Η Κατερίνα Παπουτσάκη σε συνέντευξή της σε εβδομαδιαίο περιοδικό,εξομολογήθηκε πώς αισθανόταν όταν έβλεπε την προσωπική της ζωή κρεμασμένη στα περίπτερα στο παρελθόν….
Κυνικά μιλώντας, θα μπορούσε κανείς να πει ότι να είσαι «το αγαπημένο παιδί των παπαράτσι» είναι τίτλος τιμής, που δείχνει ότι «πουλάς».
«Τι τιμή! Δεν το είδα ποτέ έτσι, γιατί δεν επένδυσα σε αυτού του είδους τη δημοσιότητα. Γενικά, είχα την ησυχία μου για πολλά χρόνια. Μετά την ταινία Το Φιλί της Ζωής και την επιλογή μου για το ρόλο της Αλίκης, έγινε όλη αυτή η ιστορία. Πριν από αυτό, με άφηναν ήσυχη, δεν ασχολούνταν κανείς με την προσωπική μου ζωή, έκανα τη δουλίτσα μου. Μου άρεσε έτσι όπως ήταν εκείνη η φάση. Και μετά, εντελώς ξαφνικά, άρχισαν όλα. Και δεν μπορούσα να το διαχειριστώ, γιατί δεν ήταν να πεις ότι είχα προκαλέσει και άρα θα έπαιζα κάποιο παιχνιδάκι. Όχι, γι’ αυτό και στενοχωριόμουν».
Ήταν σαν να έβλεπες τη ζωή σου κρεμασμένη στα περίπτερα;
«Ναι. Και πολλές φορές πράγματα κατασκευασμένα. Έβαζαν φωτογραφίες επεξεργασμένες με photoshop, έγραφαν ψέματα. Και όλα αυτά φέρνουν παραφιλολογία, που ήταν μπόλικη και αρκετά συκοφαντική. Κι εγώ δεν το άντεχα αυτό, ρε παιδί μου. Με τσάκιζε!»
Τώρα, που το βλέπεις από απόσταση, θα το διαχειριζόσουν με τον ίδιο τρόπο;
«Τώρα έχω άλλες προτεραιότητες στη ζωή μου. Μετά από το παιδί, όλα αυτά φαίνονται ασήμαντα. Και σίγουρα έχω ωριμάσει, έχω μεγαλώσει. Τα βλέπω πιο ψύχραιμα όλα αυτά. Αλλά πάλι θα με πείραζε. Με παρουσίαζαν σαν «τέρας» και έρχονταν οι άνθρωποι στα καμαρίνια και μου έλεγαν «τελικά δεν είσαι και τόσο σκύλα». Και δεν μπορούσα να το πιστέψω, αφού δεν έχω καμία σχέση με αυτό το χαρακτηρισμό. Πώς ξαφνικά μου προσδίδεται; Αισθανόμουν άσχημα, γιατί το βίωνα ως αδικία. Σαν βιασμό».
