Από την αρχή όλη η ιστορία περιβαλλόταν από ένα μυστήριο
Σε ένα πραγματικό αστυνομικό μυστήριο εξελίσσεται η υπόθεση της ανακάλυψης του πίνακα «Προσωπογραφεία μίας Κυρίας» του διάσημου Βιεννέζου ζωγράφου Γκούσταβ Κλιμτ, στον κήπο της γκαλερί Ρίτσι Όντι στην Πιατσέντσα της Ιταλίας, 22 χρόνια μετά την κλοπή του από τον ίδιο χώρο. Την αρχική χαρά για την εύρεσή του διαδέχεται πλέον ένας σκεπτικισμός, καθώς οι ειδικοί τώρα πιθανολογούν πως ο πίνακας είναι πλαστός.
Από την αρχή, όλη η ιστορία περιβαλλόταν από ένα μυστήριο: Ακόμη και η κλοπή του έργου, αξίας 60 εκατ. ευρώ, υπήρξε ένα αίνιγμα, καθώς ο πίνακας -ένας από τα πλέον αναζητούμενα δημιουργήματα έκτοτε- δεν είχε εμφανισθεί πουθενά, ούτε υπήρξε κάποιος υπαινιγμός για πιθανή πώλησή του στη μαύρη αγορά και για κάποιον δυνητικό κάτοχό του.
Η κλοπή του έργου, μάλιστα, έγινε λίγες ημέρες μετά την ανακάλυψη -από την ερευνήτρια Κλάουντια Μάγκα- ενός άλλου σχεδίου κάτω από τη ζωγραφισμένη επιφάνεια της «Προσωπογραφίας». Σύμφωνα με την ίδια, πρόκειται για την προσωπογραφία μίας γυναίκας με καπέλο, που είχε εκτεθεί στη Δρέσδη το 1912 κι έκτοτε θεωρείτο χαμένο. Στην πραγματικότητα, αποδεικνυόταν πως ο Αυστριακός μαέστρος του χρωστήρα το είχε επιζωγραφίσει με ένα νέο θέμα, εκείνο του πίνακα που εκλάπη από την Πιατσέντσα το 1997.
Η ανακάλυψη της κλοπής της «Προσωπογραφίας μίας Κυρίας», που υπολογίζεται στις 22 Φεβρουαρίου 1997, επίσης, έγινε με καθυστέρηση. Οι υπεύθυνοι την αντιλήφθηκαν τρεις ημέρες αργότερα, στη διάρκεια της μεταφοράς διάφορων πινάκων του Κλιμτ με αφορμή τη διοργάνωση αναδρομικής έκθεσής του στο Παλάτσο Γκότικο της πόλης. Τότε βρέθηκε μόνο η κορνίζα του πίνακα και παρέμεινε μυστήριο πώς οι ληστές μπήκαν και μπόρεσαν να βγουν από την αποθήκη. Οι αρχές ερεύνησαν τους φύλακες, εξετάζοντας ακόμη και γενετικό υλικό από το σημείο, αλλά έως τώρα καμία ένδειξη δεν προέκυψε.
Ακόμη, άξια αστυνομικού μυθιστορήματος ήταν και η ανακάλυψη του πίνακα: Βρέθηκε από το συνεργείο συντήρησης του εξωτερικού τοίχου στον κήπο της γκαλερί, θαμμένος και τυλιγμένος σε μία αεροστεγή κούτα, μέσα σε σακούλα. Οι αρχές, μπροστά σε αυτό το αίνιγμα εξέφρασαν την άποψη πως ενδέχεται οι ληστές να το έθαψαν εκεί, προκειμένου να το ξεθάψουν αργότερα, όταν οι συνθήκες θα ήταν ευνοϊκότερες. Το έργο οδηγήθηκε σε ασφαλές σημείο, προκειμένου να εξεταστεί από ειδικούς και να διαπιστωθεί η αυθεντικότητά του.
Αμέσως μετά την ανακάλυψή του, ο διευθυντής της γκαλερί, Μάσιμο Φεράρι, δήλωσε «πως όλες οι σφραγίδες και τα βουλοκέρια στο πίσω μέρος του είναι αυθεντικά». Όμως, πλέον, η υπόθεση φαίνεται να παίρνει νέα τροπή, καθώς οι πρώτες διαγνώσεις των ειδικών θέλουν τον πίνακα, ο οποίος ανήκει στην τελευταία περίοδο του Κλιμτ (μία σειρά γυναικείων προτραίτων του 1916-18, πολλά εκ των οποίων έμειναν ημιτελή) να μην είναι ο αυθεντικός. Σύμφωνα με την πρώτη εξέτασή του, διαπιστώνονται μεγάλες διαφορές στην τεχνική και τα υλικά που χρησιμοποιούσε ο μεγάλος Αυστριακός ζωγράφος.
