Τι πιθανότητες επιτυχίας και ποιους κινδύνους κρύβει μια τέτοια επιχείρηση Οδηγίες προς ατυχείς υπηκόους – γιατί ο Κιμ ξέρει και από μήλα.
Και αλίμονο σε όποιον δεν κρατήσει καλές σημειώσεις.. Πληροφορίες ότι η Νότια Κορέα ενέκρινε σχέδια για τη δημιουργία μονάδας ειδικών δυνάμεων με στόχο τη δολοφονία του Κιμ Γιονγκ Ουν φαίνεται να σηματοδοτούν μια απότομη αλλαγή στην εξωτερική πολιτική της Σεούλ. Η δραματική δοκιμή της τεράστιας θερμοπυρηνικής βόμβας του Βορρά, στις 3 Σεπτεμβρίου, λέγεται πως ήταν ο καταλύτης που έπεισε τον πρόεδρο Μουν Τζε Ιν να καταστρώσει σχέδια και για επιθετική αλλαγή καθεστώτος στην Πιονγκγιάνγκ. Αλλά πόσο σοβαρά το εννοεί, και υπάρχει περίπτωση να πετύχει η επιχείρηση της φυσικής εξόντωσης του «πυρηνικού δικτάτορα»;
Το σχέδιο φέρεται να περιλαμβάνει τη δράση μιας επιλεγμένης ομάδας πεπειραμένων και αδίστακτων πρακτόρων που θα προσεγγίσουν τον βορειοκορεάτη ηγέτη και θα τον εκτελέσουν, ενώ παράλληλα θα πληγούν με αστραπιαία χτυπήματα 1.000 επίκαιροι και κομβικοί στόχοι.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν στα ΜΜΕ, το σχέδιο προβλέπει ταχύτατη διείσδυση της ομάδας των δολοφόνων στο βορειοκορεατικό έδαφος και εκτέλεση των στόχων σε χρόνο μηδέν (προφανώς σε συνεργασία με αντικαθεστωτικούς στο εσωτερικό της χώρας).
Αν αληθεύουν αυτά τότε ο Μουν, ένας προοδευτικός πολιτικός που εξελέγη τον Μάιο με πρόγραμμα δέσμευσης με τον Βορρά και ο οποίος μίλησε στο Βερολίνο τον Ιούλιο με αυτοπεποίθηση για τη δημιουργία ενός «μόνιμου καθεστώτος ειρήνης» στη χερσόνησο, έχει κάνει στροφή 180 μοιρών μετά την πρόσφατη κλιμάκωση των δοκιμών του Βορρά. Λέγεται ότι η ηγεσία της Σεούλ έχει τρομοκρατηθεί από την προφανή αποτυχία της στρατιωτικής αποτροπής και από την αδυναμία του Ντόναλντ Τραμπ να σταματήσει το πυραυλικό/πυρηνικό πρόγραμμα της Πιονγκγιάνγκ, που συνεχίζει ακάθεκτη τον ταχύ εκσυγχρονισμό των συμβατικών και των πυρηνικών της όπλων.
Αν ο Βορράς μπορέσει τελικά να χτυπήσει με ένα βλήμα μεγάλου βεληνεκούς, οπλισμένο με ισχυρή, μικροσκοπική πυρηνική κεφαλή, αστικό στόχο στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες, οι Αμερικανοί θα αναγκαστούν, αν και απρόθυμα, να αποδεχθούν την ανάγκη για στρατιωτική δράση στην Κορεατική Χερσόνησο.
Φοβίζοντας τον Κιμ, κάνοντάς τον να πιστέψει ότι η ζωή του μπορεί να βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο, η Σεούλ ελπίζει να αντισταθμίσει αυτόν τον κίνδυνο και να πείσει τον Βορρά να σταματήσει τις δοκιμές και να προβεί σε εποικοδομητικό διάλογο. Αλλά πόσο αξιόπιστη είναι η απειλή της δολοφονίας και πόσες πιθανότητες έχει να αποθαρρύνει πραγματικά τον Βορρά;
Στο παρελθόν, οι ηγέτες της Βόρειας Κορέας έχουν λάβει πολύ σοβαρά υπ’ όψιν τον κίνδυνο να γίνουν στόχος δολοφονικής επίθεσης. Τον Μάρτιο του 1993, για παράδειγμα, σε μια εποχή εντάσεων ΗΠΑ – Βόρειας Κορέας, ο Κιμ Γιονγκ Ιλ, πατέρας του Κιμ Γιονγκ Ουν, πέρασε έναν ολόκληρο μήνα κλεισμένος σε ασφαλές υπόγειο καταφύγιο, έχοντας κηρύξει τη χώρα σε «ημι-πολεμική κατάσταση» όταν ανακοίνωσε την απόσυρση της Β. Κορέας από τη συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων (NPT). Και πριν από λίγους μήνες, τον Μάιο, η Βόρεια Κορέα κατήγγειλε ότι η CIA επιχείρησε να δωροδοκήσει έναν βορειοκορεάτη πολίτη για να πραγματοποιήσει βιοχημική επίθεση στον Κιμ Γιονγκ Ουν.
Είναι αδύνατον να επιβεβαιωθούν αυτοί οι ισχυρισμοί της Βόρειας Κορέας, οι οποίοι μπορεί να είναι απλώς προπαγάνδα που σχεδιάστηκε για να απομακρύνει την προσοχή από τις δολοφονίες του ίδιου του καθεστώτος, κυρίως τη δραματική δολοφονία του μεγαλύτερου αδελφού του Κιμ τον Φεβρουάριο στη Μαλαισία από βορειοκορεάτες πράκτορες που χρησιμοποίησαν το φονικό νευροπαραλυτικό αέριο VX.
Λαμβάνοντας υπόψη τους φόβους και τις προφυλάξεις των ηγετών του Βορρά, ένα δολοφονικό «χτύπημα» σχεδιασμένο από τη Νότια Κορέα θα ήταν πολύ επικίνδυνο και θα μπορούσε εύκολα να εκφυλιστεί σε σενάριο Κόλπου των Χοίρων, συγκρίσιμο με την αποτυχία της κυβέρνησης Κένεντι να ανατρέψει τον Φιντέλ Κάστρο το 1961 στην Κούβα.
Επομένως, ο Νότος πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός. Μια απόπειρα δολοφονίας θα μπορούσε να προκαλέσει εύκολα αντίποινα από τον Βορρά με τη μορφή περιορισμένης στρατιωτικής δράσης, η οποία με τη σειρά της θα μπορούσε να κλιμακωθεί απροσδόκητα σε μια πλήρη πυρηνική ανταλλαγή.
Απειλώντας απευθείας τον Κιμ, οι Νοτιοκορεάτες μπορεί να υπολογίζουν ότι θα υπονομεύσουν την υποστήριξη προς το καθεστώς μεταξύ των πολιτικών ελίτ στην Πιονγκγιάνγκ, οι οποίες θα μπορούσαν να πεισθούν να κάνουν πραξικόπημα ενάντια στον βάναυσο νεαρό ηγέτη. Αλλά και αυτό το σενάριο θεωρείται εξαιρετικά απίθανο. Ο Κιμ είναι παρανοϊκός με την ασφάλειά του και αδίστακτος στην τιμωρία των εχθρών του, έχοντας εξοντώσει ακόμα και στενούς συγγενείς. Και ο φόβος μιας καταστροφικής και αιματηρής αντεπανάστασης είναι αρκετός για να σταματήσει όποιον σκέφτεται να σχεδιάσει την ανατροπή της ηγεσίας.
Οι ειδικοί λένε πως η δολοφονία του Κιμ είναι μια στρατηγική υψηλού κινδύνου με χαμηλές πιθανότητες επιτυχίας. Η κυβέρνηση του Μουν προβάλλει αυτή την απειλή σε μια στιγμή που ακούγονται όλο και πιο δυνατά οι φωνές συντηρητικών κύκλων της Νότιας Κορέας, που θέλουν να αποκτήσει η χώρα τις δικές της πυρηνικές δυνατότητες για να αντισταθμίσει την αυξανόμενη απειλή από τον Βορρά.
Η κυβέρνηση της Σεούλ παραμένει αντίθετη σε ένα τέτοιο βήμα, εν μέρει επειδή φοβάται ότι αυτό θα πυροδοτήσει μια επιζήμια και αποσταθεροποιητική κούρσα εξοπλισμών στην περιοχή και θα κλιμακώσει περαιτέρω τις εντάσεις με τον Βορρά, αυξάνοντας παράλληλα τον κίνδυνο μιας σύγκρουσης που μπορεί να προκύψει από εσφαλμένες πληροφορίες και κακό υπολογισμό.
