Στις 20 Σεπτεμβρίου 1988, η 19χρονη Τάρα Κάλικο (Tara Calico) ήταν σε καλή, εξωστρεφή διάθεση καθώς έκανε ποδήλατο μακριά από το σπίτι, οδηγώντας ένα ροζ Huffy mountain bike, ενώ άκουγε μια κασέτα των Boston στο Sony Walkman της.
Ήταν 9:30 π.μ., και ο φθινοπωρινός καιρός ήταν ιδανικός το πρωί για να πάρει λίγο φρέσκο αέρα και να ασκηθεί.
Βρισκόταν έξω κάνοντας μια ποδηλατική διαδρομή 17 μιλίων, σχεδιάζοντας να κάνει κύκλο γύρω από τις σιδηροδρομικές γραμμές και το γήπεδο γκολφ στις Rio Communities πριν επιστρέψει στο σπίτι των γονιών της στο Belen του Νέου Μεξικού. Είχε ραντεβού για τένις στις 12 το μεσημέρι με τον φίλο της, όμως η οικογένειά της δεν θα έβλεπε ξανά την Τάρα.
Η Τάρα (φωτό) μίλησε με τη μητέρα της, Patty Doel, πριν φύγει και της είπε παιχνιδιάρικα: «Αν δεν έχεις νέα μου μέχρι το μεσημέρι, έλα να με ψάξεις». Όταν πέρασε το μεσημέρι και η Τάρα δεν επέστρεψε στο σπίτι της, η Patty ήταν λίγο ανήσυχη, αλλά ήλπιζε ότι η κόρη της απλά είχε μείνει λίγο πίσω στο χρονοδιάγραμμα.
Για να διώξει τις ανησυχίες της, η Patty οδήγησε γύρω από την περιοχή. Κατευθυνόταν νότια στην εθνική οδό Ν.Μ. 47 και γύρισε γύρω από τις Rio Communities, αλλά δεν βρήκε κανένα ίχνος της Τάρα.
Αισθανόμενη έναν σπασμό πανικού, η Patty επιβράδυνε το αυτοκίνητό της και κινήθηκε σιγά-σιγά προς τα χαντάκια. Ένας κόμπος εμφανίστηκε στο λαιμό της, όταν είδε μια κασέτα των Boston να βρίσκεται στην λωρίδα έκτακτης ανάγκης του δύσβατου δρόμου.
Η Patty κάλεσε αμέσως την αστυνομία και έτσι ξεκίνησε μια διεξοδική αναζήτηση της Τάρα, μιας επιτυχημένης φοιτήτριας στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού στη Βαλένθια (UM).
Σύμφωνα με την οικογένεια και τους φίλους, δεν υπήρχε κανένας λόγος η Τάρα να εξαφανιστεί χωρίς να το πει κανέναν. Η Patty υποψιαζόταν εγκληματική ενέργεια και σκέφτηκε ότι η κόρη της έριξε σκόπιμα την κασέτα των Boston, για ν’ αφήσει μια ένδειξη.
Το πρόβλημα, ωστόσο, ήταν ότι η Τάρα ήταν νομικά μια ενήλικη και παρότι η οικογένεια και οι φίλοι της είπαν στις αρχές ότι δεν θα το ‘σκαγε, η αστυνομία δήλωσε ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.
Όλα αυτά άλλαξαν όταν εντόπισαν θραύσματα ενός σπασμένου Sony Walkman στην άκρη του δρόμου και ένα ροζ Huffy ποδήλατο πεταμένο σ’ ένα χαντάκι, κοντά σε ένα απομονωμένο κάμπινγκ, περίπου 20 μίλια από το σπίτι της Τάρα.
Οι ντετέκτιβ του Νέου Μεξικού εργάστηκαν ακούραστα για την υπόθεση και προσπάθησαν να συνδυάσουν στοιχεία και δρόμους έρευνας που θα μπορούσαν να τους οδηγήσουν στην Τάρα.
Μάρτυρες δήλωσαν ότι την είδαν να οδηγεί το ποδήλατό της σε απόσταση περίπου δύο μιλίων από το σπίτι της, ενώ ένα αγροτικό Ford F-150 του 1953 με προσαρτημένο τροχόσπιτο στην καρότσα του, την ακολουθούσε στενά.
Δεν ήταν σίγουροι αν ήταν κάποιος που τον ήξερε ή κάποιος με κακές προθέσεις. Είναι πιθανό η Τάρα να μην είχε παρατήρησε το αγροτικό, αν η ένταση στ’ ακουστικά της ήταν εκκωφαντική.
Πέρασαν μήνες χωρίς αποτέλεσμα και η αστυνομία δεν βρισκόταν πιο κοντά στην εύρεση της Τάρα, απ’ ό,τι ήταν την μέρα που χάθηκε. Τον Ιούνιο του 1989, μια καυτή καλοκαιρινή μέρα στο Port St. Joe της Florida, περίπου 1.600 μίλια μακρύτερα, μια κυρία που ψώνιζε σε ένα τοπικό μπακάλικο είδε μια μοναδική φωτογραφία Polaroid (φωτό), αφημένη στον χώρο στάθμευσης.
Περίεργη, σήκωσε την φωτογραφία και την μελέτησε. Δύο άνθρωποι, ένα έφηβο κορίτσι και ένα νεαρό αγόρι, κοίταζαν την φωτογραφική μηχανή με τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη τους και μονωτική ταινία να κλείνει το στόμα τους.
Και οι δύο βρίσκονταν σε ένα κρεβάτι, που βρίσκεται πιθανότατα στο πίσω μέρος ενός βαν ή λεωφορείου, αλλά το σκουρόχρωμο φόντο δυσκόλεψε την αστυνομία να εντοπίσει το πού ακριβώς τραβήχτηκε.
Μάρτυρες δήλωσαν ότι ένα λευκό βαν Toyota (φωτό) είχε σταθμεύσει στην περιοχή όπου βρέθηκε η φωτογραφία, αλλά ο οδηγός δεν εντοπίστηκε ποτέ. Περιγράφηκε ως λευκός άντρας με μουστάκι, ηλικίας 30-40.
Η έφηβη της φωτογραφίας έμοιαζε τόσο πολύ στην Τάρα που η Patty ήταν πεπεισμένη ότι ήταν η κόρη της. Τα μαλλιά, τα μάτια και η επιδερμίδα ταίριαζαν, και το κορίτσι της φωτογραφίας είχε αποχρωματισμό του δέρματος στο δεξί της πόδι, ακριβώς στο σημείο που η Τάρα είχε μια ουλή.
Υπήρχε ένα αντίτυπο του βιβλίου του V.C. Andrews, “My Sweet Audrina” ακουμπισμένο στο κρεβάτι δίπλα στο κορίτσι. Σύμφωνα με την Patty, ο Andrews ήταν ο αγαπημένος συγγραφέας της Tara.
Σύμφωνα με τον Joel Nugent, σερίφη της κομητείας Gulf της Florida, που εργάστηκε στην υπόθεση, και τα δύο παιδιά φαίνονταν να είναι τρομοκρατημένα. Αν και ο τραγουδιστής Marilyn Manson δήλωσε κάποτε ότι συνήθιζε να αφήνει παρόμοιες φωτογραφίες σε δημόσιους χώρους στη Florida ως φάρσα, ο Nugent θεώρησε ότι αυτή η συγκεκριμένη φωτογραφία ήταν πράγματι αληθινή.
Είπε: «Είναι προφανές ότι είναι δύο παιδιά με τον τρόμο ζωγραφισμένο παντού. Είναι κακιά στιγμή όταν πρέπει να κοιτάξεις σε κάτι τέτοιο…. Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα αν (σ.σ: η φωτογραφία) ήταν στημένη. Μερικοί ι πιστεύουν ότι ήταν μια στημένη φωτογραφία, αλλά για μένα ήταν μια πραγματική ματιά φόβου» .
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1989, ένα χρόνο μετά την εξαφάνισή της, το “Unsolved Mysteries” μετέδωσε ένα επεισόδιο για την Τάρα. Προηγήθηκε ένα επεισόδιο τον Ιούλιο του 1989 στο “Current Affair”.
Η υπόθεση επίσης παρουσιάστηκε στο “America’s Most Wanted” και “48 Hours”, και παρόλο που οι εκπομπές έφεραν πολλές πληροφορίες, η υπόθεση δεν εξιχνιάστηκε ποτέ.
Εν τω μεταξύ, ο σερίφης της κομητείας της Valencia του Νέου Μεξικού, Ρενέ Ριβέρα, ανέφερε το 2008 ότι ξέρει ακριβώς τι συνέβη στην Τάρα. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι η σορός της δεν βρέθηκε ποτέ, γεγονός που δυσκολεύει την σύλληψη των εμπλεκόμενων ατόμων ή αυτών που θεωρεί ως υπεύθυνους.
Ο Ριβέρα δήλωσε: «Τα άτομα που έκαναν το κακό στην Τάρα ήξεραν ποια ήταν. Ήξεραν ποια ήταν και είναι όλοι τους ντόπιοι. Και πιστεύω ότι οι γονείς (σ.σ: των επιτιθέμενων) ήταν κάποιοι απ’αυτούς που βοήθησαν τα άτομα να κρύψουν την αλήθεια ή να κρύψουν τη σορό ή προσπάθησαν να διαφύγουν της δίωξης».
Παρόλο που δεν έδωσε ποτέ τα ονόματα των υπόπτων, ο Ριβέρα είπε ότι δύο ντόπιοι, εφήβοι τότε, συμμετείχαν στην εξαφάνιση της Τάρα και πολλά μέλη της οικογένειάς τους και φίλοι, τους βοήθησαν να συγκαλύψουν το έγκλημα.
«Ξέρεις είναι πολύ απογοητευτικό, που υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ξέρουν τι συνέβη. Ξέρουν το σημείο της σορού… Πιστεύω ότι η σορός βρίσκεται εκεί κοντά. Οι άνθρωποι στη φωτογραφία εξακολουθούν να παραμένουν μυστήριο».
Παρόλο που οι ερευνητές της Scotland Yard στο Λονδίνο την ανέλυσαν και διαπίστωσαν ότι η έφηβη της φωτογραφίας ήταν πράγματι η Τάρα, οι ντέτεκτιβ της κομητείας της Valencia την ανέλυσαν και διαφώνησαν. Δήλωσαν ότι δεν μπορούσαν να επιβεβαιώσουν απολύτως την ταυτότητα κανενός ατόμου στην φωτογραφία.
Σε συνδυασμό με το ότι πολλοί πληροφοριοδότες δήλωσαν στον Rivera ότι η Τάρα (φωτό) δεν απομακρύνθηκε ποτέ από το σπίτι της πριν τα αγόρια -τώρα άντρες- την χτυπήσουν κατά λάθος με το αγροτικό τους. Αντί να πάνε στις αρχές, ο Rivera πιστεύει ότι έθαψαν τη σορό της, με τη βοήθεια των φίλων και της οικογένειας.
Είπε: «Ήταν πραγματικά ένα ωραίο κορίτσι. Ήταν πολύ αθλητική, και πολλοί τύποι ήθελαν να της μιλήσουν, ήθελαν να την συναντήσουν, ήθελαν να βγουν μαζί της. Και ενώ οδηγούσε το ποδήλατο, πήγαν και προσπάθησαν να μιλήσουν μαζί της, προσπάθησαν να την αρπάξουν, ή ο,τιδήποτε άλλο, ενώ βρισκόταν στο ποδήλατο».
Δυστυχώς, η Patty Doel πέθανε το 2006, χωρίς να μάθει ποτέ τι συνέβη στην κόρη της. Ο πατέρας της Τάρα είχε πεθάνει το 2002. Οι εν ζωή συγγενείς της, όμως, δεν έχασαν την ελπίδα.
Χάρη στο διαδίκτυο, χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Αμερική συμμετέχουν κι αυτοί στον αγώνα να βρεθεί η Τάρα. Πολλές ιστοσελίδες και ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δραστηριοποιούνται και τα μέλη τους θέλουν όχι μόνο να βρουν την Τάρα, αλλά και την ταυτότητα του αγοριού της φωτογραφίας.
Ένα πρόσφατο δημοφιλές podcast, “Vanished: The Tara Calico Investigation”, εξέτασε με μεγάλη λεπτομέρεια τόσο το μυστήριο της Τάρα Κάλικο όσο και την Polaroid φωτογραφία.
Το αγόρι στην Polaroid
Το νεαρό αγόρι στην φωτογραφία έμοιαζε να είναι ηλικίας 9 έως 11 ετών, πάνω-κάτω. Είχε κοντά καστανά μαλλιά, καλοκαιρινό μαύρισμα και φορούσε μια γαλάζια μπλούζα. Για πολλά χρόνια, οι ερευνητές θεωρούσαν ότι μπορεί να είναι ο Michael Henley, ένα εννιάχρονο αγόρι που εξαφανίστηκε τον Απρίλιο του 1988, αφού περιπλανήθηκε μακριά από το σημείο που είχε κατασκηνώσει η οικογένειά του στο βουνό Zuni, στο Νέο Μεξικό.
Αλλά το 1990, οι ντέτεκτιβ βρήκαν τη σορό του Michael λίγα μίλια μακριά από την περιοχή όπου η οικογένεια είχε κατασκηνώσει όταν εξαφανίστηκε. Δήλωσαν ότι πιθανότατα πέθανε από παρατεταμένη έκθεση στο κρύο χωρίς φαγητό και νερό. Δεν υπήρχει εγκληματική ενέργεια.
Η ταυτότητα του αγοριού παραμένει ακόμα μυστήριο. Το 2009, η αστυνομία του Port St. Joe έλαβε μια επιστολή με συνημμένη μια φωτογραφία ενός νεαρού αγοριού, μουτζουρωμένη με μαύρο μαρκαδόρο πάνω από το στόμα του (φωτό) σαν να το έχουν φιμώσει.
Το αγόρι στη νέα φωτογραφία μοιάζει πολύ με το αγόρι στη Polaroid φωτογραφία του 1989. Λίγους μήνες αργότερα, κάποιος έστειλε την αστυνομία στην αρχική φωτογραφία του παιδιού, αλλά ακόμα και τότε, οι αστυνομικοί δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσουν ποιος ήταν ο εικονιζόμενος ή ποιος έστειλε τις φωτογραφίες.
Οι φάκελοι είχαν σφραγίδα ταχυδρομείου από το Albuquerque, του Νέου Μεξικού. Ωστόσο, χωρίς διεύθυνση αποστολέα και χωρίς πρόσθετες ενδείξεις, οι αρχές δυσκολεύτηκαν. Η υπόθεση εξακολουθεί να παραμένει ανοιχτή για την Τάρα, καθώς επίσης και για το άγνωστο αγόρι.
thetruth.gr