Οι Σίξερς έχασαν ένα δικό τους παιχνίδι μέσα στην έδρα των Μπλέιζερς και ένα στοιχείο που σίγουρα ξεχωρίζει είναι τα 12 (!) τρίποντα που επιχείρησε ο Τζοέλ Εμπίντ.
Ο χαρισματικός σέντερ θύμισε… σούτινγκ γκαρντ επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά πως όσο τα χρόνια περνούν το μπάσκετ απομακρύνεται από το ζωγραφιστό.
Τι και αν ο Γκρεγκ Πόποβιτς πριν περίπου δύο χρόνια είχε “κράξει” τους Ουόριορς; Οι πρωταθλητές ήταν επί της ουσίας μπροστά από την εποχή τους ακολουθώντας ένα στυλ παιχνιδιού που κυριαρχεί εδώ και χρόνια στο NBA αναγκάζοντας όλο και περισσότερες ομάδες να το ακολουθήσουν.
Οι παίκτες που επηρέασαν το άθλημα: Τσάμπερλέϊν, Τζαμπάρ, Τζόρνταν και… Κάρι
Ελάχιστοι παίκτες στο πέρασμα των χρόνων επηρέασαν τον τρόπο παιχνιδιού σε τέτοιο βαθμό που να μπορούμε να πούμε πως άλλαξαν το άθλημα. Το βασικότερο συμπέρασμα γύρω από τον τρόπο που κινήθηκαν οι συγκεκριμένοι τέσσερις πάνω στο παρκέ είναι το εξής: Προϊόντος του χρόνου, το παιχνίδι απομακρύνθηκε από το καλάθι.
Ουΐλτ Τσάμπερλεϊν (0 μέτρα από το καλάθι)
Ο σπουδαιότερος ίσως σέντερ στην ιστορία του ΝΒΑ δεν πρόλαβε να αγωνιστεί με τη γραμμή του τριπόντου να έχει ρόλο στο παιχνίδι. Όταν Τσέμπερλεϊν βρισκόταν στο παρκέ, ο τρόπος επίθεσης ήταν απλός. Η μπάλα πήγαινε σε εκείνον με τους συμπαίκτες του να κινούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να του δημιουργούν τον απαραίτητο χώρο για να εκθέσει μόνος του τον αντίπαλο αμυντικό.
Καρίμ Αμντούλ Τζαμπάρ (1,5 – 3 μέτρα από το καλάθι)
Ένας από τους παίκτες που όχι μόνο άλλαξε το άθλημα αλλά άφησε ως κληρονομιά τη δική του προσωπική κίνηση: Το Sky Hook. O ύψους 2.18 μέτρων σέντερ διέθετε την απαραίτητη τεχνική ώστε να παίρνει τη μπάλα μέσα από τη γραμμή του τριπόντου, να προσεγγίζει το καλάθι και να “τελειώνει” τη φάση με τη χαρακτηριστική του κίνηση.
Μάικλ Τζόρνταν (4,5 μέτρα από το καλάθι)
Οι συστάσεις περισσεύουν για τον κορυφαίο μπασκετμπολίστα που εμφανίστηκε ποτέ. Χαρακτηριστικότερο σύστημα η “τριγωνική επίθεση”, με τρεις παίκτες των Μπουλς να σχηματίζουν ένα τρίγωνο, τον Τζόρνταν να “κόβει” και να υποδέχεται τη μπάλα. Η συνέχεια γνωστή με τον “Air” να σκοράρει με το δικό του μοναδικό στυλ.
Στεφ Κάρι (7+ μέτρα από το καλάθι)
Λαμβάνοντας ως δεδομένο πως κάθε επίθεση η οποία καταλήγει σε ελεύθερο τρίποντο του Κάρι, είναι μία καλή επίθεση, οι Ουόριορς επιδιώκουν το τρίποντο όσο καμία άλλη ομάδα. Με τους παίκτες ακροβολισμένους στην περιφέρεια, ένα σπλιτ άουτ και μία γρήγορη πάσα είναι αρκετή για να βγει το σύστημα.
Η εξέλιξη στο πέρασμα των χρόνων με τη βοήθεια των αριθμών
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, χρόνο με το χρόνο, οι ομάδες επιχειρούν όλο και περισσότερα τρίποντα! Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως ο σπουδαιότερος σέντερ στην ιστορία του NBA, Χακίμ Ολάζουον, επιχείρησε στην καριέρα του συνολικά 124 τρίποντα σε σύνολο 1238 αγώνων.
Πόσο έχουν αλλάξει τα αντίστοιχα νούμερα σήμερα; Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Τζοέλ Εμπίντ, έναν παίκτη που έχει παραδεχθεί πως έχει μελετήσει το παιχνίδι του “The Dream”. Μόλις στην δεύτερη σεζόν του στο NBA ο σέντερ των Σίξερς έχει επιχειρήσει ήδη 178 τρίποντα, δηλαδή 54 περισσότερα από τον “δάσκαλο” του.
Αν το συγκεκριμένο παράδειγμα δεν είναι αρκετό, τότε αξίζει κάποιος να δει την στατιστική του Καρλ Άντονι Τάουνς που μετράει ήδη 499 προσπάθειες στην καριέρα του επιχειρώντας κατά μέσο όρο τη φετινή σεζόν 3.8 τρίποντα, όταν ο Πολ Πιρς μετρούσε 4.3 στην καριέρα του.
Παρακάτω μπορείτε να δείτε την εξέλιξη από το 1980 μέχρι σήμερα…
Ο πίνακας με τα τρίποντα στο NBA στο πέρασμα των χρόνων
Λαμβάνοντας ως αφετηρία την αγωνιστική περίοδο 1979/1980 έχει μεγάλο ενδιαφέρον η εξέλιξη στην συχνότητα με την οποία οι ομάδες επιχειρούν έξω από τα 7.25. Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε συγκεντρωτικά κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία! (via Basketball-Reference.com)
Σεζόν |
Σύνολο Σουτ (FG) |
Τρίποντα |
Ελεύθερες Βολές |
1979/1980 |
90.6 |
2.8 |
27.8 |
1984/1985 |
89.1 |
3.1 |
29.4 |
1989/1990 |
87.2 |
6.6 |
28.5 |
1994/1995 |
81.5 |
15.3 |
27.1 |
1999/2000 |
82.1 |
13.7 |
25.3 |
2004/2005 |
80.3 |
15.8 |
26.1 |
2009/2010 |
81.7 |
18.1 |
24.5 |
2017/2018 |
85 |
28.6 |
21.8 |
Η σταδιακή αύξηση των τριπόντων σε συνδυασμό με τη μείωση των ελεύθερων βολών επιβεβαιώνουν πως το παιχνίδι απομακρύνεται από το ζωγραφιστό και πηγαίνει λιγότερο στην επαφή.
Όσοι σπεύδουν να κατηγορήσουν πως το μπάσκετ στην άλλη άκρη του Ατλαντικού έχει γίνει υπερβολικά “soft”, δεν πρέπει να ξεχνούν πως είναι σε μεγάλο βαθμό φυσικό επόμενο των νέων δεδομένων.
Όσο αυτή η συνθήκη θα συνεχίζεται η ομάδα με τους καλύτερους σουτέρ θα έχει πάντα τον πρώτο λόγο για τον τίτλο. Μοιραία, το μυαλό πηγαίνει στους Ουόριορς των Κάρι, Τόμπσον, Ντουράντ, Γκριν που αποτελούν το μεγάλο φαβορί για το repeat.
Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τους περσινούς τελικούς του NBA με τα ημίχρονα να λήγουν κοντά στους 80 πόντους και τις άμυνες να πηγαίνουν περίπατο; Ζούμε μία νέα πραγματικότητα που σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι.
eurohoops.net