Κατώτατοι μισθοί – «χαρτζιλίκι» Συγχαρητήρια ! Γίναμε Βουλγαρία…

του Νίκου Τσιαμτσίκα

Τη γείτονα Βουλγαρία πλησιάζουμε ολοένα και περισσότερο στους κατώτατους μισθούς στην Ελλάδα αφού σήμερα άνετα μπορούμε να μιλάμε για «γενιά των 300 ευρώ», ενώ μόλις δύο χρόνια πριν, μας κακοφαίνονταν «η γενιά των 600 ευρώ».  

Στα  22 από τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ (Δανία, Ιταλία, Κύπρος, Αυστρία, Φινλανδία και Σουηδία αποτελούσαν εξαίρεση) που διαθέτουν εθνικούς κατώτατους μισθούς, την «πρώτη» αρνητική θέση κατέχει η Βουλγαρία με 215  ευρώ και την καλύτερη με 1923 ευρώ το Λουξεμβούργο. Η Ελλάδα ακολουθεί τη Βουλγαρία κατά πόδας πλησιάζοντας ακόμη και εθνικούς κατώτατους μισθούς χωρών υποψήφιων για προσχώρηση στην ΕΕ όπως, η Αλβανία, το Μαυροβούνιο, τα Σκόπια, η Σερβία και η Τουρκία, με τη βαριά υποτιμημένη λίρα της. Μέχρι πέρσι οι χώρες χωρίζονται σε τρεις ομάδες, με βάση το επίπεδο των κατώτατων μισθών:

Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει χώρες των οποίων οι κατώτατοι μισθοί ήταν χαμηλότεροι από 500  ευρώ το μήνα: αποτελείται από τέσσερεις υποψήφιες χώρες (Αλβανία, Μαυροβούνιο, Σκόπια και Σερβία) και 10 κράτη μέλη της ΕΕ: Βουλγαρία, Ρουμανία, Λιθουανία, Ουγγαρία, Τσεχική Δημοκρατία, Λετονία, Σλοβακία, Κροατία, Εσθονία και Πολωνία.

Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει πέντε κράτη μέλη της ΕΕ (Πορτογαλία, Ελλάδα, Μάλτα, Ισπανία και Σλοβενία) και την Τουρκία, καθεμία με ενδιάμεσο επίπεδο κατώτατων μισθών, κάτω από 500 ευρώ. Ανάμεσα λοιπόν σε αυτό το τουρλουμπούκι να την και η ντροπιαστική παρουσία της Ελλάδας.