Η παγκόσμια οικονομία χρειάζεται παγκόσμιους πολέμους, για να επιταχύνει την ανάπτυξη της. Αυτό θεωρεί ως λύση μια από τις κορυφαίες αμερικανικές εφημερίδες, οι New York Times, οι οποίες σε άρθρο τους αναφέρουν ότι:Στα χρόνια μετά την οικονομική κρίση του 2008, πολ λοί δυτικοί οικονομολόγοι, έχουν προσεγγίσει με
χιλ ιάδες διαφορετικούς τρόπους το γιατί η παγκόσμια οικονομία δεν μπορεί να πάρει «μπροστά», και
να αναπτυχθεί ταχύτερα. Η κακοκαιρία, οι «άπληστες» τράπεζες, οι «τεμπέληδες» Ευρωπαίοι, οι
«πονηροί» Κινέζοι, απλά συμπληρώνουν έναν μακρύ κατάλογο με δικαιολογίες, για την παρατεταμένη
οικονομική ύφεση που μεγαλώνει και συνεχώς μεγαλώνει, αναφέρει το άρθρο.
Η ταχεία ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας υποτίθεται σύμφωνα με τους οικονομολόγους ότι ήταν
έτοιμη να ξεκινήσει, αλ λά αντ’αυτού, βλέπουμε μόνο σύντομες «εκρήξεις οικονομικής δραστηριότητας,
μετά την τεράστια «έγχυση» κεφαλαίων από όλ ες τις κεντρικές τράπεζες του κόσμου, που τώρα έχει
αντικατασταθεί από νέες φάσεις «αργής» ανάπτυξης. Και τώρα τι γίνεται; αναρωτιέται το άρθρο…
«Ο Πόλεμος ως κινητήρια δύναμη της προόδου».
Αυτό το θέμα είναι ένα ζήτημα τόσο παλιό όσο και η ανθρωπότητα. Η «Αποκάλυψη», το «τέλος του
κόσμου», αποτελούν μια πηγή μεγάλου κέρδους για «κάποιους». Όσο μεγαλύτερη είναι η κλ ίμακα του
πολ έμου, τόσο πιο φιλόδοξη είναι επένδυση σε νέα στρατιωτικο-βιομηχανικά τράστ, με κύριο θέμα την
στρατιωτική τεχνολογία, τα προϊόντα αυτών βιομηχανιών στη συνέχεια χρησιμοποιούνται στην
πολ ιτική ζωή. Οι πιο καταστροφικές συνέπειες ενός πολ έμου, αποτελούν την πιο φιλόδοξη προοπτική
για τις μετέπειτα τεράστιες οικονομικές ευκαιρίες, για μια μεγάλη οικονομική ανασυγκρότηση.
New Y ork Times (NYT) «Η έλ λ ειψη μεγάλων πολέμων μπορεί να βλάψει την οικονομική ανάπτυξη»,
πιέζει τρόπο τινά για μια οριστική απόφαση, σύμφωνα με την οποία, ή θα συνεχίσουμε σε μια αργή
ανάπτυξη, ή θα εφαρμοσθεί ένα «σχέδιο» τύπου «Β ‘Παγκοσμίου Πολ έμου», οι απώλ ειες του οποίου
έφεραν στη συνέχεια μεγάλη ευημερία!!!
Πολ λοί διεθνείς οικονομολόγοι προσπαθούν να εξηγήσουν τι προκάλ εσε αυτήν την μακρά περίοδο
χαμηλής οικονομικής ανάπτυξης στις αναπτυγμένες χώρες. Τόνισαν ότι μπορεί να ευθύνεται η χαμηλή
ζήτηση των καταναλωτών, η αυξανόμενη ανισότητα, ο ανταγωνισμός από την Κίνα, το υπερβολ ικό
επίπεδο των ρυθμιστικών προτύπων σε διάφορες χώρες, οι ανύπαρκτες υποδομές καθώς και η έλ λ ειψη
νέων ιδεών και καινοτομιών. Τώρα όμως, τα διεθνή Funds, επικεντρώνονται με μεγάλη προσοχή σε μια
άλ λη εξήγηση, «στην παρατεταμένη περίοδο ειρήνης»!
Με βάση τα ιστορικά δεδομένα, τα τελ ευταία χρόνια, δεν υπήρξαν μεγάλοι πόλ εμοι. Κρίνοντας από τις
ειδήσεις και τις εικόνες των πολ έμων σε Ιράκ ή στο Νότιο Σουδάν, ο κόσμος μας φαίνεται αρκετά
«αιματοβαμμένος». Ωστόσο, ο αριθμός των θυμάτων μεταξύ του πληθυσμού σήμερα, ωχριά σε
σύγκριση με τα δεκάδες εκατομμύρια των ανθρώπων που σκοτώθηκαν στους δύο παγκόσμιους
πολ έμους, κατά το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Ακόμη και σε σύγκριση με τον πόλ εμο του Βιετνάμ,
όπου σκοτώθηκαν περισσότεροι άνθρωποι από οποιοδήποτε άλ λο πόλ εμο, και στον οποίο συμμετείχαν
πολ λ ές από τις λ εγόμενες ανεπτυγμένες χώρες.
Η ειρηνική συμβίωση, δεν «βοηθά», όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, στην επίτευξη υψηλότερων ρυθμών
οικονομικής ανάπτυξης. Σύμφωνα με αυτή την «άποψη», αυτό δεν σημαίνει ότι η συμμετοχή σε
παγκόσμιους πολ έμους πάντα βελ τιώνει την κατάσταση της οικονομίας, διότι ο πόλ εμος φέρνει τον
θάνατο και την καταστροφή. Ο ισχυρισμός ότι ο πόλ εμος βοηθά την οικονομία, ακολουθεί την λογική
των υποστηρικτών του Maynard Keynes, ο οποίος ισχυρίζεται ότι η προετοιμασία για πόλ εμο, αυξάνει
τις δημόσιες δαπάνες και παρέχει χιλ ιάδες θέσεις εργασίας στους ανθρώπους. Αντίθετα, η πιθανότητα
ενός πολ έμου βοηθά σε σημαντικό βαθμό τις κυβερνήσεις να επικεντρώνονται σε σημαντικά έργα
υποδομής.
Προσπαθώντας να βρεθεί η θετική πλ ευρά στο σενάριο ενός παγκόσμιου πολ έμου, αυτό το σχέδιο
μπορεί να φαίνεται αποκρουστικό, αλ λά σύμφωνα με τα παραδείγματα της ιστορίας των ΗΠΑ,
καταδεικνύει ότι η άποψη αυτή επιβεβαιώνεται και αποδεικνύεται. Θεμελ ιώδεις καινοτομίες, όπως η
πυρηνική ενέργεια, οι ηλ εκτρονικοί υπολογιστές, τα αεροσκάφη της σύγχρονης πολ εμικής αεροπορίας
που αναπτύχθηκαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, έγιναν με σκοπό την επίτευξη της νίκης κατά των
δυνάμεων του Άξονα, και αργότερα της νίκης κατά την διάρκεια του ψυχρού πολ έμου.
Το διαδίκτυο αρχικά είχε σχεδιαστεί για να βοηθήσει τις Ηνωμένες Πολ ιτείες να αντέξουν σε έναν
παρατεταμένο έναν πυρηνικό πόλ εμο. Βασικά σχέδια της Silicon Valley τέθηκαν στο πλαίσιο των
συμβάσεων με το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλ εγμα, και όχι σύμφωνα με τις αρχές και
τις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας.
Η εκτόξευση σειράς δορυφόρων Sputnik από την Σοβιετική Ένωση είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον των
ΗΠΑ για την ανάπτυξη της διαστημικής βιομηχανίας και των συναφών τεχνολογιών, οι οποίες θα
επηρέαζαν θετικά την οικονομική ανάπτυξη στο μέλ λον.
Ο Πόλ εμος στο σύνολό του εστιάζει σε προσπάθειες και σχέδια που οι κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν να
επιτύχουν σε καιρό ειρήνης. Για παράδειγμα, το «σχέδιο Manhattan», το οποίο διήρκεσε έξι χρόνια
«κατανάλωσε» το 0,4% του ΑΕΠ των ΗΠΑ, στο απόγειο της ανάπτυξής του. Επέτρεψε την κατασκευή
μιας πυρηνικής βόμβας από το μηδέν. Σήμερα είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ανάλογα
προγράμματα με παρόμοια ταχύτητα και σημαντικά επιτεύγματα. Τα κύρια επιχειρήματα υπέρ του Β
‘Παγκοσμίου Πολ έμου, άμεσα ή έμμεσα, αναφέρονται στο υλ ικό της εφημερίδας NYT σε άρθρο με τίτλο
« The Lack of Major Wars May Be Hurting Economic Growth» όπου κατά την διάρκεια ενός παγκόσμιου
πολ έμου είχαμε:
● εντατικοποίηση της αντιπαλότητας και του ανταγωνισμού με ένα ισχυρό εχθρό
● εγγυημένες εντολ ές για τις εταιρείες που συνδέονται με το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλ εγμα.
● σφαίρες επιρροής, ικανότητα διείσδυσης σε νέες αγορές που δεν είχαν προηγουμένως την
δυνατότητα πρόσβασης.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο
Οι Ηνωμένες Πολ ιτείες έγιναν ένας από τους κορυφαίους δανειστές για πολλές χώρες του Κόσμου.
Επισήμως οι ΗΠΑ εισήλθαν στον πόλ εμο πιο κοντά στο τέλος του και υπέστησαν λ ιγότερες απώλ ειες σε
ανθρώπινες ζωές σε σύγκριση με άλ λους συμμετέχοντες στον πόλ εμο.
Την ίδια στιγμή η Αμερική ήταν σε θέση να αποκομίσει το μέγιστο δυνατό όφελος για τον εαυτό της.
Πολ λοί έχουν σημειώσει ότι η περίοδος που ονομάζεται (Roaring twenties) στις Ηνωμένες Πολ ιτείες,
άρχισε με φόντο τη μετάβαση από την οικονομία του πολ έμου σε μια βιομηχανική οικονομία.
Ο Τίτλος ενός άρθρου στην γερμανική έκδοση του Spiegel, που δημοσιεύθηκε τον Απρίλ ιο του 2014
αναφέρει πολ λά για τα οφέλη που αποκόμισαν οι Ηνωμένες Πολιτείες από την πρώτη παγκόσμια
σύρραξη στον ΧΧ αιώνα: «Εμείς σώσαμε τον κόσμο»: Α’ Παγκόσμιος Πόλ εμος και η άνοδος της
Αμερικής ως υπερδύναμης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες συσσώρευσαν ένα τεράστιο όγκο των παγκόσμιων αποθεμάτων χρυσού. Η ΕΣΣΔ
και άλ λ ες χώρες αναγκάστηκαν να πληρώσουν σε χρυσό την στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ. Την ίδια
στιγμή, σύμφωνα με πολ λούς ιστορικούς, ο Β ‘Παγκόσμιος Πόλ εμος επέτρεψε στις ΗΠΑ να «εξέλθουν»
από τη μεγάλη ύφεση της δεκαετίας του ’30.
Μέχρι το 1948, το μερίδιο της βιομηχανικής παραγωγής των ΗΠΑ σε σχέση με τις χώρες της δύσης
ανερχόταν στο εκπληκτικό ποσοστό του 55%. Το μερίδιο της οικονομίας των ΗΠΑ αντιπροσωπεύει, το
50% της παγκόσμιας παραγωγής άνθρακα, το 64% του πετρελαίου, το 53% της παραγωγής χάλυβα, το
17 % της παραγωγής σιτηρών, το 63% του καλαμποκιού. Μετά το Β ‘Παγκόσμιο Πόλ εμο οι Ηνωμένες
Πολ ιτείες συγκέντρωσαν στα χέρια τους, περίπου τα 2/3 του παγκόσμιου χρυσού, το μερίδιο των
εξαγωγών των ΗΠΑ προς το εξωτερικό εμπόριο στις δυτικές χώρες ανήλθε σε ποσοστό περίπου 30%.
Η εφαρμογή του «Σχεδίου Μάρσαλ», ενός τιτάνιου προγράμματος για την αποκατάσταση των
κατεστραμμένων οικονομιών της Ευρώπης μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, κυριολ εκτικά πλούτισε τις
ΗΠΑ και άνοιξε νέες αγορές.
Το άρθρο των NYT για την ολοκλήρωση της δυσοίωνης πρόβλ εψης αφήνει ένα αίσθημα κατάθλ ιψης σε
όσους το διαβάσουν. Εντυπωσιακή είναι επίσης και η υποκατάσταση των εννοιών: «Η οικονομία των
ΗΠΑ είναι ισοδύναμη με «την παγκόσμια οικονομία», το όφελος για την οικονομία των ΗΠΑ ταυτίζεται
με την ευημερία σε όλο τον κόσμο. Σε αυτή την περίπτωση ένας μεγάλος αριθμός θυμάτων και
τεράστιων καταστροφών στην Ευρώπη, με δεδομένου ότι μπορεί να ακούγεται φρικτό σαν ιδέα, είναι
ιδιαίτερα «θετικό» για την Αμερική, αναφέρει Ρώσος αναλυτής.
Τα επιχειρήματα των δυτικών μέσων ενημέρωσης για την παγκόσμια οικονομία (δηλαδή την οικονομία
των ΗΠΑ) μετατρέπονται σε ένα αιμοβόρο πλάσμα σαν το ακόρεστο σημιτικό Μολώχ. Στο όνομα
λοιπόν αυτής της απεχθούς «θεότητας», οι οικονομολόγοι, οι επενδυτές και οι πολ ιτικοί, διασφαλ ίζουν
ότι η αύξηση του ΑΕΠ δεν θα είναι 2% ή 4%, για αυτόν τον λόγο θα πρέπει να ασκηθεί πίεση για να
«θυσιαστούν» εκατομμύρια άνθρωποι στο «βωμό του Μολώχ» και ίσως και ολόκληρες χώρες.
Τα δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων που έχασαν τη ζωή στους παγκόσμιους πολ έμους όμως, δεν θα
είναι σε θέση ποτέ να «αξιολογήσουν» τα αποτελ έσματα της «ταχείας ανάπτυξης».
Σύμφωνα με το kostasxan.blogspot.gr ποια θα είναι η τιμή ενός νέου παγκόσμιου πολ έμου, για τον οποίο φαίνεται να έχει «στρωθεί ο δρόμος» από τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης;.. Ποιος θα πληρώσει αυτό το τίμημα;.. Και ποιοί θα καρπωθούν και πάλ ι τα οφέλη της οικονομικής αποκατάστασης ενός εντελώς κατεστραμμένου κόσμου;
