (L183) και το «Ιθάκη» (L181), ο οποίος μπορούσε να μεταφέρει ένα Τάγμα Πεζοναυτών πλήρους συνθέσεως σε οποιοδήποτε νησί του Α.Αιγαίου, έχοντας ορισμένα μοναδικά χαρακτηριστικά: Υψηλές δυνατότητες επιβίωσης κατά το πλού τους (αδύνατον να προσβληθούν από υποβρύχια λίγω της υψηλής ταχύτητάς τους και πολύ δύσκολα εγκλωβίζονται από τους αισθητήρες των μαχητικών λόγω του φυσικού “σπρέϊ” από σταγονίδια που σχηματίζεται γύρω τους από τους πέντε τεράστιους αεριοστροβίλους που χαμηλώνει πολύ το υπέρυθρο ίχνος) και μεγάλο οπλικό φορτίο.
Οπλικό φορτίο που πραγματικά εντυπωσιάζει και προορίζεται όχι μόνο για την αυτοάμυνα του πλοίου, αλλά και για την υποστήριξη των αποβιβαζόμενων στρατευμάτων. Μάλιστα εσχάτως είχε προσαρμοστεί και το δόγμα χρήσης τους στις ελληνικές ανάγκες, καθώς τα ZUBR χρησιμοποιούντο και από την Ζ’ΜΑΚ για την ταχεία μετάφορά της σε σημεία κρίσεων και αποβίβαση στην μέση της θάλασσας των ανδρών με ταχύπλοσα σκάφη.
Ιδού ορισμένα από τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους για να κρίνει ο καθένας τι υπερόπλο είχε στην διάθεσή του το ΠΝ το οποίος αρχικά απαξιώθηκε (λόγω έλλειψης συντήρησης βγήκαν από την υπηρεσία Το “Ζάκυνθος” και το “Ιθάκη”).
Και εν τέλει καταστράφηκε το ένα από τα δύο εναπομείναντα. Εκτόπισμα 550 τόνοι, μήκος / πλάτος / βύθισμα 57,3μ / 25,6μ / 21,9μ.
Ταχύτητα (μέγιστη)60 κόμβοι (40 με 3 άρματα)!
Αυτονομία 5 ημέρες
Καύσιμα56 τόνοιΠλήρωμα30 (5 αξιωματικοί, 18 υπαξιωματικοί). Μεταφορική ικανότητα 140 πεζοναύτες σε συνδυασμό με 3 άρματα, 8 TOMA, 10 TΟΜΠ 130 τόνους φορτίο ή 360 επιπρόσθετους οπλίτες (συνολικά 500 στρατιώτες).
Σύστημα πρόωσης 5 αεροστρόβιλοι Μ-70/10.000 ίπποι (2 για την συμπίεση της “ποδιάς”). Οπλισμός4 α/α συστήματα Igla-1M (Strela-3), 2 α/α και αντιπυραυλικά ΑΚ-630Μ.
Δυνατότητα πόντισης ναρκών και συστήματα πολλαπλής εκτόξευσης ρουκετών των 122 χλστ.!
Ε, λοιπόν αυτά τα πλοία αφέθηκαν να σαπίσουν καθώς οι παραγγελίες ανταλλακτικών δεν έχουν υπερβεί τις μερικές χιλιάδες δολάρια στα 16 χρόνια που έχουν ενταχθεί σε υπηρεσία.
