Με λένε Ελίζα και είμαι 38 χρονών.
Έχω δύο κοριτσάκια δίδυμα 8 χρονών και με τον άντρα μου, έχουμε πάρει διαζύγιο. Ένα διαζύγιο που μετάνιωσα. Που κατά βάθος δεν ήθελα αλλά τώρα δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Χάλασα το σπίτι μου για κάποιον που με κορόιδεψε και φταίω εγώ και μόνο εγώ γι’ αυτό. Έβαλα τα παιδιά μου στη διαδικασία να βλέπουν τους γονείς τους να χωρίζουν και να πηγαίνουν διακοπές με τον νέο σύντροφο της μαμάς από τη μια στιγμή στην άλλη. Και φταίω εγώ και μόνο εγώ γι’ αυτό. Γιατί ερωτεύτηκα, μπερδεύτηκα. Για κάποιον που δεν άξιζε ούτε να τον φτύσω!
Τον γνώρισα στο φροντιστήριο που δίδασκα Ελληνικά. Ψηλός, μελαμψός, ευγενικός. Ήταν από το Ιράν και είχε έρθει στην Ελλάδα για δουλειά. Με προσέγγισε διακριτικά. Είχαμε πολλά κοινά, αγαπούσε πολύ την Ελληνική γλώσσα και τον Ελληνικό πολιτισμό και έβλεπα έναν άνθρωπο που καμία σχέση δεν είχε με τον φανατισμό ή τον μισογυνισμό σύμφωνα με τη κουλτούρα αυτών των λαών. Ειχα μπροστά μου έναν άνθρωπο σπουδαγμένο που αγαπούσε τα γράμματα…νόμιζα. Αγαπούσε όμως και το ψέμα.
Ερχόταν μετά το μάθημα και ζητούσε διευκρινίσεις. Γελούσα με τη προφορά του και γελούσε με τον τρόπο που εκνευριζόμουν όταν δεν καταλάβαινε τι του έλεγα. Η σχέση δασκάλας μαθητή δεν άργησε να γίνει ερωτική. Με φίλησε και έχασα τον κόσμο. Κάναμε σχέση και τι δεν μου έταξε. Ότι θα μείνει μόνιμα στην Ελλάδα να πιάσουμε ένα σπίτι να μείνουμε μαζί με τα παιδιά μου. Ότι θα πηγαίνουμε ταξίδια, ότι θα κάνουμε ένα δικό μας παιδί. Ότι θα είναι μια ζωή δίπλα μου. Θα μου πείτε «γιατί δεν τα έκανες με τον άντρα σου, όλα αυτά;». Όχι δεν τα έκανα. Ούτε ταξίδια πηγαίναμε, ούτε βγαίναμε, ούτε τη δουλειά μου αγαπούσε, ούτε πάθος υπήρχε. Αλλά θα σας πω και ότι δεν προσπάθησα να διεκδικήσω. Να δω αν υπήρχαν ελπίδες να σώσω τον γάμο μας και αν δεν σωνόταν, τότε να έφευγα. Εγώ όμως, όταν η σχέση μας βούλιαζε, αντί να κοιτάξω να σώσω τον γάμο μου, κοιτούσα τον άλλον. Καλά να πάθω τώρα!
Τότε λοιπόν το μυαλό μου ήταν στο πότε θα πήγαινα για μάθημα να τον δω. Ο άντρας μου είχε καταλάβει ότι κάτι συνέβαινε αλλά νόμιζε πως απλά είχα βαρεθεί και τίποτα παραπάνω. Από αυτά που έγιναν μετά, κατάλαβα πως δεν του είχε περάσει από το μυαλό ούτε σαν πιθανότητα. Άρχισα να αργώ και να μην θέλω να γυρίζω στο σπίτι. Ασχολούμουν με τα παιδιά αλλά μόνο με αυτά και για αυτά γυρνούσα εξάλλου. Ένα βράδυ, η μια μου κόρη με ρώτησε «Μαμά θα φύγεις;». Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Τη μια στιγμή ντρεπόμουν και την άλλη έλιωνα από έρωτα. Ερχόταν κάτω από το σπίτι και καθόταν 2 και 3 ώρες μέχρι να βγω στο μπαλκόνι και να με δει. Ερχόταν μέχρι και σε γάμους ή βαφτίσεις που ήμασταν καλεσμένοι με τον άντρα μου μόνο και μόνο για να με δεί από μακριά και να μου δείξει πως με σκεφτόταν. Πως δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς εμένα όπως έλεγε. Και εγώ η χαζή κολακευόμουν.
Ένα βράδυ έπιασα τον άντρα μου και του τα είπα όλα. Και εκείνος αντί να θυμώσει και να με βρίσει, με ικέτευε, έπεφτε στα πόδια μου να μην διαλύσω το σπίτι μας. Μου έλεγε «Σε συγχωρώ, σε παρακαλώ μην χαλάς το σπίτι μας. Θα πάμε σε σύμβουλο, θα δεις». Ανένδοτη εγώ. Ακόμα σκέφτομαι τα λόγια του εκείνο το βράδυ και κλαίω για το πόσο απάνθρωπα του φέρθηκα.
Μετά από μια εβδομάδα πήγα με τα παιδιά και μείναμε στο σπίτι της μητέρας μου και με τον άλλον συνεχίσαμε να είμαστε μαζί. Ξεκίνησα τις διαδικασίες του διαζυγίου και όμως ο άντρας μου με έπαιρνε τα βράδια και έκλαιγε και μου έλεγε να μην χωρίσουμε και να το ξανασκεφτώ. Εγώ στον κόσμο μου. Τυφλώθηκα. Με τον άλλον σκοπεύαμε μόλις βγει το διαζύγιο και χωρίσω επίσημα, να παντρευτούμε. Μέχρι και ότι θα άλλαζε θρησκεία και θα βαπτίζονταν μου έλεγε για να μου αποδείξει τον έρωτά του. Μέχρι που επέμενε να γνωρίσει τα παιδιά μου (παιδιά του όπως έλεγε) και τους έπαιρνε δώρα και τους έταζε κι εγώ δεν ξέρω τι. Το καλοκαίρι που το φροντιστήριο είχε κλείσει πήγαμε διακοπές και οι 4. Φυσικά τα κορίτσια μου δεν τον ήθελαν καθόλου. Και φταίω εγώ γι αυτό. Εγώ είμαι η μητέρα τους, εγώ έπρεπε να τα προστατέψω. Τα εξέθεσα σε έναν άνθρωπο που δεν ήξεραν ΚΑΝ ποιός ήταν. Ούτε τα χαρτιά του δεν είχα δει. Ευτυχώς που όποτε του ζητούσα να συζήσουμε, το ανέβαλλε. Τότε έλεγα πως ήμουν ερωτευμένη. Όχι δεν ήμουν ερωτευμένη. Αποβλακωμένη ήμουν και δεν ήξερα τι έκανα.
Μετά από 10 μήνες βγήκε το διαζύγιο,συναινετικά. Μέχρι και τη μέρα που θα υπογράφαμε, ο άντρας μου με έπαιρνε και έκλαιγε. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όλη αυτή την αγάπη, δεν την έβγαζε τον τελευταίο καιρό, μέσα στον γάμο μας. Ανένδοτη πάλι εγώ. Τη μέρα που υπέγραψα το διαζύγιο, έτρεξα να πάρω τον άλλον να του το πω. Η απάντησή του ήταν «Ωραία θα τα πούμε μετά». Η στάση του άλλαξε. Σαν να πάτησα ένα κουμπί και βγήκε από μέσα του ένας άλλος. Ήταν σκεφτικός και σιωπηρός «Αυτό δεν θέλαμε;» τον ρώτησα. «Εγώ δεν ήθελα να χωρίσεις, εσύ το αποφάσισες» μου είπε. Μόνο που δεν μου έπεσαν τα πιάτα από τα χέρια όταν απάντησε έτσι. 2 εβδομάδες μετά χωρίσαμε.
Έκλαψα, τον ικέτεψα, ζήτησα χιλιάδες συγγνώμες κλαίγοντας από τα παιδιά μου. Κλείστηκα σπίτι μου και έκλαιγα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Έβλεπα το βίντεο του γάμου μου στα σκοτάδια , ξενυχτούσα μέχρι να με πάρει ο ύπνος από το κλάμα και ήμουν στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ο άντρας μου έκανε άλλη σχέση, τι να κάνει και εκείνος; Εμένα θα περίμενε; Ξέρω όμως πως με αγαπάει και ίσως μια μέρα να τα ξαναβρούμε. Ίσως και όχι. Μια συμβουλή μόνο: Μην χαλάτε τα σπίτια σας για τον επόμενο, τον νεότερο, τον «καλύτερο». Δεν υπάρχει καλύτερος από εκείνον που έχει τριφτεί στη καθημερινότητά σας. Δεν υπάρχει καλύτερος από εκείνον που σας έχει δει άβαφες, κουρασμένες, νευριασμένες και όμως είναι ακόμα εκεί. Παλέψτε το και μην παραδίδετε έτσι εύκολα τα όπλα. Γιατί μπορεί να εκπυσοκροτήσουν και να τινάξουν τις οικογένειές σας, στον αέρα. Για κάτι που με λίγη καλή θέληση, μπορεί να διορθώνονταν!
Ελίζα
singleparent.gr
ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΚΟΛΠΟ ΤΟΥ ΔΑΡΕΙΟΥ ΗΤΑΝΕ.
ΜΑΣ ΤΗ ΦΥΛΑΓΑΝ. ΕΔΩ ΚΑΙ 2500 ΧΡΟΝΙΑ.
ΣΟΥ ΛΕΝΕ : ΜΑΣ Γ #ΜΗΣΑΤΕ ΕΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝΑ;
ΘΑ ΣΑΣ Γ#ΜΗΣΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΔΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥ. ΚΑΙ
ΕΤΣΙ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΤΟΝ ΙΡΑΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΞΕΛΟΓΙΑΣΕ.
Α ΜΗ ΤΟ ΞΕΧΑΣΩ,, ΕΠΕΙΤΑ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΤΟΥΣ ΑΝΣΑΡΙΦΑΡΝΤ ΚΑΙ TON ΜΑΣΟΥΝΤ.
καλα να παθει αυτη η αμυαλη ηλιθια!
τα παιδακια τι φταινε?
ζωντοβολα που ουτε καν σκεφτονται πως ενας ξενος ανθρωπος εχει αλλα ηθη και αλλα εθιμα απο τα δικα μας, οποτε ειναι σχεδον βεβαιο οτι καποια στιγμη θα φερθει, αν οχι προδοτικα, σιγουρα με τροπο που δεν τον καταλαβαινουμε! βεβαιως το κερατο ειναι κερατο αλλα οσο και να θελουν να μας εξομοιασουν καποιοι ισοπεδωτικοι διεθνιστες, ουτε ειμαστε ουτε θα γινουμε ολοι οι λαοι ιδιοι! δεν μιλαω για ανωτεροτητα φυλης αλλα για διαφορετικοτητα!
δυστυχως οι περισσοτερες ελληνιδες τα ιδια κανουν ολες μετα την κουλουρα και τα παιδια και μετα ταχα μου ταχα μου το μετανιωνουν γεννημενες πουτανες ξερω παμπολες τετοιες περιπτωσεις ανδρων που τους παρατησαν για αλλους καλυτερα μονος και ελευθερος παρα με τετοιες καριολες
Τυχερη ηταν η χαμενη, επρεπε να την επαιρνε στην πατριδα του ο Ιρανος, για να εβλεπε ποσα απιδια βαζει ο σακος!!!! Οπως την επαθαν αλλες που παντρευτηκαν μουσουλμανους, γιατι βλεπεις χαθηκαν οι Ελληνες, τα παλιοτσολια και τις πηραν στις πατριδες τους και ψαχνουν τωρα να βρουν τροπο να την κοπανισουν να επιστρεψουν στην Ελλαδα, γιατι οταν πηγαν εκει, π.χ. Σαουδικη Αραβια, τοτε οι βρωμιαρες καταλαβαν τι συμαινει παντρεια με μουσουλμανο!!!!
Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΞΕΦΤΙΛΑ …..ΜΕ ΑΠΛΥΤΟ ΛΑΘΡΟ…ΟΥΣΤ ΚΑΡΙΟΛΑ ΚΛΑΨΕ ΟΣΟ ΘΕΣ ΤΩΡΑ
Τι μαλάκας ο σύζιγος την παρακαλούσε ενω αυτή πηδιώταν με Ιρανό. Πόσο μαλάκ… ήταν ο άνθρωπος.
δυστυχώς υπάρχουν πολλοί τέτοιοι μαλάκ… που τις ανέχονται.
Καλύτερα για όλους μας θα ήταν να έμενε με τον Ιρανό και να πήγαιναν να μείνουν στο Ιραν.
Η εξωσυζυγική σχέση είναι ότι το χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μια οικογένεια με ανήλικα παιδιά, επειδή το έζησα, μπορώ να πω ότι, το διαζύγιο είναι χειρότερο από το θάνατο. Ο θάνατος ενώνει την οικογένεια ενώ το διαζύγιο την διάλυσε στην κυριολεξία. Όχι μόνο δεν είδα τα παιδιά μου για χρόνια επειδή τα είχε στρέψει εναντίον μου αλά έχασα και όλη μου την περιουσία στα δικαστήρια την οποία είχα αποκτήσει με τον ιδρώτα μου. Αποτέλεσμα, όταν είδα τον γιο μου μετά από δέκα χρόνια, η πρώτη κουβέντα που μου είπε, ήταν, μπαμπά πως έζησες με αυτή τι γυναίκα τόσα χρόνια, δεν πιστεύετε πόση ανακούφιση μου έδωσε. Εχουν πέραση περισσότερα από 25 χρόνια και η κυρία περιμένει να ξανά σμίξουμε. Ούτε στην κηδεία μου δεν την θέλω. Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν κάθε μέρα και τα θύματα είναι τα μικρά παιδάκια.
Ακόμα μια καλόψυχη Ελληνίδα που κοίταγε την πάρτη της, μέχρι που της μπήκε το αγγούρι. Και μετά λέτε εμένα μισογύνη που τις λέω πουτάνες. Οκ.
Άντε και καλή τύχη μάγκες!
Είναι κλασική πατσαβουρα,ο μαλάκας τρέχει δουλεύει για να τα έχει όλα η Σκρόφα,και στο τέλος το ευχαριστο είναι το κέρατο,και στο τέλος ο κόπανος την παρακαλά να μην φύγει η ξεκολιαρα,για τόσο φλουφλιδες έχουμε γίνει λέμε.
ΣΙΓΟΥΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΦΙΑΞΕΙ ΜΕ ΜΕΛΑΜΨΟ ΙΡΑΝΟΠΑΚΙΣΤΑΝΟ ΚΑΙ ΜΩΑΜΕΘΑΝΟ, ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΕΙ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ…..ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΨΗΦΙΖΕΙ ΠΑΣΟΚΟΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ….ΟΠΟΤΕ ΜΗΝ ΜΑΣ ΚΛΑΙΓΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΤΗΝ ΛΥΠΟΜΑΣΤΕ, ΟΥΤΕ ΤΗ ΣΥΜΠΟΝΑΜΕ…… ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙ ….
(ΟΠΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΣΥΝΗΘΙΖΕΙ)……ΠΑΛΙΟΣΚΡΟΦΑ ΕΙΝΑΙ……
ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΛΥΠΑΜΕ ΠΟΥ ΤΡΑΒΑΝΕ ΖΟΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ…….
ΜΠΡΑΒΟ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΑΠΕΣ ΟΛΛΑ ΑΝ ΚΑΙ ΕΜΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛΑ ΖΩ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ Η ΕΛΛΑΔΗΤΣΑΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΤΗΝ ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥΤΑΝΙΑ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΝΑ ΞΕΒΡΩΜΙΣΗ Η ΠΑΤΡΙΔΑΜΑΣ
τετοιες κουφαλες ειναι οι περισσοτερες.ζουν τον ερωτα στην αρχη και οταν αρχιζουν τα παλουκια μετα,κανουν δηλωσεις μεταμελειας,μιλω εκ πειρας,
Ακόμα και να είναι παραμύθι το άρθρο, είναι κλασική και ενδεικτική περίπτωση ηλίθιας πλεονέκτρας ελλεεινίδας σκρόφας.
Μην εισαι τοσο απόλυτος. Ουτε εγω συμφωνω με την κοπελα αυτη, αλλα ανθρωποι ειμαστε και κανουμε λάθη. Βεβαια τα λάθη οταν εχεις παιδια δύσκολα συγχωρούνται, οταν εχεις παιδια εκείνα ερχονται πρωτα και πάνω απο ολα, οχι το εγω μας, αλλα και παλι……ιςως ακουστεί και λιγο ρατσιστικό αυτο που θα πω, αλλα και με ξενο;;;; Με εναν ανθρωπο που δεν ΗΞΕΡΕ απο που κραταει η σκούφια του;;;; Αλλόθρησκο;;;
Πιςτευω πως εξέθεσε σε κίνδυνο και τα παιδια της, η ανόητη.
Δυςτυχως τα λάθη πληρώνονται και πολλες φορές οχι μονο απο εμας που τα κάναμε, αλλα και απο αλλους που δεν φταίνε.
Παντως μάθε να μην εισαι τοσο σκληρός.
Γιατί να μην είμαι σκληρός; Μήπως να γίνω… μαλακούλης σαν τον σύζυγο της εν λόγω κυρίας στο άρθρο; Μήπως να την συγχωρέσω κιόλας; Κάτι τέτοιες νοοτροπίες που μάθαμε να τις αποδεχόμαστε κιόλας αντί να τις καταδικάζουμε ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΑ, είναι και μία απο τις αιτίες που γαμήθηκε έτσι η Ελληνική κοινωνία. Σε κάτι τέτοιες όχι μόνο τους αξίζει αυτό που παθαίνουν, αλλά ταιριάζει γάντι το “τα ‘θελε ο κώλ@ς της”.
Ο σύζυγος της εν λόγω κυρίας δεν ηταν μαλακουλης ηταν ενας άνθρωπος που σκέφτηκε πρωτα τα παιδια του, κατι που δεν εκανε η συγκεκριμένη κυρια. Δεν ειναι εύκολο να διαλύσεις μια οικογενεια. Κι εγω ειμαι εναντιον της, και δεν ξερω αν ημουν στην θεση του συζύγου της αν θα την συγχωρούσα. Απλως λεω πως εμεις οι ανθρωποι ειμαστε αδύναμοι πολλες φορές. Γυναικα ειμαι, αλλα πιςτευω πως αυτη η κυρια εκανε ενα φοβερό λαθος και εγκληματηςε εναντιον των παιδιων της. Κι εγω ειμαι παλαιών αρχών, πιςτευω πως οταν κανεις παιδια, τελειώνεις με τα δικα σου θελω, τα θελω της οικογένειας σου ερχονται πρωτα. Εγω τουλάχιστον με αυτες τις αρχές μεγάλωσα και τα παιδια μου και ειμαι εναντιον του φεμινιστικού κινήματος. Θεωρω πως εμεις οι γυναικες πέσαμε σε αυτην την παγιδα σαν βλακες. Η γυναικα ειναι για το σπιτι, ο άντρας για την δουλεια. Δυςτυχως τα πραγματα άλλαξαν, οι γυναικες αναγκαστικά η μαλλον σκόπιμα καποιοι τις εβγαλαν στην δουλεια και ιςως καποιες καβάλησαν καλάμι έχοντας δικο τους πορτοφόλι.
Απλως λεω πως πρεπει παντα να σκεφτόμαστε παντα πως πάνω απο ολα ειμαστε ανθρωποι. Εγωιςτες Θέλεις;;;; Αδύναμοι θέλεις;;; Ανοητοι θέλεις;;; Ναι, αλλα δυςτυχως αυτα ειναι ανθρωπινα χαρακτηριστικά. Τι να κανουμε;;; Αυτο μονο.
Γι’αυτό και όποιος άντρας δεν ειναι μαλάκας, δεν κάνει σχέσεις γιατί καταλήγουν μονίμως σαν αυτή του άρθρου. Θέλατε απελευθέρωση, ισονομία, ίδια δικαιώματα (αλλά ΚΑΙ υποχρεώσεις και σε οποια αρέσει), και γενικά να μπορείτε να κάνετε οτι και οι άντρες ε; Οκ τα πήρατε. Ελπίζω να είστε ευτυχισμένες τώρα. Εγώ πάντως προτιμώ να καταπιώ κανα κροκόδειλο παρά να κάνω σχέση ή ακόμα χειρότερα να παντρευτώ !!!!
Φιλάκια.