Η Deutsche Bank παραπαίει, η Societe Generale δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες, το πετρέλαιο βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και οι εταιρίες-γίγαντες εξόρυξης μετάλλου διαλύονται. Τα στοιχεία για την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής αλλά και της αμερικανικής οικονομίας, δεν είναι ενθαρρυντικά. Η Κίνα δεν σταματά να δημιουργεί κρίση και η ΕΚΤ ταλανίζεται από την εκτός ορίων σύγκρουση του Μάριο Ντράγκι με τον Γενς Βάιντμαν. Το προσφυγικό, το Brexit, η ελληνική αξιολόγηση, ενώ το ουκρανικό μέτωπο δημιουργούν φυγόκεντρες τάσεις στον πυρήνα της ΕΕ και αποσυντονίζουν την Ευρωζώνη.
Υπ αυτό το πρίσμα η αντίδραση των χρηματιστηρίων κρίνεται μάλλον ήπια καθώς η ορατότητα είναι μηδενική, τα προβλήματα διογκώνονται και οι πολιτικοί αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων.
Με όλα αυτά τα μέτωπα ανοιχτά, τους πολιτικούς παγιδευμένους σε ένα ιδιότυπο powergame, οι επενδυτές οδηγούνται σε βίαιη απομόχλευση, ενώ η διαθέσιμη ρευστότητα περιορίζεται, το ρίσκο αυξάνεται και οι δείκτες φόβου εκτοξεύοντας.
