«Αδυνατούν ο λόγος και ο αντίλογος στην αναζήτησή της αλήθειας των αιτιών για όσα βιώνουμε. Η κοινωνία και το σύνολο των θεσμών που διέπουν την λειτουργία της δίνουν την εντύπωση πως έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια ορθολογικής δράσης. Το πολιτικό μας σύστημα, η κορωνίδα των θεσμών, υπολείπεται της αποστολής του και με την καθημερινή εμφάνιση των εκπροσώπων του γίνεται αιτία και αφορμή γενικευμένης θλίψης και κατήφειας. Θυμίζουν τον μύθο της Πανδώρας, άλογα, άκριτα, χωρίς ίχνος αισθήματος ευθύνης άνοιξαν το κουτί,το δώρο των Θεών, άφησαν να διαχυθούν στην κοινωνία όλα τα κακά και κλείνοντας το σφράγισαν μέσα του το μόνο καλό, «την ελπίδα».
Διαχειρίζονται τις τύχες μιας χώρας και ενός Λαού που βρίσκεται στο επίκεντρο μιας σύγκρουσης, οικονομικών συμφερόντων και γεωπολιτικών ανακατατάξεων, μακάριοι «περί άλλων τυρβάζουν».
Πολλαπλά ανοιχτά μέτωπα που δύσκολα μπορεί κάποιος να προδικάσει την εξέλιξη τους. Κάτω από την πίεση εξωγενών παραγόντων καλούμεθα «εκόντες άκοντες» να δώσουμε λύση σε δυο χρονίζοντα προβλήματα, αυτό των διαφόρων με την Αλβανία και το πρόβλημα της ονοματολογίας των Σκοπίων.
Κύπρος – ΑΟΖ-Αιγαίο το δεύτερο μεγάλο και δυσεπίλυτο πρόβλημα. Η πολιτική και οικονομική αδυναμία της χώρας δίνουν το δικαίωμα σε όλους τους παίχτες που εμπλέκονται να ενεργούν κατά το δοκούν προασπιζόμενοι δήθεν υπαρκτά η ανύπαρκτα δικαιώματα. Η Τουρκία με επιμονή και μεθοδικότητα έχει σχεδόν επιβάλει διεθνώς την θεωρία των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.
ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και Ρωσία «τηρούν σιγή ιχθύος» η εκδίδουν ανακοινώσεις εξίσωσης θύτη και θύματος. Η αλλαγή νοοτροπίας και η άσκηση πολιτικής με ήθος ίσως δώσουν στην ελπίδα φτερά».
Π. Γ.
διευρυνση ανισοτητας ,καταστροφη κοινωνικου κρατους ,της εργασιας ,λιτοτητα, επικρατηση ατομισμου και αδρανεια.