4 Αυγούστου 1995. Με εντολή του προέδρου Φράνιο Τούτζμαν, ο κροατικός στρατός ξεκινά την επίθεση. Κινητοποιούνται πάνω από 100 χιλιάδες στρατιώτες. Το πυροβολικό εξαπολύει βομβαρδισμό των σερβικών θέσεων στην περιοχή της Κράινα, και κυρίως στην πρωτεύουσα Κνιν, προπύργιο των Σέρβων αυτονομιστών.
Με τη στήριξη της Σερβίας του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, η Κράινα είχε αυτοανακηρυχθεί αυτόνομη το 1991.
Υπό την ονομασία «Σερβική Δημοκρατία της Κράινα», η περιοχή κάλυπτε σχεδόν το ένα τρίτο της Κροατίας. Δεν αναγνωρίστηκε όμως από τη διεθνή κοινότητα.
Στις 4 Αυγούστου του 1995, ακριβώς στις πέντε το πρωί, άρχισε η Επιχείρηση “Καταιγίδα”. Με ισχυρές ριπές πυροβολικού και ρουκέτες, ο κροατικός στρατός σφυροκόπησε όλες τις σερβικές θέσεις σε μέτωπο 630 χιλιομέτρων. Οι ειρηνευτικές δυνάμεις που είχαν αναπτυχθεί στην περιοχή (UNCRO) ενημερώθηκαν μόλις τρεις ώρες πριν από την έναρξή της.
Μόνο στην κατεύθυνση της επίθεσης στην 1η Ταξιαρχία Φρουρών, η οποία ήταν στην περιοχή του Γκόσπιτς, η επίθεση ξεκίνησε με καθυστέρηση μίας ώρας. Ο λόγος ήταν τακτικής φύσης, επειδή υπήρξε πρόθεση απόκρυψης της κύριας κατεύθυνσης της επίθεσης και έτσι να αιφνιδιαστεί ο αντίπαλος. Στις έξι η ώρα, ο κροατικός στρατός έπληξε ζωτικής σημασίας στρατιωτικούς στόχους, διοικητικά κέντρα και κέντρα επικοινωνιών.
Στη διάρκεια της μέρας, οι κροατικές δυνάμεις έσπασαν την πρώτη γραμμή άμυνας των Σέρβων στο Μπιέλοβαρ, Ζάγκρεμπ, Κάρλοβατς, Γκόσπιτς και Σπλιτ και διείσδυσαν σε βάθος 5 έως 15 χιλιομέτρων. Το κροατικά στρατεύματα κατέλαβαν το Σβέτι Ροκ και περικύκλωσαν την Κνιν, πρωτεύουσα της αυτοανακηρυχθείσας “Δημοκρατίας της Σερβικής Κράινα”.
Στις 5 Αυγούστου, οι κροατικές στρατιωτικές μονάδες εισήλθαν στην Κνιν και στο μεσαιωνικό φρούριο της πόλης τοποθετήθηκε η σημαία της Κροατίας. Καταλήφθηκαν επίσης οι γύρω περιοχές. Στο νότιο μέτωπο, σε λιγότερο από 48 ώρες, τα κροατικά στρατεύματα κατέλαβαν το 80% των περιοχών, τις οποίες οι Σέρβοι άμαχοι εγκατέλειπαν φεύγοντας προς το Σρμπ στη Λίκα και στο Ντβορ στην κεντρική Κροατία.
Στις 6 Αυγούστου, η 1η Ταξιαρχία της Κροατίας σπάει τη σερβική γραμμή άμυνας στην πόλη Σλούνια, βόρεια από τις λίμνες Πλίτβιτσε και προχωρά προς τα δυτικά σύνορα της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης, όπου συναντάται με το Κροατικό Συμβούλιο Άμυνας (το στρατό των Κροατών της Βοσνίας) και το 5ο Σώμα του Στρατού των Μουσουλμάνων της Βοσνίας και έτσι η αποκαλούμενη Σερβική Κράινα διχοτομείται. Απελευθερώνονται οι πόλεις Πέτρινι, Σλούνι, Κοστάινιτσα, Όμπροβατς. Το απόγευμα στην Κνιν έφθασε ο πρόεδρος της Κροατίας, Φράνιο Τούτζμαν.
Στις 7 Αυγούστου, έγινε κατάληψη των πόλεων Τουράνι, Τουσίλοβιτς, Βόινιτς, Τόπουσκο, Γκόρνι και Ντόνι Λάπατς και το απόγευμα, ο Κροάτης υπουργός Άμυνας Γκόικο Σούσακ ανακοίνωσε ότι η Επιχείρηση “Καταιγίδα” ολοκληρώθηκε από στρατιωτική πτυχή, επειδή το μεγαλύτερο μέρος της μεθορίου με τη Βοσνία ήταν υπό τον έλεγχο των Κροατών.
Μέσα σε τέσσερις μέρες, οι κροατικές στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις ανέκτησαν τον έλεγχο στο δυτικό τμήμα της “Δημοκρατίας της Σερβικής Κράινα”.
Αντίπαλες πλευρές ήταν οι Κροατικές Ένοπλες Δυνάμεις και ο Σερβικός Στρατός της Κράινα. Στο πλευρό των Κροατικών Ενόπλων Δυνάμεων ήταν το Κροατικό Συμβούλιο Άμυνας (ο στρατός των Κροατών της Βοσνίας) και το 5ο Σώμα του Στρατού των Μουσουλμάνων της Βοσνίας από το Μπίχατς, το οποίο εδραίωσε τον έλεγχο στην τότε Αυτόνομη Δημοκρατία της Δυτικής Βοσνίας.
Ο Γιουγκοσλαβικός Στρατός δεν αντέδρασε και ο Στρατός της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας συμμετείχε μόνο στις 7 Αυγούστου, όταν με αεροπορικές δυνάμεις επιτέθηκε σε κροατικά στρατεύματα στο Σάβα.
Μέσα σε 4 μόλις μέρες, ο κροατικός στρατός απέκτησε τον πλήρη σχεδόν έλεγχο της περιοχής. Μια επίθεση – αστραπή που θα σηματοδοτήσει το τέλος της αιματηρής σύγκρουσης μεταξύ της Κροατίας και της Σερβίας.
Στο Ζάγκρεμπ, ο πρόεδρος Τούτζμαν πανηγυρίζει τη νίκη ως απελευθέρωση, και παράλληλα «ταφόπλακα» στο όνειρο του Μιλόσεβιτς περί «Μεγάλης Σερβίας».
Την ίδια ώρα όμως, εκτυλίσσεται το δράμα των προσφύγων. Πάνω από 200 χιλιάδες άμαχοι αναγκάζονται να φύγουν από την Κράινα προς τη Βοσνία και τη Σερβία. Εκατοντάδες άνθρωποι σκοτώνονται. Πολλά χωριά λεηλατούνται και πυρπολούνται. Κροάτες στρατηγοί κατηγορούνται για βιαιότητες και για συγκάλυψη.
Είκοσι χρόνια μετά, οι μνήμες της Επιχείρησης Καταιγίδα είναι ζωντανές. Ακόμα και στην Κροατία. Το πρωί της Δευτέρας, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις βρέθηκαν στην κεντρική πλατεία του Ζάγκρεμπ και απέτισαν φόρο τιμής σε όλα τα θύματα, Σέρβους και Κροάτες.
«Στόχος της δράσης είναι να θυμίσουμε σε όλους όχι μόνο τα εγκλήματα στο πλαίσιο της Επιχείρησης Καταιγίδα, αλλά και την οργανωμένη λήθη εκ μέρους της πολιτείας. Βλέπουμε πως με την αυριανή στρατιωτική παρέλαση, η πολιτεία φαίνεται να ετοιμάζει ένα νέο πόλεμο, χωρίς να τελειώσει τον προηγούμενο. Δεν έχει αναλάβει την ευθύνη και απέτυχε να διερευνήσει τα εγκλήματα», δήλωσε εκπρόσωπος του Κέντρου για τις Γυναίκες – Θύματα Πολέμου.
Έκτοτε ελάχιστοι Σέρβοι πρόσφυγες επέστρεψαν στην Κράινα. Πριν από τον πόλεμο, η σερβική κοινότητα αντιπροσώπευε το 12% του συνολικού πληθυσμού της Κροατίας. Σήμερα, αποτελεί μόλις το 4%.
