Δυσάρεστη έκπληξη προκαλεί το Σχέδιο Νόμου που κατήρτισε το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής για την διαφήμιση και την προσέλκυση ξένων κινηματογραφικών επενδύσεων κινηματογραφιστών στην Ελλάδα.
Στον τομέα της διαφήμισης επιδιώκει να δημιουργήσει μια υπέρ εταιρία, που δεν έχει παγκόσμιο προηγούμενο, που θα διαχειρίζεται το σύνολο της διαφήμισης, καταστρατηγόντας τις βασικές αρχές της ελεύθερης οικονομίας.
Ας θυμίσουμε ότι, επί σειρά ετών, η μόνη διέξοδος προκειμένου να αντιμετωπισθεί η δυστοκία ορισμένων τηλεοπτικών σταθμών να εκπληρώσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς τους Έλληνες παραγωγούς, ήταν ο συμψηφισμός της δαπάνης.
Διάφορες διατάξεις, που περιλαμβάνονται στο άρθρο 63, απορρυθμίζουν και καταργούν κάποιες υποχρεώσεις του νομικού πλαισίου που αφορά τους σταθμούς και το ιδιοκτησιακό καθεστώς, δίνοντάς μας την εντύπωση ότι προετοιμάζεται η είσοδος άλλων επιχειρηματικών ιδιοτήτων στην ελληνική τηλεοπτική αγορά.
Σε ότι αφορά τους παραγωγούς, επιχειρείται η κατάργηση του νομικού πλαισίου που αφορά το επάγγελμα του παραγωγού, παράγραφος στ’ Άρθρο 64 (δηλαδή του Άρθρο 10 του Ν. 2328/1995), και με αυτό τον τρόπο αναστέλλεται η προσπάθεια μας να δημιουργηθεί ένα μητρώο παραγωγών οπτικοακουστικών έργων.
Είναι περίεργη η στάση του Υπουργείου, όταν ενώ κόπτεται να δημιουργήσει σε όλα τα Μέσα οποιασδήποτε μορφής, μητρώα, για το δικό μας επάγγελμα καταργεί ακόμα και την βασική νομική του έννοια.
Με δε την παράγραφο 2 του άρθρου 63 εισάγει μια έννοια παραγωγού που ουσιαστικά την συνδέει αποκλειστικά με το κατά πόσον συνεργάζεται με τηλεοπτικό σταθμό. Οπότε εύλογα αναρωτιόμαστε. Όποιος δεν συνάπτει συμβάσεις με τηλεοπτικό κανάλι, δεν είναι παραγωγός οπτικοακουστικών έργων ;
Το κερασάκι στην τούρτα είναι η έμμεση κατάργηση του παράγραφος 1 του άρθρου 7 του Νόμου 1866 του 1989, πάντα δια μέσου της παραγράφου γ’ του άρθρου 64, που πονηρά μας παραπέμπει στην παράγραφο 24 του Νόμου 2328/1995 για να γίνει καραμπόλα προς την παράγραφο 1 του άρθρου 7 του Νόμου 1866 του 1989, όπως προείπαμε.
Δηλαδή η κατάργηση ως προϋπόθεση της χορήγησης άδειας λειτουργίας τηλεοπτικού σταθμού της διάθεση του 1,5 % επί του κύκλου εργασιών για την παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών !
Διαμαρτυρόμαστε που το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής δεν είχε το σθένος να προτείνει τις ως άνω καταργούμενες διατάξεις στην διαβούλευση που προηγήθηκε, προκειμένου να αποφύγει να αντιμετωπίσει τη μήνη σύσσωμου του κινηματογραφικού χώρου.
Ζητούμε δε την απόσυρση, πάραυτα, των ως άνω διατάξεων που δεν έχουν άλλο λόγο ψήφισης παρά την επαγγελματική και οικονομική μας εξόντωση.
ΤΜΗΜΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΣΕΠΚΤΒ&Π
