Με τη Ρωσία να μεγαλώνει αργά αλλά σταθερά το στόλο υποβρυχίων παράλληλα με το Ναυτικό της Κίνας που αυξάνει συνεχώς τις επιχειρησιακές δυνατότητες στη συγκεκριμένη κατηγορία, η πρόκληση για την αντιμετώπιση της δυνητικής απειλής αυξάνεται ραγδαία για το αμερικανικό Ναυτικό.
Ειδικότερα η απόσυρση του στόλου των εξειδικευμένων ανθυποβρυχιακών δικινητήριων αεροσκαφών S-3 Viking που εξορμούσαν από αεροπλανοφόρα, άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό σε μια κατηγορία απειλών που επανεμφανίζεται από την εποχή της λήξης του Ψυχρού Πολέμου.
Την σκυτάλη σε αυτό το ρόλο ανέλαβαν αρχικά τα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα MH-60R Seahawk που πλέον ενισχύονται με τα νέα αεροσκάφη ΑΦΝΣ τύπου P-8A Poseidon (εξορμούν από βάσεις ξηράς) και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Northrop Grumman MQ-4C Triton.
ΟΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΣΕ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ASW
Οι ικανότητες των MH-60 «Romeo» χαρακτηρίζονται ως εντυπωσιακές στο πεδίο των ανθυποβρυχιακών αποστολών ASW. Σύμφωνα με τον Αντιναύαρχο DeWolfe Miller, διευθυντή της Διοίκησης Αεροπορικού Πολέμου, η αναβάθμιση των ικανοτήτων με την είσοδο σε υπηρεσία των P-8 είναι εξαιρετικά μεγάλη ενώ στην εξίσωση θα πρέπει να προστεθεί η ικανότητα «παρατεταμένης παραμονής» στην περιοχή ενδιαφέροντος με χρήση των μη επανδρωμένων UAV Triton.
Σε δηλώσεις που έκανε στο Πεντάγωνο, στο πλαίσιο συνέντευξης, τόνισε ότι τα πληρώματα του Ναυτικού των ΗΠΑ θα πρέπει πλέον να μάθουν να χρησιμοποιούν συνδυαστικά και αποτελεσματικά όλον τον νέο εξοπλισμό, ο οποίος προσφέρει δραματική βελτίωση στις αποστολές ASW.
Διευκρινίζεται ότι αντίθετα με παλαιότερες εποχές, οι πλατφόρμες ASW λειτουργούν πλέον αυτόνομα αλλά παράλληλα συμπληρώνοντας η μια την άλλη στον εντοπισμό εχθρικών υποβρυχίων.
Σε αντίθεση με παλαιότερα το αμερικανικό Ναυτικό «παίρνει πλέον πολύ σοβαρά» την ανθυποβρυχιακή απειλή με τον Αντιναύαρχο Miller, να εκθειάζει τις ικανότητες των MH-60R σε συνεργασία με τα UAV Triton ενώ συνδυαστικά οι ικανότητες των P-8 Poseidon αλλά και των αμερικανικών επιθετικών υποβρυχίων προσφέρουν θαλάσσια κυριαρχία, απέναντι σε όλο το φάσμα απειλών.
ΠΟΣΟ ΠΙΘΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ VIKING
Παρόλα αυτά παραμένει ερωτηματικό το αν θα αναπτυχθεί ένας νέος τύπος αεροσκάφους ASW για επιχειρήσεις από αεροπλανοφόρα. Μάλιστα ορισμένοι κύκλοι στο αμερικανικό Ναυτικό αναφέρουν ότι η ανάγκη ίσως ενταθεί με δεδομένη τη μειωμένη αριθμητική σύνθεση επιθετικών υποβρυχίων σε σχέση με τις επιχειρησιακές απαιτήσεις.
Το πιο πιθανό είναι ότι μια τέτοια εξέλιξη μάλλον δεν θα γίνει σύντομα καθώς η απειλή των ρωσικών υποβρυχίων ακόμη και μετά την σταδιακή ενίσχυση του Στόλου Βόρειας Θάλασσας με νέα σκάφη, απέχει σημαντικά από αυτήν που υπήρχε στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου.
Ενδεικτικά η Σοβιετική Ένωση είχε φτάσει να διαθέτει Στόλο άνω των 300 υποβρυχίων το 1991, πριν τη κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ενώ σήμερα μετά βίας ο αριθμός αυτός φτάνει το μισό του αθροίσματος όλων των υποβρυχίων που διαθέτει η Ρωσία και η Κίνα μαζί.
Επιπλέον μέρος αυτών θεωρούνται εξελιγμένα τεχνολογικά ώστε να μπορούν να θεωρηθούν ανταγωνιστικά των αντίστοιχων υποβρυχίων που διαθέτει το αμερικανικό Ναυτικό.
Παρόλα αυτά η φύση της υποβρυχιακής απειλής παραμένει ιδιαίτερα επικίνδυνη καθώς τα υποβρύχια δρουν αθέατα και αιφνιδιαστικά, με τον προβληματισμό να εστιάζει κυρίως γύρω από την ασφάλεια των αεροπλανοφόρων.
thinknews.gr
