Ετσι απλα για να θυμηθούμε – Οι σημερινοί μας “Δημοκράτες”, αυτοί τέλος πάντων οι “Δημοκράτες” του κώλου Δεν επέτρεψαν στον έγκλειστο στρατηγό Ντερτιλή να παρευρεθεί στην κηδεία του παιδιού του.

Στο Λιντς της Αυστρίας άφησε την τελευταία του πνοή μετά από εγκεφαλικό ανεύρυσμα, ένας από τους πολύ λίγους, ίσως
και ο μόνος “ένας αλλά λύκος” των Ενόπλων Δυνάμεων, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.

Ένας παράτολμος και ριψοκίνδυνος αξιωματικός – ήρωας ειδικών αποστολών αλλά και άνθρωπος με την ονομασία “Έλληνας 007”.

Ήταν ο 62χρονος Βασίλειος Ντερτιλής, γιος του έγκλειστου στρατηγού…της επανάστασης της 21ης Απριλίου Νικολάου Ντερτιλή.

Ο πατέρας του, 90 ετών , έχει ζητήσει να πάει στην κηδεία του. Η “Δημοκρατία” όμως, ΔΕΝ του έκανε τη …χάρη.!
ΔΕΝ του επέτρεψαν να παρευρεθεί στην κηδεία του παιδιού του.

Οι σημερινοί μας “Δημοκράτες”, αυτοί τέλος πάντων οι “Δημοκράτες” του κώλου που αφήνουν τους δολοφόνους των Αστυνομικών να κυκλοφορούν ελεύθεροι, απαγόρευσαν στον Πατέρα Ντερτιλή να δει και να νεκροφιλήσει τον ήρωα Αξιωματικό γιο του.

“κύριε αρχιπλοίαρχε, να είστε βέβαιος ότι θα πράξω το καθήκον μου.

Γιατί ήταν από τους καλύτερους αξιωματικούς της σειράς του.

Ο εκλιπών υπήρξε ένας από τους καλύτερους αξιωματικούς του Ελληνικού Ναυτικού, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές στο παρελθόν για ριψοκίνδυνες ειδικές αποστολές εκτός συνόρων.

Στη Γιουγκοσλαβία, στη Γεωργία, στην Αφρική και την Αλβανία.

Εκεί οφείλεται και ο χαρακτηρισμός του ως «Έλληνας 007».

Το 1993, οργάνωσε και συντόνισε την επιχείρηση «Χρυσόμαλλο Δέρας», για τη διάσωση Ελλήνων ομογενών που απειλούνταν από τις πολεμικές συγκρούσεις στο ηφαίστειο του Καυκάσου.

Το Ναγκόρνο Καραμπάχ,  τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία.

Ήταν η  μεγαλύτερη ανθρωπιστική επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε ποτέ από την Ελλάδα και στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, αφού οι ομογενείς επαναπατρίστηκαν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.

Στο ναυτικό  παρέμεινε ως τα τέλη της δεκαετίας του 1990, οπότε και παραιτήθηκε από τη θέση του, για να αναλάβει ενικός αντιπρόσωπος των επιχειρήσεων Στασινόπουλου στο Βελιγράδι μέσω της εταιρείας Metal Globe και το 2010 έγινε μέλος του Δ.Σ. των ελληνικών επιχειρήσεων στη Γιουγκοσλαβία.

Τα τελευταία χρόνια, δραστηριοποιούντα επαγγελματικά στο Λυντς της Αυστρίας, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή