Η λέξη «διακοπές» είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη χαλάρωση, σε ένα κατάλυμα που θα έχει όλες τις ανέσεις για να μας βοηθήσει να ξεφύγουμε από τη δύσκολη καθημερινότητα.
Αυτό βέβαια δεν το είχαν στο μυαλό τους οι αιμοσταγείς Benders οι οποίοι μεταξύ του 1871-1873 άνοιξαν ένα πανδοχείο στην κομητεία Labette, στα νοτιοανατολικά του Κάνσας και θέρισαν την πλειοψηφία των ατόμων που κατέλυσαν σε αυτό.
Μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών μετέφερε τους Ινδιάνους της Labette σε έναν νέο κρατικό καταυλισμό στα εδάφη που θα εμφανιζόταν αργότερα η σημερινή Οκλαχόμα.
Με ειδική τροπολογία του 1862, γυναίκες και μετανάστες, που είχαν κάνει αίτηση για την αμερικανική υπηκοότητα, μπορούσαν να λάβουν ένα κομμάτι δημόσιας γης στα αφιλόξενα εδάφη των ερυθρόδερμων.
Τον Οκτώβριο του 1870 o John Bender πήρε 160 στρέμματα γης δίπλα από το μεγάλο πέρασμα «Great Osage Trail» που ήταν ο μόνος δρόμος για όσους ήθελαν να ταξιδέψουν στη Δύση. Μαζί με την «οικογένειά» του, τη γυναίκα του Elvira, την κόρη του Kate και τον γιο του John jr. άνοιξαν ένα πανδοχείο.
Ο χώρος χωριζόταν στη μέση με μία κουρτίνα. Το μπροστινό κομμάτι χρησίμευε για την φιλοξενία των ξένων, ενώ λειτουργούσαν και ένα μικρό κατάστημα, στο οποίο πουλούσαν τρόφιμα. Στο πίσω μέρος οι ιδιοκτήτες φύλαγαν τα υπάρχοντά τους.
Στο μπροστινό χώρο του καταστήματος υπήρχε επίσης μία κουζίνα και ένα τραπέζι στο οποίο σέρβιραν δείπνο σε όσους ήθελαν να διανυκτερεύσουν στο πανδοχείο.
Οι Benders ήταν πρόσφυγες από τη Γερμανία. Η μητέρα και ο πατέρας μιλούσαν κυρίως γερμανικά καθώς η βαριά προφορά των αγγλικών έκανε την επικοινωνία δύσκολη, ενώ τα παιδιά μιλούσαν άριστα την αγγλική γλώσσα.
Η κόρη Kate ήταν το πιο κοινωνικό μέλος της οικογένειας και διαφήμιζε τον εαυτό της ως μέντιουμ, ενώ οι φήμες ότι εκείνη και η μητέρα της ήταν μάγισσες έδιναν και έπαιρναν. Μάλιστα λέγεται ότι η ομορφιά της προσέλκυε όλο και περισσότερους επισκέπτες στην οικογενειακή επιχείρηση.
Στο πέρασμα των χρόνων υπήρχαν διάφορες φήμες ότι οι Benders δεν ήταν οικογένεια, απλά ήταν συνέταιροι στο έγκλημα. Μάλιστα έρευνες που έγιναν αργότερα απέδειξαν ότι κανένας από τους Benders δεν λεγόταν στην πραγματικότητα Bender. Ο John Bender ονομαζόταν John Flickinger, η Elvira Bender ονομαζόταν Almira Meik, είχε κάνει 12 γάμους και σε έναν από αυτούς είχε αποκτήσει την Kate, το πραγματικό όνομα της οποίας Eliza Griffith. Ο δε γιος Jonh ονομαζόταν John Gebhart και πολλοί είχαν πει ότι ήταν ο άντρας της Kate.
Πώς αποκαλύφθηκαν τα εγκλήματα
Εκατοντάδες άνθρωποι πέρασαν από το πανδοχείο των Benders κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους. Κάποιοι από αυτούς δεν έδωσαν ποτέ ξανά σημάδια ζωής. Πέρασε πολύς καιρός για να θορυβηθούν οι Αρχές από τις εξαφανίσεις μιας και ήταν σύνηθες να χάνονται για κάποιο διάστημα τα ίχνη των ταξιδιωτών που έψαχναν μια καλύτερη ζωή στη Δύση. Και όταν πια εντοπίστηκαν οι σοροί 11 ανθρώπων που είχαν θαφτεί στον κήπο του πανδοχείου, τότε αποκαλύφθηκε και η πραγματική δράση των Benders.
Όλα ξεκίνησαν όταν το χειμώνα του 1872 ο George Newton Longcor και η κόρη του Mary αποφάσισαν να αφήσουν το Κάνσας και να αναζητήσουν την τύχη τους στην Αϊόβα. Όμως εξαφανίστηκαν από προσώπου γης. Ο γείτονάς τους, Dr. William Henry York, άρχισε να τους αναζητά, ταξίδεψε μέχρι το πέρασμα που ήταν το πανδοχείο, ανέκρινε όλους τους κατοίκους, αλλά και αυτός δεν επέστρεψε ποτέ.
Τα δύο αδέρφια του York, ο συνταγματάρχης Ed και ο πολιτικός Alexander γνωρίζοντας τα ταξιδιωτικά του σχέδια και βλέποντας ότι δεν επέστρεψε ποτέ, άρχισαν να αναζητούν το χαμένο γιατρό. Φτάνοντας στο πανδοχείο ρώτησαν τους Benders αν είχαν δει τον αδερφό τους. Εκείνοι παραδέχτηκαν ότι τον είχαν φιλοξενήσει αλλά απέδωσαν την εξαφάνισή του σε μπλεξίματα με τους Ινδιάνους.
Ένα μήνα αργότερα ο συνταγματάρχης York ενημερώθηκε ότι η μητέρα Bender είχε απειλήσει με μαχαίρι μια φιλοξενούμενή της, που έφυγε έντρομη από το πανδοχείο. Συνοδεία αστυνομικών πήγε ξανά στο κατάλυμα αλλά η Elvira Bender τους έδιωξε κακήν κακώς λέγοντας ότι όσα ακούγονταν για τη βίαιη συμπεριφορά της προέρχονταν από μάγισσες. Οι αστυνομικοί ήταν σίγουροι ότι ήταν ένοχοι για τις εξαφανίσεις και ήθελαν να τους κρεμάσουν, αλλά ο συνταγματάρχης ήθελε αποδεικτικά στοιχεία.
Λίγες μέρες αργότερα περαστικός είδε ότι οι Benders είχαν εγκαταλείψει το πανδοχείο. Εθελοντές, υπό τον συνταγματάρχη, σχημάτισαν μια ομάδα έρευνας και πήγαν στο πανδοχείο, το οποίο οι ιδιοκτήτες του είχαν αδειάσει από όλα τα υπάρχοντά τους. Αυτό όμως που ήταν ανυπόφορο ήταν μια πολύ έντονη μυρωδιά…
Τα σοκαριστικά ευρήματα
Η μυρωδιά ερχόταν από μια μυστική πόρτα, που βρισκόταν κάτω από το κρεβάτι. Η πόρτα οδηγούσε σε ένα άδειο δωμάτιο στο οποίο μπορεί να μη βρέθηκαν πτώματα, το πάτωμα όμως είχε ποτίσει από ανθρώπινο αίμα που είχε ξεραθεί.
Σκάβοντας στο λαχανόκηπο βρέθηκε το πρώτο πτώμα, αυτό του γιατρού York. Οι υπόλοιποι σοροί -ανάμεσά τους ένα βρέφος και μία 8χρονη- εντοπίστηκαν σε αυτοσχέδιους τάφους στον κήπο και στο πηγάδι, ενώ διάσπαρτα υπήρχαν διάφορα ανθρώπινα μέλη. Πώς σκότωναν όμως τα θύματά τους;
Οι Benders προσέφεραν στους επισκέπτες φαγητό και -κυρίως τους πλούσιους- τους καλούσαν να κάτσουν στην κεφαλή του τραπεζιού, θέλοντας να τιμήσουν τον ερχομό τους, στο τραπέζι που είχαν τοποθετήσει μπροστά από μια κουρτίνα. Εκεί τους χτυπούσαν στο κεφάλι με το σφυρί, τους έκοβαν το λαιμό και τους πέταγαν στο κελάρι, από όπου στη συνέχεια τους έπαιρναν και τους έθαβαν.
Οι αιμοσταγείς serial killers επικηρύχθηκαν για χιλιάδες δολάρια, ενώ 12 άτομα συνελήφθησαν ως συνεργοί τους. Στο πέρασμα των χρόνων πολλοί άνθρωποι εμφανίστηκαν ισχυριζόμενοι ότι είχαν εντοπίσει τους Benders και τους είχαν σκοτώσει, όμως κανείς δεν έφερε αποδείξεις για την πράξη του. Κανείς ποτέ δεν τους βρήκε, κανείς δεν ξέρει τι απέγιναν, τα Μέσα οργίαζαν για την τύχη τους και δικαιοσύνη δεν αποδόθηκε για τις ζωές των 11 ανθρώπων που χάθηκαν τόσο βάναυσα και άδικα.
