Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του Ψυχρού Πολέμου είναι η εξαφάνιση του Βρετανού βατραχανθρώπου και ήρωα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, Λάιονελ «Μπάστερ» Κραμπ (Lionel “Buster” Crabb).
Το 1941 εντάχτηκε στο Βρετανικό Ναυτικό. Την επόμενη χρονιά εστάλη στο Γιβραλτάρ όπου εργάστηκε σε μονάδα πυροτεχνουργών που αφαιρούσε Ιταλικές νάρκες-πεταλίδα που εχθρικοί δύτες είχαν τοποθετήσει στα ύφαλα των πλοίων των Συμμάχων. Αρχικά, η δουλειά του Crabb ήταν να αφοπλίζει τις νάρκες που αφαιρούσαν οι Βρετανοί δύτες, αλλά στην συνέχεια αποφάσισε να μάθει να καταδύεται.
Ανήκε στην ομάδα δυτών που έψαχναν για νάρκες-πεταλίδα στο λιμάνι του Γιβραλτάρ κατά την περίοδο επιθέσεων από Ιταλούς βατραχανθρώπους και επανδρωμένες τορπίλες της επίλεκτης Ιταλικής μονάδας Decima Flottiglia MAS. Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας επίθεσης στις 7 Δεκεμβρίου 1942, δύο από τους Ιταλούς βατραχανθρώπους, ο υπολοχαγός Licio Visintini και ο κελευστής Giovanni Magro πέθαναν όταν η Maiale τορπίλη τους δέχτηκε πυρά από τους αμυνόμενους. Οι σοροί τους εντοπίστηκαν λίγες μέρες αργότερα και τα βατραχοπέδιλά τους χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια από τον Crabb και έναν από τους δύτες του, τον Sydney Knowles (ο Crabb μέχρι τότε δεν χρησιμοποιούσε).
Οι Ιταλοί συνέχισαν τις υποβρύχιες επιθέσεις τους σε πλοία αγκυροβολημένα στο Γιβραλτάρ μέχρι τον Αύγουστο του 1943, ένα μήνα πριν υπογράψουν ανακωχή με τους Συμμάχους. Για τις υπηρεσίες του, ο Crabb έλαβε στις 25 Ιανουαρίου 1944 το Μετάλλιο του Γεωργίου (George Medal) και προήχθη σε υποδιοικητή. Το 1943 έγινε Κύριος Αξιωματικός Καταδύσεων για την Βόρεια Ιταλία, όπου του ανατέθηκε να καθαρίσει από νάρκες τα λιμάνια του Λιβόρνο και της Βενετίας. Αργότερα τιμήθηκε με το μετάλλιο του Αξιωματικού του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (Officer of the Order of the British Empire) για τις υπηρεσίες αυτές. Ήταν επίσης ερευνητής δύτης στον εξαιρετικά ύποπτο θάνατο του στρατηγού Σικόρσκι (Sikorski) του Πολωνικού Στρατού, του οποίου το αεροσκάφος B-24 Liberator συνετρίβη κοντά στο Γιβραλτάρ το 1943 (ΥΓ.1).
Τότε είχε ήδη αποκτήσει το παρατσούκλι “Buster”, το οποίο πήρε από τον Αμερικανό ηθοποιό και κολυμβητή, Buster Crabbe. Μετά τον πόλεμο, ο Crabb εγκαταστάθηκε στην Παλαιστίνη και ηγήθηκε μιας υποβρύχιας ομάδας πυροτεχνουργών, η οποία αφαιρούσε τις νάρκες που τοποθετούσαν Εβραίοι δύτες από την Palyam, το ναυτικό σκέλος της επίλεκτης ένοπλης οργάνωσης Palmach κατά τα χρόνια που η Παλαιστίνη βρισκόταν υπό Βρετανική εντολή. Μετά το 1947, αποστρατεύθηκε, αλλά τακτικά τον καλούσαν να συμμετάσχει σε αποστολές για ναυάγια Βρετανικών υποβρυχίων.
Το 1955 ο Crabb πήρε μαζί του τον βατραχάνθρωπο Sydney Knowles για να ερευνήσουν τα ύφαλα του Σοβιετικού καταδρομικού Sverdlov και να αξιολογήσουν την υπεροχή του στους ελιγμούς. Σύμφωνα με τον Knowles, βρήκαν ένα κυκλικό άνοιγμα στην πλώρη του πλοίου και μέσα του μια μεγάλη προπέλα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να δίνει ώθηση στην πλώρη. Την ίδια χρονιά, τον Μάρτιο του 1955, ο Crabb αναγκάστηκε να συνταξιοδοτηθεί λόγω της ηλικίας του, αλλά ένα χρόνο αργότερα στρατολογήθηκε από την MI6. Σε αυτό το σημείο, ο Crabb κάπνιζε και έπινε πολύ, κάτι που είχε επιπτώσεις στην υγεία του. Ο Crabb δεν ήταν πλέον ο δύτης που ήταν κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η τελευταία αποστολή στο Σοβιετικό καταδρομικό Ordzhonikidze
Η MI6 στρατολόγησε τον Crabb το 1956 για να ερευνήσει το Σοβιετικό καταδρομικό Ordzhonikidze (φωτό) που μετέφερε τον Nikita Khrushchev (Γ.Γ του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης) και τον Nikolai Bulganin (πρωθυπουργό της Σοβιετικής Ένωσης) σε διπλωματική αποστολή στη Βρετανία. Σύμφωνα με τον πράκτορα της MI5 Peter Wright στο βιβλίο του “Spycatcher” (1987), ο Crabb στάλθηκε για να ερευνήσει την προπέλα του Ordzhonikidze, ένα νέο σχέδιο που η Υπηρεσία Πληροφοριών του Ναυτικού θέλησε να εξετάσει. Στις 19 Απριλίου 1956, ο Crabb καταδύθηκε στο λιμάνι του Portsmouth και ο χειριστής του στην MI6, Bernard Smith, του δεν τον είδε ξανά. Ο σύντροφος του Crabb, Bernard Smith, πήγε στο ξενοδοχείο Sally Port, πήρε όλα τα υπάρχοντα του Crabb, ακόμη και τη σελίδα του βιβλίου αφίξεων του ξενοδοχείου στο οποίο είχαν γράψει τ’ ονόματά τους (ΥΓ.2). Δέκα ημέρες αργότερα οι Βρετανικές εφημερίδες δημοσίευσαν άρθρα για την εξαφάνιση του Crabb σε μια υποβρύχια αποστολή.
Η MI6 προσπάθησε να συγκαλύψει αυτή την κατασκοπευτική αποστολή. Στις 29 Απριλίου, με εντολή του αντιναύαρχου John Inglis, Διευθυντή της Υπηρεσίας Πληροφοριών του Ναυτικού, το Ναυαρχείο ανακοίνωσε ότι ο Crabb είχε εξαφανιστεί ενώ συμμετείχε σε δοκιμές μυστικών υποβρύχιων συσκευών στο Stokes Bay του Solent. Οι Σοβιετικοί απάντησαν εκδίδοντας μια ανακοίνωση που ανέφερε ότι το πλήρωμα του Ordzhonikidze είχε δει έναν βατραχάνθρωπο κοντά στο καταδρομικό στις 19 Απριλίου.
Οι βρετανικές εφημερίδες είκαζαν ότι οι Σοβιετικοί είχαν συλλάβει τον Crabb και τον οδήγησαν στη Σοβιετική Ένωση. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Anthony Eden αγνοούσε το γεγονός ότι η MI6 εκτέλεσε μια τέτοια αποστολή, της οποίος την ύπαρξη έμαθε για πρώτη φορά από τον ίδιο τον Khrushchev κατά τη διάρκεια χαλαρής κουβέντας. Ο Eden είπε στους Βουλευτές ότι δεν ήταν προς το δημόσιο συμφέρον ν’ αποκαλυφθούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ο βατραχάνθρωπος βρήκε το τέλος του.
Το μυστήριο με το πτώμα που δεν είχε κεφάλι και χέρια
Σχεδόν 14 μήνες μετά την εξαφάνιση του Crabb, στις 9 Ιουνίου 1957, ένα σώμα με στολή δύτη ανασύρθηκε στην επιφάνεια από το δίχτυ δύο ψαράδων ανοιχτά του νησιού Pilsey στο λιμάνι του Chichester. Το κεφάλι και τα χέρια έλειπαν, γεγονός που καθιστούσε αδύνατη την αναγνώρισή του (χρησιμοποιώντας την τότε διαθέσιμη τεχνολογία). Σύμφωνα με τον Βρετανό ειδικό στις καταδύσεις Rob Hoole, το σώμα είχε το ίδιο ύψος με τον Crabb, το ίδιο χρώμα στις τρίχες του σώματος και ήταν ντυμένο με τα ίδια ρούχα, στολή κατάδυσης Pirelli δύο κομματιών και τα βατραχοπέδιλα Admiralty Pattern που φορούσε ο Crabb στην τελευταία αποστολή του.
Ο Hoole έγραψε ότι, δεδομένης της χρονικής διάρκειας που βρισκόταν το σώμα του Crabb στο νερό, δεν υπήρχε «τίποτα το κάκο» που το κεφάλι και τα χέρια του έλειπαν. Η πρώην σύζυγος του Crabb δεν ήταν αρκετά σίγουρη ώστε να αναγνωρίσει το πτώμα, ούτε και η φίλη του Crabb, Pat Rose. Ο Sydney Knowles κλήθηκε να αναγνωρίσει το πτώμα λίγο μετά την ανακάλυψή του. Περιέγραψε ότι το πτώμα φορούσε μια ξεθωριασμένη πράσινη βαμβακερή στολή κατάδυσης ίδιου τύπου μ’αυτή που χορηγούταν στους δύτες του Βρετανικού Ναυτικού και τα απομεινάρια ενός λευκού πουλόβερ. Η στολή είχε ανοιχτεί από το λαιμό μέχρι την βουβωνική χώρα και κατά μήκος των δύο ποδιών, αποκαλύπτοντας τις πολύ σκούρες τρίχες των γεννητικών του οργάνων. Ο Knowles εξέτασε το πτώμα προσεχτικά, ψάχνοντας μια ουλή σχήματος Υ πίσω από το αριστερό γόνατο και μια προεξέχουσα ουλή στον αριστερό μηρό. Απέτυχε να βρει τέτοιο σημάδι στο πτώμα και δήλωσε ότι δεν ήταν ο Crabb.
Ένας παθολόγος, ο Δρ. Nτ. Π. Κινγκ, εξέτασε το πτώμα και δήλωσε σε σύντομη έκθεση για την έρευνα ότι μια προσεκτική εξέταση του πτώματος δεν κατόρθωσε να αποκαλύψει οποιεσδήποτε ουλές ή σημάδια αναγνώρισης. Η έρευνα για τον θάνατο, ξεκίνησε στις 11 Ιουνίου 1957 από τον Bridgman, ο οποίος είχε λάβει την έκθεση του παθολόγου ότι δεν υπήρχε κανένας τρόπος να εξακριβωθεί η ταυτότητα του νεκρού. Δεδομένου ότι ούτε ο Knowles ούτε η πρώην σύζυγος του Crabb ούτε ο υπολοχαγός McLanachan, αξιωματικός τορπιλών του πλοίου HMS Vernon του Βρετανικού ναυτικού, είχαν κατορθώσει να αναγνωρίσουν το πτώμα, ο Bridgman ανέβαλε την έρευνα έως τις 26 Ιουνίου ώστε να δοθεί χρόνος και να γίνει μια θετική αναγνώριση.
Η έρευνα συνεχίστηκε στις 26 Ιουνίου. Ο παθολόγος, Κινγκ, έδειξε ότι επέστρεψε στο νεκροτομείο στις 14 Ιουνίου και επανεξέτασε το πτώμα. Ανέφερε ότι είχε βρει μια ουλή σε σχήμα ανεστραμμένου Υ στην αριστερή πλευρά του αριστερού γόνατος και μια ουλή στον αριστερό μηρό, περίπου το μέγεθος ενός νομίσματος έξι πενών. Ο King δήλωσε ότι η ουλή είχε φωτογραφηθεί ενώ ήταν παρών.
Δεδομένου ότι οι πληροφορίες αποχαρακτηρίστηκαν με το πέρασμα 50 ετών, νέα γεγονότα σχετικά με την εξαφάνιση του Crabb ήρθαν στο φως. Στις 27 Οκτωβρίου 2006, τα Βρετανικά Εθνικά Αρχεία κυκλοφόρησαν έγγραφα σχετικά με τη θανατηφόρα αποστολή στο Ordzhonikidze. Ο Sydney Knowles, πρώην σύντροφος του Crabb στις καταδύσεις, δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη στο Inside Out -South στις 19 Ιανουαρίου 2007 ότι ο Crabb δεν καταδύθηκε μόνος του στη θανατηφόρα τελευταία αποστολή του: «Μου είπε ότι του έδωσαν ένα σύντροφο δύτη». Επιπλέον, τα έγγραφα που δημοσιεύθηκαν στο πλαίσιο του νόμου για την ελευθερία της πληροφορίας υποδεικνύουν ότι υπήρχαν και άλλοι δύτες που ερευνούσαν το Ordzhonikidze ενώ το πλοίο ήταν στο λιμάνι του Portsmouth. Στις 9 Νοεμβρίου 2007, ο Independent ανέφερε πως η κυβέρνηση συγκάλυψε το θάνατο του “Buster” Crabb. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την εξαφάνιση του Crabb, κάποιες είναι αντικρουόμενες. Ας δούμε κάποιες από αυτές τις θεωρίες:
Πέθανε κατά τη διάρκεια ανακρίσεων από τους Σοβιετικούς
Ο κατάσκοπος των Σοβιετικών στο Βρετανικό Ναυτικό, Harry Houghton έγραψε όταν βγήκε από τη φυλακή ένα βιβλίο με τίτλο “Operation Portland”, όπου περιγράφει την εξήγηση του θανάτου του Crabb, την οποία ισχυρίστηκε ότι έμαθε τον Ιούλιο του 1956 από τον Ρώσο χειριστή του, έναν άνδρα που γνώριζε ως “Roman”. Ο Houghton ισχυρίζεται ότι λίγο πριν από τη Σοβιετική επίσκεψη είχε συναντήσει τον Roman σε μία pub στο Puncknowle του Dorset. Εκεί είδε τυχαία μία φίλη που εργαζόταν στο Underwater Detection Establishment (όπου δοκίμαζαν εξοπλισμό για υποβρύχιο πόλεμο –εκεί εργαζόταν κι ο Houghton) με τον φίλο της που ήταν δύτης. Ο φίλος της ήταν ενοχλημένος που είχε εκπαιδευτεί για κάτι ιδιαίτερο, το οποίο μόλις είχε ακυρωθεί. Λίγο μετά το άκουσμα αυτού, ο Roman διέκοψε τη συνάντηση.
Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, αφού υπέθεσε ότι μπορεί να υπάρχει κάποια προσπάθεια από δύτες σε σχέση με το Ordzhonikidze, το Σοβιετικό Πολεμικό Ναυτικό είχε κανονίσει έξι υποβρύχιοι σκοποί να παρακολουθούν τον πυθμένα του πλοίου, ο οποίος ήταν εφοδιασμένος με συρματόσχοινα και από τις δύο πλευρές για να μπορούν να κρατηθούν από αυτά. Όταν έφτασε ο Crabb, ακολούθησε συμπλοκή, η παροχή αέρα του απενεργοποιήθηκε και έχασε τις αισθήσεις του. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο πλοίο και οδηγήθηκε στο αναρρωτήριο (αφού έχασε τις αισθήσεις του για δεύτερη φορά) και δέχτηκε ιατρική περίθαλψη.
Όταν ο Crabb είχε αναρρώσει επαρκώς, οι Σοβιετικοί άρχισαν να τον ανακρίνουν. Ο Crabb μόλις ομολογησε, κατέρρευσε και αυτή τη φορά δεν ανέκτησε τις αισθήσεις του. Οι Σοβιετικοί, γνωρίζοντας ότι θα μπορούσαν να κατηγορηθούν ότι προκάλεσαν το θάνατό του, αποφάσισαν να τοποθετήσουν το πτώμα του προσεχτικά στον πυθμένα του πλοίου, ώστε να χαλαρώσει μόλις το πλοίο ξεκινήσει για την πορεία του. Στην περίπτωση αυτή, το πτώμα του μπλέχτηκε σε κάτι κάτω από την επιφάνεια, πράγμα που εξηγεί το ότι δεν ανακαλύφθηκε για δεκατέσσερις μήνες. Ο Houghton προβάλλει επίσης τη θεωρία ότι η αποστολή του Crabb ήταν να εγκαταστήσει μια μικρή νάρκη-πεταλίδα στο Ordzhonikidze, ο σκοπός της οποίας ήταν να ανιχνεύσει εάν το Σοβιετικό Ναυτικό χρησιμοποιούσε την τελευταία τεχνολογία σόναρ: αν ναι, η νάρκη θα εκραγόταν και το πλοίο θα επιβραδυνόταν. Αν όχι, η νάρκη τελικά θα αποσυνδεόταν και θα κατέληγε στον πάτο της θάλασσας.
Σκοτώθηκε από τους Σοβιετικούς
Σε μια συνέντευξη του 1990, ο Joseph Zwerkin, πρώην μέλος της Υπηρεσίας Πληροφοριών του Σοβιετικού Ναυτικού, που είχε μετακομίσει στο Ισραήλ μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ισχυρίστηκε ότι οι Σοβιετικοί είχαν παρατηρήσει τον Crabb στο νερό και ότι ένας Σοβιετικός ελεύθερος σκοπευτής τον είχε πυροβολήσει. Τα επίσημα κυβερνητικά έγγραφα σχετικά με την εξαφάνιση του Crabb δεν αναμένεται να δημοσιευτούν μέχρι το 2057.
Στις 16 Νοεμβρίου 2007, το BBC και η Daily Mirror ανέφεραν ότι ο Eduard Koltsov, ένας Σοβιετικός βατραχάνθρωπος, ισχυρίστηκε ότι είχε πιάσει τον Crabb να τοποθετεί μια νάρκη στα ύφαλα του Ordzhonikidze κοντά στην αποθήκη πυρομαχικών και του έκοψε τον λαιμό. Σε μια συνέντευξη για ένα ντοκιμαντέρ, ο Koltsov έδειξε το στιλέτο που φέρεται να χρησιμοποίησε, καθώς και ένα μετάλλιο του Τάγματος του Ερυθρού Αστέρα που ισχυριζόταν ότι του είχε απονεμηθεί για την πράξη. Ο Koltsov, 74 ετών, τη στιγμή της συνέντευξης, δήλωσε ότι ήθελε να καθαρίσει τη συνείδησή του και να γνωστοποιήσει τι ακριβώς συνέβη στον Crabb.
Φαίνεται εξαιρετικά απίθανο η Βρετανική κυβέρνηση να είχε προσπαθήσει να ανατινάξει ένα Σοβιετικό πλοίο σε μια διπλωματική αποστολή ενώ ήταν αγκυροβολημένο σε Βρετανικά ύδατα και μετέφερε τους ηγέτες της Σοβιετικής Ένωσης, κάτι που καθιστά τον ισχυρισμό του Koltsov αναξιόπιστο. Ένας Ρώσος δημοσιογράφος από την στρατιωτική εφημερίδα Krasnaya Zvezda θεωρεί την ιστορία του Koltsov απίθανη. Συγκεκριμένα, τα έγγραφα στα αρχεία δεν επιβεβαιώνουν ότι στον Koltsov (έναν οδηγό αστικού λεωφορείου για 30 χρόνια στο Ρόστοφ-ον-Ντον) είχε απονεμηθεί το μετάλλιο του Τάγματος του Ερυθρού Αστέρα ή ότι ήταν Σοβιετικός βατραχάνθρωπος.
Συνελήφθη, του έγινε πλύση εγκεφάλου, αυτομόλησε ή έγινε διπλός πράκτορας
Ορισμένοι βουλευτές του Βρετανικού Κοινοβουλίου και ο Michael Hall ανησυχούσαν για το τι τελικά συνέβη στον Crabb και το 1961, ο Διοικητής J.S. Kerans (και αργότερα το 1964 ο Marcus Lipton) υπέβαλαν προτάσεις για να ξανανοίξει ο φάκελος, αλλά απορρίφθηκαν. Διάφοροι άνθρωποι είκαζαν ότι ο Crabb είχε σκοτωθεί από κάποιο Σοβιετικό μυστικό υποβρύχιο όπλο, ότι είχε συλληφθεί και φυλακιστεί στη φυλακή του Lefortovo ως φυλακισμένος Νο. 147, ότι είχε υποστεί πλύση εγκεφάλου για να εργαστεί για τη Σοβιετική Ένωση και να εκπαιδεύσει τις ομάδες βατραχανθρώπων τους, ότι είχε αυτομολήσει και έγινε Διοικητής στο Σοβιετικό Ναυτικό, ότι ήταν στη Σοβιετική Διοίκηση Ειδικών Υποβρύχιων Αποστολών στον Στόλο της Μαύρης Θάλασσας, ότι δούλευε για την CIA ή ότι η ΜΙ6 του είχε ζητήσει ν’ αυτομολήσει για να γίνει διπλός πράκτορας.
Η Patricia Rose, η οποία δήλωνε ότι ήταν αρραβωνιαστικιά του Crabb τη στιγμή της εξαφάνισής του, ισχυρίστηκε ακόμη τον Σεπτέμβριο του 1974 σε συνέντευξη σε εφημερίδα ότι ο Crabb ήταν διπλός πράκτορας που εκπαίδευε Ρώσους βατραχάνθρωπους στη Μαύρη Θάλασσα, αλλά της είχε στείλει μήνυμα λέγοντας ότι ήθελε να επιστρέψει στη Βρετανία. Η θεωρία ότι ο Crabb είχε αυτομολήσει κέρδισε έδαφος όταν μερικοί από τους συνεργάτες του στην MI5 και την MI6 αποδείχθηκαν διπλοί πράκτορες. Σ’αυτούς συμπεριλαμβανόταν ο Sir Anthony Blunt, ο οποίος αποκαλύφθηκε ως Σοβιετικός κατάσκοπος το 1979.
Η θεωρία της MI5
Στις 26 Μαρτίου 2006, στην Mail on Sunday δημοσιεύτηκε ένα άρθρο του Tim Binding με τίτλο «Ο Buster Crabb δολοφονήθηκε – από την MI5». Ο Binding έγραψε μια φανταστική περιγραφή της ζωής του Crabb, με τίτλο “Man Overboard”, που κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Picador το 2005. Ο Binding δήλωσε ότι, μετά από τη δημοσίευση του βιβλίου, επικοινώνησε μαζί του ο Sydney Knowles. Ο Binding ισχυρίστηκε ότι συναντήθηκε στη συνέχεια με τον Knowles στην Ισπανία και του είπε ότι ήταν γνωστό στην MI5 ότι ο Crabb είχε την πρόθεση ν’ αυτομολήσει στην ΕΣΣΔ. Αυτό θα ήταν ντροπιαστικό για το Ηνωμένο Βασίλειο επειδή ο Crabb ήταν ένας αναγνωρισμένος ήρωας πολέμου.
Ο Knowles ισχυρίζεται ότι η MI5 ανέθεσε την αποστολή στο Ordzhonikidze ειδικά για να δολοφονήσει τον Crabb και έδωσε στον Crabb έναν νέο σύντροφο καταδύτη ο οποίος είχε εντολή να τον σκοτώσει. Ο Binding δήλωσε ότι ο Knowles φέρεται να είχε διαταχθεί από την MI5 να αναγνωρίσει το πτώμα που βρέθηκε ως του Crabb, αν και γνώριζε σίγουρα ότι δεν ήταν ο Crabb. Ο Knowles συμφώνησε με την εξαπάτηση. Ο Knowles ισχυρίστηκε επίσης ότι η ζωή του απειλήθηκε στο Torremolinos το 1989, τη στιγμή που ο Knowles βρισκόταν σε συζητήσεις με έναν βιογράφο.
Σχετικά με τους ισχυρισμούς ότι ο Crabb σκοπεύε να αυτομολήσει στη Σοβιετική Ένωση, ο Reg Vallintine του Ιστορικού Καταδυτικού Συλλόγου δήλωσε τα παρακάτω: «Οι ιστορικοί των καταδύσεων δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος υπερηφανευόταν ότι ήταν πατριώτης, θα σκεφτόταν σοβαρά ν’αυτομολήσει. Του Crabb του άρεσε που ήταν ήρωας και είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι έθετε σε κίνδυνο αυτήν την κατάσταση».
Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί η ΜΙ6 θα στρατολογούσε έναν άνθρωπο για να κατασκοπεύει εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης ο οποίος ήταν γνωστό ότι σχεδιάζει να αυτομολήσει στη Σοβιετική Ένωση ή γιατί ο Crabb θα συμφωνούσε σε μια τέτοια αποστολή εάν είχε αποφασίσει πραγματικά ότι ήθελε να ζήσει στη Σοβιετική Ένωση.
Ατύχημα
Ο Βρετανός ειδικός στις καταδύσεις Rob Hoole έγραψε το 2007 ότι ο Crabb είχε πεθάνει πιθανώς από δηλητηρίαση από οξυγόνο ή από διοξείδιο του άνθρακα και ότι η ηλικία του Crabb (που γεννήθηκε το 1909) και η κακή υγεία που οφειλόταν στο κάπνισμα και την μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ, τον καθιστούσαν ακατάλληλο για την αποστολή που του είχε ανατεθεί. Για να υποστηρίξει τη θεωρία του θανάτου από ατύχημα, ο Hoole σημείωσε ότι πριν από την εξαφάνισή του κατά την δεύτερη προσπάθεια να καταδυθεί στο Ordzhonikidze, ο Crabb στην πρώτη του προσπάθεια, αντιμετώπισε βλάβη στον εξοπλισμό, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο εξοπλισμός του Crabb δεν ήταν όπως θα έπρεπε να είναι. Ο αξιωματικός του Crabb στην MI6, John Nicholas Rede Elliott (ΥΓ.3), ανέκαθεν πίστευε ότι ο Crabb συνάντησε αστοχία υλικού ή/και ότι η υγεία του είχε επιδεινωθεί και η φήμη του είχε αμαυρωθεί.
ΥΓ.1: Υπεύθυνος αντικατασκοπείας της MI6 (Secret Intelligence Service) για την Ιβηρική Χερσόνησο από το 1941 εώς το 1944 ήταν ο Kim Philby, που δρούσε για δεκαετίες ως πράκτορας των Σοβιετικών. Αυτομόλησε το 1963. Βλέπε παρακάτω.
ΥΓ.2: Σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες τις συγκεκριμένες σελίδες από το βιβλίο αφίξεων, τις έσκισε τοπικός αστυνομικός με δική του πρωτοβουλία.
ΥΓ.3: Ο John Nicholas Rede Elliott ευθύνεται για την αδυναμία σύλληψης του Kim Philby (πράκτορα των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών που δρούσε για δεκαετίες για λογαριασμό των Σοβιετικών) το 1963 πριν αυτός αυτομολήσει στην Σοβιετική Ένωση, αν και του είχε ομολογήσει προφορικά. Ο Philby (φωτό), που έγινε τραγούδι και από τον Rory Gallagher, ήταν ένας από τους «Πέντε του Cambridge» που είχαν διεισδύσει στις Βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες από την δεκαετία του ’30 και του ’40 κατ’εντολή των Σοβιετικών μυστικών Υπηρεσιών της Εποχής (NKVD). Όλοι τους έλαβαν υψηλές θέσεις στο Βρετανικό Κράτος και έκαναν τρομερή ζημιά στα συμφέροντα της Μεγάλης Βρετανίας, όπως και των ΗΠΑ (βλέπε Επιχείρηση Valuable στην Αλβανία).
Οι άλλοι τέσσερις ήταν οι Donald Maclean, Guy Burgess, Anthony Blunt (διακεκριμένος καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης και σύμβουλος της Βασίλισσας) και ο John Cairncross (που αποκάλυψε στους Σοβιετικούς τις θέσεις των Γερμανών κατά την Μάχη του Κουρσκ το 1943, την μεγαλύτερη μάχη τεθωρακισμένων όλων των εποχών. Οι Βρετανοί είχαν σπάσει τους κωδικούς της μηχανής κρυπτογράφησης των Ναζί που αποκαλούσαν “Tunny”, κάτι που έκρυβαν από τους Σοβιετικούς. Τους έδιναν απλά γενικές αναφορές που υποτίθεται ότι προέρχονταν από έμπιστη πηγή στο Βερολίνο).
Το γεγονός ότι έκαναν δεκαετίες να τους εντοπίσουν μας υποψιάζει ότι υπήρχε κάποιος ανώτερός τους, που τους κάλυπτε: Σύμφωνα με τον πρώην πράκτορας της MI5, Peter Wright, αυτός ήταν ο Roger Hollis, Γενικός Διευθυντής της MI5 από το 1956 ως το 1965. Ας υπολογίσουμε και τον John Vassall, υπάλληλο του Βρετανικού Ναυαρχείου που αποκαλύφθηκε ως πράκτορας των Σοβιετικών το 1962 και τον George Blake, υπάλληλο της MI6 και ήρωα του πολέμου της Κορέας, που αποκαλύφθηκε ως πράκτορας των Σοβιετικών το 1961. Ο Blake είχε προδώσει στην KGB περίπου 40 πράκτορες της MI6 και ένα μυστικό τούνελ στο Βερολίνο.
Με λίγα λόγια, μεταπολεμικά οι Σοβιετικοί ήλεγχαν τις μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας.
thetruth.gr
