Στις 4 Φεβρουαρίου έχει προγραμματιστεί το επόμενο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία που θα πραγματοποιηθεί αυτήν τη φορά στο Σύνταγμα στην Αθήνα και ήδη προκαλεί «πονοκέφαλο» στην κυβέρνηση και τρόμο στις πρεσβείες των ΗΠΑ και Γερμανίας που θέλουν διακαώς άμεση «λύση» στο Σκοπιανό αδιαφορώντας εάν αυτή θα είναι εθνικά ζημιογόνα για την Ελλάδα.
Εν αρχή είχαν υπάρξει κάποιες διαρροές ότι αυτό θα πραγματοποιηθεί στον Πειραιά για να αποφευχθούν επεισόδια με αναρχικούς που θα εξέλθουν εκ των Εξαρχείων αλλά τελικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Εάν το πρώτο συλλαλητήριο στην Θεσσαλονίκη προκάλεσε «σεισμό» αυτό στην Αθήνα αναμένεται να είναι ακόμα πιο ηχηρό εν μέσω διαπραγμάτευσης καθώς περιορίζει κατά πολύ τις επιλογές της κυβέρνησης.
Σε συνδυασμό με τις δημοσκοπήσεις που ακόμα και το 65% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ αρνείται την σύνθετη ονομασία γίνεται κατανοητό ότι η κυβέρνηση θα υποστεί μεγάλο πολιτικό κόστος και μάλιστα μακροχρόνιο εάν τελικώς συμμορφωθεί με τις επιταγές των Αμερικανών, διότι περί αυτού πρόκειται.
Η Ελλάδα κανένα λόγο δεν έχει να δώσει από μόνη της τον όρο «Μακεδονία» και μαζί με αυτόν και την Ιστορία της.
Ο κόσμος άλλωστε για αυτό αντιδράει. Δεν βρίσκει το λόγο γιατί να υποχωρήσει η χώρα σε κάτι που έχει αυταπόδεικτα δίκιο την στιγμή που τα Σκόπια βρίσκονται σε αδυναμία και ακόμα υπό απειλή διάλυσης.
«Καίγονται» να μπουν σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, αλλά οι Σκοπιανοί έχουν το πρόβλημα όχι εμείς.
Βέβαια παρασκηνιακά μια άρνηση στο Σκοπιανό μπορεί να προκαλέσει πράξεις αντεκδίκησης από τον αμερικανικό και τον γερμανικό παράγοντα στον οικονομικό τομέα.
Ξαφνικά οι ύμνοι και τα ωραία λόγια μπορούν να σταματήσουν και ως δια μαγείας η χώρα να απειληθεί να μην έχει «καθαρή» έξοδο από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018.
Όμως και στο εξωτερικό ξέρουν ότι η πλειοψηφία που δεν θέλει να υποκύψει δεν θα υποκύψει ούτε και υπό αυτές τις απειλές.
Συνεπώς όλη η πίεση θα πέσει στο ελληνικό πολιτικό σύστημα. Διότι συνήθως είναι εύθραυστο και ιστορικά αποδεικνύεται «λίγο»
Tι θα γίνει όμως όταν πραγματοποιηθεί και το μεγάλο συλλαλητήριο των Αθηνών; Είναι σαφές ότι πρώτα οι βουλευτές θα σκεφτούν την πολιτική τους επιβίωση και μετά θα ασχοληθούν με τις πιέσεις των «έξω».
Άλλωστε πρέπει να καταλάβουν και οι ξένοι ότι κάποιες φορές εάν θέλουν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους καλό θα είναι να πιέζουν και την άλλη πλευρά. Ιδιαίτερα τώρα που είναι κυριολεκτικά αδύναμη.
Καλό το παραμύθι της γαλούχησης τριών γενεών με «Μακεδονική» ταυτότητα αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με την πολυχιλιετή ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού. Άλλωστε όλη η παγκόσμια πανεπιστημιακή κοινότητα είναι υπέρ των ελληνικών θέσεων διότι απλούστατα έτσι γράφτηκε η Ιστορία.
Σύνθετη ονομασία είναι μία πολύ σοβαρή παραχώρηση. Αν πείς «Άνω» Μακεδονία τότε θα υπάρχει και η «Κάτω». Αν πεις «Νέα» τότε θα υπάρχει και η «Παλαιά», αν πεις «Βόρεια» τότε θα υπάρχει και η «Νότια».
Δηλαδή θα υπάρχει πάντα η προοπτική «ενοποίησης». Και μπορεί τώρα να μην ανησυχούμε για τους Σκοπιανούς λόγω ισχύος, αλλά σε 30 χρόνια κανείς δεν ξέρει πως θα είναι τα πράγματα.
Πέραν του ονόματος, ακόμα πιο σημαντικά είναι η γλώσσα και η ταυτότητα. Οι Σκοπιανοί ούτε καν το συζητάνε, το κατάλαβε κανείς αυτό; Χωρίς συνταγματικές αλλαγές στα Σκόπια οποιαδήποτε λύση θα είναι αυτοκτονία.
Θεόφραστος Ανδρεόπουλος
Το θεμα δεν ειναι να πονοκεφαλιάσουν. Το θεμα ειναι να μην εχουν κεφαλι για να πονάει. Κι οποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Οι ξένοι δεν έχουν να καταλάβουν τίποτα. Και αυτοί και οι δικοί μας κυβερνώντες, είναι υπάλληλοι του Soros. Αυτός βρίσκεται από πίσω και επειδή πλέον και στα Σκόπια δημιουργείται κλίμα αντιπάθειας για αυτόν, ο Soros επισπεύδει τους βρώμικους πολιτικούς του-μαριονέτες σε Σκόπια, Ελλάδα αλλά και διαμέσου του βαθύ κράτους των ΗΠΑ (που ακόμη δεν έχει ξηλωθεί και παραμυθιάζει-συμβουλεύει τον Trump), το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων.