Το αιλουροειδές των Καννών παίζει και ισορροπεί με όλα και όλους. Πρωταρχικός του στόχος και βασική, ανομολόγητη επιθυμία του είναι η δημιουργία σκανδάλων. Πάσης φύσεως. Απ’ όλους. Οσο περισσότερα σκάνδαλα τόσο μεγαλύτερη δημοσιότητα. Οσο περισσότερη δημοσιότητα, τόσο περισσότερο χρήμα. So Simple! Σκάνδαλα με το σεξ. Σκάνδαλα με τα διαμάντια. Σκάνδαλα με τις see through τουαλέτες. Σκάνδαλα με την πολιτική. Σκάνδαλα με τα αλληλοφαγώματα καλλιτεχνών. Σκάνδαλα με την πορνεία. Σκάνδαλα με τις κριτικές επιτροπές. Σκάνδαλα με τα βραβεία. Ων ουκ έστιν αριθμός σκανδάλων. Και η λίστα τους δεν είναι υπόθεση ρετρό. Είναι συνήθεια. Είναι ανάγκη. Είναι ετήσιο γεγονός.
«Κάθε χρόνο στο λιμάνι των Καννών είναι αγκυροβολημένα καμιά τριανταριά με σαρανταριά γιοτ πλουσίων και διάσημων από όλο τον κόσμο. Το τι συμβαίνει σε κάθε φεστιβαλικό δεκαήμερο των Καννών ξεπερνάει τη φαντασία ακόμα και των πιο διάσημων συνοδών πολυτελείας. Κάθε γιοτ είναι φορτωμένο με τουλάχιστον δέκα πανέμορφα κορίτσια. Μοντέλα αλλά και “συνοδοί”. Από παντού. Κυρίως από Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Παρίσι, Βενεζουέλα, Βραζιλία, Μαρόκο, Ρωσία». Ο άνθρωπος που τα αποκαλύπτει όλα αυτά είναι ο 50χρονος Λιβανέζος με το όνομα Νάχα. Που τον Αύγουστο του 2007, αφού πρώτα μπουκάρισαν μπάτσοι σε σουίτα του «Carlton» να τον συλλάβουν, στη συνέχεια και κατηγορούμενος ως προαγωγός κατέληξε για έντεκα μήνες σε φυλακές της Γαλλίας.
«Τα κορίτσια λοιπόν, κάθε είδους και κάθε εθνικότητας, με την προϋπόθεση βέβαια να τηρούν τις καλύτερες σωματικές προϋποθέσεις, “λειτουργούν” και εξυπηρετούν εκατοντάδες πλούσιους πελάτες σε όλα τα σημεία του Φεστιβάλ. Των ξενοδοχείων, των μεγάλων γραφείων, των γιοτ, παντού».
Το σπορ αυτό, σύμφωνα με άλλες πηγές, είναι πασίγνωστο στις Αρχές. Ομως οι άνθρωποι του νόμου δεν κάνουν απολύτως τίποτα. Για έναν προφανή λόγο: να μην τραυματιστεί το κύρος του Φεστιβάλ! Δηλαδή να μη χαθεί μισό euro από τον αστρονομικών διαστάσεων τζίρο. Γιατί μαζί με την πορνεία προστίθεται και αυτός της εστίασης, των μπουτίκ και φυσικά των ξενοδοχείων. Ολοι οι Καννιώτες να αισθάνονται ευτυχισμένοι. Οι Γάλλοι ονομάζουν την κατηγορία αυτών των πανέμορφων κοριτσιών «Pules de Luxes», που πάει να πει «call girls πολυτελείας». Ανάμεσά τους όχι μόνο μανεκέν και επαγγελματίες «συνοδοί», αλλά ακόμα και φοιτήτριες. Που πάνε εκεί για να κάνουν την μπάζα τους.
Κατά μέσο όρο, το καθημερινό μεροκάματο κάθε τέτοιου κοριτσιού καταλήγει στα τέσσερα χιλιάρικα. Euros εννοείται. Τουτέστιν μέσα σε δέκα ημέρες εισπράττουν 40.000 τουλάχιστον euros. «Εγώ», λέει μια Νταίζη που διατηρεί την ανωνυμία της, «σε ένα βράδυ έβγαλα 40 χιλιάρικα».
Πώς; Μα φυσικά από τους πιο γενναιόδωρους πελάτες, που δεν είναι άλλοι από τους Αραβες. «Αφού πρώτα ικανοποιήσουμε όλες τις επιθυμίες τους, μερικές φορές δεν μας αναγκάζουν να κάνουμε απολύτως τίποτα, απλώς να κυκλοφορούμε με ένα ποτήρι στο χέρι σαν διακοσμητικά αντικείμενα. Ετσι στη συνέχεια μας δίνουν έναν φάκελο που γράφει gift (δώρο)». Εκτός από τα call girls πολυτελείας, στους δρόμους περιφέρονται και δεκάδες άλλες προσιτές για τους κοινούς θνητούς, με τιμές από 50 μέχρι 100 euros. Πενταροδεκάρες δηλαδή. «Οι Γαλλίδες, κυρίως αυτές που προέρχονται από την ευρύτερη περιοχή της Ριβιέρας, γνωρίζουν καλύτερα τα κατατόπια και συνήθως κερδίζουν περισσότερα», συμπληρώνει η Νταίζη.
Για να βρεις καλό πελάτη πρέπει απαραιτήτως να τα χώνεις στους ρεσεψιονίστ των πεντάστερων ξενοδοχείων. Οσο περισσότερα τους δίνεις τόσο περισσότερους και πιο γενναιόδωρους πελάτες σου βρίσκουν. Η διεύθυνση του ξενοδοχείου δεν γνωρίζει τίποτα. Σφυρίζει αδιάφορα. Οι ρεσεψιονίστ είναι οι μεσολαβητές. Αυτοί που συνδέουν τον πελάτη με το «εμπόρευμα». Και το καλύτερο γι’ αυτούς είναι ότι τα παίρνουν εις διπλούν. Και από τον πελάτη και από το κορίτσι.
Πριν από πέντε χρόνια ένα ερώτημα βασάνιζε την πολυπληθή κοινότητα του Φεστιβάλ των Καννών: Αραγε πόσο να αξίζουν τα διαμάντια που κλάπηκαν από σουίτα μεγαλοστελέχους της Chopard; Ενα και κάτι ψιλά; Εκατομμύριο εννοείται. Το περιστατικό συνέβη μακριά από την Κρουαζέτ -20 λεπτά με το αυτοκίνητο-, στο «Souite Novotel Centre». Οι άνθρωποι που σούφρωσαν τις πολύτιμες πέτρες πρέπει να ήταν πολύ καλά πληροφορημένοι από τα μέσα.
Λίγες μέρες αργότερα, άλλο ένα πανάκριβο διαμαντένιο κολιέ, αξίας 2,6 εκατ. δολαρίων, έκανε φτερά από το στολίδι της γαλλικής Ριβιέρας «Cap-Eden-Roc» κατά τη διάρκεια ενός γκαλά που διοργάνωσε η εταιρεία De Grisogono στο περιθώριο του Φεστιβάλ. Οι κλέφτες κατάφεραν να ξεγελάσουν τους 80 ειδικούς φρουρούς και να βάλουν «στο χέρι» το κολιέ, ενώ στη βεράντα ξεφάντωναν η Ορνέλα Μούτι αγκαλιά με τη Σάρον Στόουν. Η Chopard είναι η φίρμα που κάθε χρόνο «κατασκευάζει» το τρόπαιο του Χρυσού Φοίνικα. Και που προμηθεύει -δηλαδή δανείζει- σε σταρ αλλά και μανεκέν που διασχίζουν το red carpet βραχιόλια, περιδέραια και δαχτυλίδια φορτωμένα με ποικιλία πολύτιμων λίθων. Ολα αυτά μόνο για ένα πέρασμα και ασφαλισμένα με αλμυρά ποσά. Και φυσικά κάτω από το άγρυπνο βλέμμα αρκετών «φουσκωτών».
Κάπως έτσι, ας πούμε, κυκλοφορούν όλες: Κέιτ Μπλάνσετ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Τζούλιαν Μουρ, Κρίστεν Στιούαρτ, Πενέλοπε Κρουζ, Κάρεϊ Μάλιγκαν, Νικόλ Κίντμαν και… και… και…. Φυσικά και τα διεθνούς φήμης top models, όλες.
Το «σκάνδαλο» συνίσταται στο γεγονός ότι κάθε χυμώδες θηλυκό από την αφρόκρεμα της διεθνούς καλλιτεχνικής πασαρέλας είναι υποχρεωμένο, από τη διοίκηση του Φεστιβάλ, να προσέλθει και να σουλατσάρει στο κόκκινο χαλί στολισμένο με διαμάντια και πάσης φύσεως «κοτρόνες» της Chopard. Η εν λόγω εταιρεία, με τη βοήθεια ειδικών επί του styling, επιλέγει τα κατάλληλα κοσμήματα που ταιριάζουν στη συγκεκριμένη σταρ και στη συνέχεια, αφού εκείνη, με την περιφορά της, ολοκληρώσει την επίδειξη των κοσμημάτων, οι bodyguards τα αφαιρούν και τα επιστρέφουν στο θησαυροφυλάκιο της εταιρείας. Για παράδειγμα, από την πρόσφατη περιφορά στο φετινό 71ο Festival De Cannes, ανάμεσα στο θηλυκά με λάμψη που τύφλωσε τα φλας των παπαράτσι είναι τα διάσημα μοντέλα Κατρινέλ Μενγκία από τη Ρουμανία, Ιρίνα Σάικ από τη Ρωσία και Αγκλάια Ταράσοβα επίσης από τη Ρωσία, η οποία προσφάτως παριστάνει την ηθοποιό.
Αλλο παράδειγμα η πασαρέλα που θα στηθεί την Τρίτη το βράδυ στο «Carlton» για την περιφορά πανάκριβων γυναικείων ενδυμάτων. Το γεγονός, εκ πρώτης όψεως, μοιάζει να είναι εντελώς αθώο και συνηθισμένο. Ομως όταν ρωτάς λεπτομέρειες ακούς το όνομα Χονγκ Χάι από το Βιετνάμ. «Αυτός», σου λένε, «είναι ο άνθρωπος που έχει σχεδιάσει τις τουαλέτες δύο θεϊκών πλασμάτων με τον τίτλο Miss Universe».
Πρώτη, κατά χρονολογική σειρά, η Γιαπωνέζα Ρίγιο Μόρι που κατέκτησε το στέμμα πριν από έντεκα χρόνια στο Μεξικό και δεύτερη, και πιο πρόσφατη, η Ιρις Μιτενέρ από τη Λιλ της Γαλλίας, που το κατέκτησε πριν από δύο χρόνια στις Φιλιππίνες. Η συνέχεια άκρως αποκαλυπτική. Στην εν λόγω πασαρέλα θα εκτεθούν δημιουργήματα σχεδιαστών μόδας από το Ντουμπάι και τον Λίβανο με συμπλήρωμα Αγγλίας, Γαλλίας και ΗΠΑ. Αν μπείτε στον κόπο να κάνετε κάποιους συσχετισμούς, τότε θα θυμηθείτε ότι η Γαλλία ήταν ένα από τα δύο αφεντικά του Βιετνάμ. Οτι το Ντουμπάι -όπως κάθε αραβικό εμιράτο- κολυμπάει σε ωκεανούς δολαρίων. Και ότι τα γαλλικά συμφέροντα συσχετίζονται με τον Λίβανο. Εν ολίγοις, πίσω από αυτή την πασαρέλα -όπως από κάθε επιλογή των διαχειριστών του Festival De Cannes- υποκρύπτονται πολλά, μα πάρα πολλά γαλλικά συμφέροντα. Δηλαδή κοσμήματα, τουαλέτες, στριγκάκια, κοσμικές συναθροίσεις, πάρτυ και πάσης φύσεως εκδηλώσεις λειτουργούν σαν μηχανές χρήματος και φυσικά σαν γέφυρες πολιτικών συμμαχιών.
«Μου αρέσει να μπαίνω στα εσώρουχα των παραγωγών»
Το σεξ είναι ο επίσημος, ο πιο καλοδεχούμενος και τιμητικός «προσκελημένος» των Καννών. Κατά την «αρχαιότητα», δηλαδή στις αρχές της δεκαετίας του ’50, αρκετές σταρλετίτσες περιέφεραν τις κορμάρες τους στην παραλία ακολουθούμενες από στίφη φωτογράφων. Φυσικά μετά από συνεννόηση. «Ελα και θα δεις».
Οπως, συνέβη με το αποκαλυπτικό μπικίνι της Μπριτζίτ Μπαρντό όταν εκείνη ήταν μόλις 19 ετών. Κάπως έτσι έπεσε στο κρεβάτι του Ροζέ Βαντίμ και κάπως έτσι κατέληξε στην αγκαλιά του Ζαν Λικ Γκοντάρ. Για «καλλιτεχνικούς» σκοπούς φυσικά.Τις ίδιες ανάγκες εξυπηρετούσαν και οι μεταμεσονύχτιες προβολές ποικιλίας πορνογραφημάτων. Αφού προηγουμένως οι «τρόφιμοι» του Φεστιβάλ απολάμβαναν ταινίες εναλλακτικών αναζητήσεων, στο τέλος ξεχαρμάνιαζαν με τσόντες!
Πάει κι αυτή η συνήθεια. Το Internet σκότωσε τη φεστιβαλική πορνογραφία. Τώρα τα βλέπουν στα δωμάτιά τους. Ομως οι αποκαλύψεις συνεχίζονται με τον ίδιο ρυθμό. Τώρα τα οπίσθια κυκλοφορούν εντελώς θεόγυμνα. Οπως συνέβη με την Ισπανίδα Βικτόρια Αμπρίλ, μία εκ των ηθοποιών του Πέδρο Αλμοδόβαρ. Και μάλιστα θεόγυμνα οπίσθια με αποκαλυπτική τουαλέτα πάνω στο κόκκινο χαλί . Οπως και η ομολογία της αειθαλούς Τζέιν Φόντα «μ’ αρέσει να μπαίνω στα εσώρουχα των παραγωγών». Το ακούτε; Και μετά απ’ αυτό οι Αμερικανίδες του star system παριστάνουν τις «παρθενοραμμένες». Ασε μην ανοίξω το στόμα μου, αγαπητή Αντζελίνα Τζολί.
Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί οι σταρ καταφθάνουν στις Κάννες προκειμένου να προμοτάρουν το προϊόν στο οποίο μετέχουν. Λογικό. Γι’ αυτό η Σάλμα Χάγεκ είχε εμφανιστεί με αβυσσαλέο ντεκολτέ. «Σα δεν ντρέπεται»! «Κοντά στα πενήντα και παριστάνει την μπεμπέκα», σχολίασαν περίπου μερικά περιοδικά. Η Σάλμα, λοιπόν, από το Μεξικό κι αυτή, σουλατσάρισε με τουαλέτα Gucci. Ολες σουλατσάρουν με «δανεικές» τουαλέτες επώνυμων σχεδιαστών. Ακόμα και η Σοφί Μαρσό που κάνει παρέα με την Τζέιν Φόντα. Η οποία Τζέιν Φόντα -τρία χρόνια μικρότερη από…ογδόντα-, ξημεροβραδιάζεται στα σαλόνια της Chopard στο ξενοδοχείο «Martinez»! Σκάνδαλο δημιουργήθηκε από το γεγονός ότι ο Τζον Τορτούρο -πρωταγωνιστής στην ταινία «Μητέρα μου» του Νάνι Μορέτι, έκανε παρέα με τους δύο προέδρους της Κριτικής Επιτροπής, Τζόελ και Ιθαν Κοέν. «Τους επηρεάζει να δώσουν βραβείο στον Νάνι Μορέτι», έλεγαν οι κακεντρεχείς. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια.
«OK, είμαι Ναζί»
Η πολιτική καταβροχθίζει και αυτή μερίδα των σκανδάλων. Με πολλές παραλλαγές. Ας πούμε η περίπτωση του εκκεντρικού και εγωπαθούς Λαρς φον Τρίερ από τη Δανία. Προκειμένου να εξασφαλίσει δημοσιότητα, είναι ικανός να επινοήσει τα πάντα. Τζάμπα διαφήμιση. Οπως, λόγου χάριν, πριν από μερικά χρόνια που είχε δηλώσει σε συνέντευξη Τύπου απροκάλυπτα: «Καταλαβαίνω τον Χίτλερ. Εννοείται ότι έκανε κάποια πράγματα λάθος, όμως στο τέλος μπορώ να τον φανταστώ καθισμένο μέσα στο μπούνκερ του». Με τις Κίρστεν Ντανστ και Σαρλότ Γκενσμπούρ της ταινίας του «Melancholia» να τον κοιτούν με αμήχανα χαμόγελα.
Εκείνος συνέχισε απτόητος: «Λέω μόνον ότι καταλαβαίνω τον άνθρωπο. Δεν είναι ένας καλός άνθρωπος, όμως κατανοώ πολλά πράγματα σε αυτόν και νιώθω μια μικρή συμπάθεια γι’ αυτόν. Ομως ασφαλώς δεν είμαι υπέρ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν είμαι εναντίον των Εβραίων. Είμαι ασφαλώς με τους Εβραίους, αλλά όχι υπερβολικά, επειδή το Ισραήλ γίνεται μερικές φορές ενοχλητικό». Συμπληρώνοντας, ως κερασάκι στην τούρτα, είπε: «Ο Αλμπερτ Σπιρ είναι ο σημαντικότερος αρχιτέκτονας του Γ’ Ράιχ. Μου αρέσει. Είχε ταλέντο. ΟΚ, είμαι ναζί»!
Εγινε χαμός, ο Τρίερ κατέληξε «αυτοεσώκλειστος» σε καμπάνα υπερπολυτελείας και έκτοτε όλοι νομίζαμε ότι για το Φεστιβάλ είναι persona non grata. Πριτς, γελαστήκαμε. Ο Τρίερ είναι από τα τιμώμενα πρόσωπα του φετινού Φεστιβάλ παρουσιάζοντας την τελευταία του δημιουργία. Το εξωφρενικό με την περίπτωσή του είναι το διαπιστωμένο γεγονός του πολιτικού του φλερτ με τον μαρξισμό-λενινισμό. «Μη τον πιστεύεις», μου έλεγε συνάδελφος από τη Δανία, «όλα αυτά τα κάνει για να αποσπά δημοσιότητα. Ο Λαρς δεν πιστεύει σε τίποτα, παρά μόνο στον εαυτό του».
Οσο πιο ακραίο και εκκωφαντικό το σκάνδαλο τόσο περισσότερο τρίβουν τα χέρια τους οι ιθύνοντες των Καννών. Περίπου το επιδιώκουν. Γι’ αυτό άλλωστε ενσωματώνουν τέτοιου επιπέδου ταινίες στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ. Για να γίνει ντόρος φυσικά.
Αν το Φεστιβάλ των Καννών θεωρείται το σπουδαιότερο της υφηλίου, ο λόγος είναι ένας και μοναδικός: σκάνδαλα σε κάθε σπιθαμή καννιώτικης γης!
