Με μια βαλίτσα γεμάτη όνειρα για τα καλύτερα που θα έρχονταν, η Μαρίζα ήρθε από το Αγρίνιο στο Ηράκλειο για να σπουδάσει στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Παιδί φτωχής οικογένειας, η νεαρή κοπέλα σπούδαζε και ταυτόχρονα δούλευε για να καλύπτει τις ανάγκες της, αφού δεν μπορούσε να επιβαρύνει οικονομικά την οικογένειά της.
Ώσπου ένας ξαφνικός οξύς πόνος στην πλάτη, την οδήγησε στο εφημερεύον νοσοκομείο το 2011. Για κακή της τύχη, όμως, η αντιμετώπιση που δέχθηκε δεν ήταν η αρμόζουσα, με αποτέλεσμα σήμερα, η 28χρονη Μαρίζα να ζει ένα πραγματικό μαρτύριο, καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο.
Η υπόθεσή της έφτασε στις αίθουσες του δικαστηρίου με το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου να καταδικάζει τον γιατρό που την ανέλαβε στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο σε ποινή φυλάκισης δύο ετών, χωρίς κανένα ελαφρυντικό, κρίνοντάς τον ένοχο για πρόκληση σωματικής βλάβης από αμέλεια.
Στο cretapost.gr μίλησε ο δικηγόρος της Μαρίζας, ο κ. Νίκος Διαλυνάς από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος εξέφρασε την ικανοποίηση τόσο του ίδιου όσο και της νεαρής πελάτισσάς του για την έκβαση της δίκης.
Πιο συγκεκριμένα ο κ. Διαλυνάς υπογράμμισε: «Η Μαρίζα νιώθει ικανοποιημένη, όχι μόνο γιατί δικάστηκε ο υπεύθυνος γιατρός, αλλά κυρίως γιατί θεωρεί ότι με τη δημοσιότητα που πήρε το θέμα συνέβαλε στο να μην επαναληφθούν παρόμοια περιστατικά και οι υπεύθυνοι να σέβονται όλους τους ασθενείς και όχι επειδή ήταν μια φτωχή φοιτήτρια από το Αγρίνιο να αντιμετωπιστεί με αυτόν τον τρόπο».
Της είπαν ότι έχει ψύξη και την έδιωξαν…
Μιλώντας για τα γεγονότα που οδήγησαν στην πλήρη αναπηρία της νεαρής κοπέλας ο κ. Διαλυνάς σημείωσε ότι «στο νοσοκομείο δεν αντιμετωπίστηκε με την επιμέλεια που θα έπρεπε ως σοβαρό περιστατικό. Την πρώτη μέρα της είπαν ότι είχε ψύξη και την έδιωξαν. Όταν ξαναπήγε, καθώς ο δυνατός πόνος επέμενε, την ξαναέδιωξαν και της είπαν να επιστρέψει μετά από τρεις μέρες για να υποβληθεί σε μαγνητική τομογραφία επειδή δεν είχε μαζί της το βιβλιάριο ασθενείας. Αυτή, όμως, δεν είναι ανθρώπινη αντιμετώπιση».
Η ζωή της έχει καταστραφεί μη αναστρέψιμα
Η 28χρονη σήμερα κοπέλα η οποία λόγω της ιατρικής αμέλειας καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι, ζει στο σπίτι της στο Αγρίνιο με τη συνεχή φροντίδα των γονιών και της αδελφής της. Δυστυχώς, όμως, η ζωή της έχει καταστραφεί, αφού η βλάβη που υπέστη είναι μη αναστρέψιμη. Ο κ. Διαλυνάς, ερωτηθείς σχετικά επισημαίνει:
«Η Μαρίζα έχει 92% αναπηρία, είναι μόνιμα καθηλωμένη στο αμαξίδιο και το μόνο που μπορεί να περιμένει από εδώ και πέρα, σύμφωνα με την τελευταία γνωμοδότηση που έχει λάβει, είναι σοβαρές και συχνές επιπλοκές, όπως λοιμώξεις. Προσπαθεί πολύ και η ίδια και η οικογένειά της αλλά συχνά επιβαρύνεται και η ψυχολογική της κατάσταση. Η κατάσταση της υγείας της δεν της επιτρέπει ούτε να εργαστεί, αφού παραμένει καθηλωμένη, με καθετήρα και με συνεχή προβλήματα που αντιμετωπίζονται με μικροεπεμβάσεις. Στην ουσία, η ζωή της τελείωσε εδώ στο Ηράκλειο».
Να προληφθούν αντίστοιχες καταστάσεις
Ως προς το δικαστικό σκέλος της συγκλονιστικής αυτής υπόθεσης ο κ. Διαλυνάς σημείωσε: «Σκοπός μας ήταν να κηρυχθεί ένοχος ο γιατρός αλλά και να προληφθούν άλλες ανάλογες καταστάσεις. Στην Κρήτη ζουν πολλά παιδιά, που έρχονται από διάφορα μέρη της Ελλάδας για να σπουδάσουν και κάποια από αυτά πρέπει να δουλεύουν. Πρέπει να τα προσέχουμε λιγάκι. Αυτό μόνο ζητάμε, εμείς από την πλευρά μας. Η Μαρίζα θέλει να προειδοποιήσει τους νέους πως αν νιώσουν έναν πολύ δυνατό πόνο στην πλάτη, σαν να τους σφίγγει μια ζώνη γύρω από τη μέση και ο πόνος αυτός να φτάνει μέχρι τον θώρακα, να τρέξουν αμέσως στο νοσοκομείο. Γιατί ο πόνος αυτός υποδηλώνει ότι υπάρχει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα στη σπονδυλική στήλη και τον νωτιαίο μυελό».
cretapost.gr
Μαρίζα κουράγιο,προσπάθησε να χαρείς την ζωή έστω και αν αυτή σου φέρθηκε σκληρά. Μην το βάζεις κάτω προχωρα μπορεί να γίνει και για εσένα το θαύμα. Είσαι πανέμορφη κοπέλα και το αξίζεις. Το ίδιο μαρτύριο με την οικογένειά σου ζω και εγώ εδώ και 27 χρόνια όταν ο γιατρός μου έκρυψε ότι το έμβρυο που κυοφορούσα είχε όγκο στον εγκέφαλο.Το είχε δει στον υπέρηχο.Επρεπε να περάσουν 6 χρόνια αγωνίας και πόνου για να μάθω μετά από εξετάσεις και χειρουργεία σε Γερμανικο Νοσοκομείο ότι ο γιατρός το γνώριζε.Μου έδωσαν έγγραφα που βεβαίωναν την εσκεμμένη σιωπή του. Με αυτά τα έγγραφα θα μπορούσα να διεκδικήσω τεράστια αποζημίωση για τις αναπηρίες του γιου μου όπως νοητική υστέρηση ,τετραπληγια, τύφλωση,στερήσει λόγου κ.α .Δεν εκανα τίποτα .Έριξα όλο το βάρος στην ποιότητα ζωής του παιδιού μου,στις συχνές νοσηλεία του στα νοσοκομεία. Δεν το έβαλα κάτω εξακολουθώ να ελπίζω.Το ίδιο να κάνεις και εσύ Μαρίζα.Το αξίζεις.