Ένας άγριος λύκος βρέθηκε στη βόρεια βελγική περιφέρεια της Φλάνδρας για πρώτη φορά σε περισσότερο από έναν αιώνα, δήλωσε μια περιβαλλοντική ομάδα το Σάββατο (13 Ιανουαρίου).
“Η χώρα μας ήταν η μόνη στην ηπειρωτική Ευρώπη που δεν είχε επισκεφθεί ποτέ ένας λύκος”, καθώς το ζώο άρχισε να αναζωογονεί την ήπειρο, δήλωσε ο Landschap.
Η υπερχείλιση, η εκβιομηχάνιση και η αστική εξάπλωση προκάλεσαν σταδιακά την εξαφάνιση του λύκου από την πλειονότητα της Δυτικής Ευρώπης από τις αρχές του 20ού αιώνα.
Από τη Σύμβαση της Βέρνης του 1979, ο λύκος έχει μετατραπεί από δημόσιο εχθρό σε προστατευόμενο είδος ως «θεμελιώδες στοιχείο της φυσικής μας ευρωπαϊκής κληρονομιάς».
Σε ορισμένες χώρες, όπως η Ρουμανία και η Πολωνία, όπου υπήρχαν πάντα λύκοι, οι άνθρωποι προσαρμόζονται για να αντιμετωπίσουν μια επίθεση στα πρόβατα “σαν ατύχημα, όπου μια αγελη την πέφτει στο κοπαδι”, λέει ο Farid Benhammou, ειδικός στα αρπακτικά ζώα.
Αλλά στις νέες ζώνες του αποικισμού λύκων – στη Γαλλία και σε ορισμένες περιοχές της Ιταλίας και της Ισπανίας – υπάρχουν σημαντικές εντάσεις, με τους αγρότες ιδιαίτερα δυσαρεστημένους στην επανεμφάνιση τους.
Ο λύκος που εντοπίστηκε στη Φλάνδρα στις αρχές Ιανουαρίου είχε ένα ηλεκτρονικό κολάρο εντοπισμού γύρω από το λαιμό του, το οποίο του επέτρεπε να αναγνωρίζεται ότι προέρχεται από την γειτονική Γερμανία.
Το ίδιο ζώο είχε εντοπιστεί γύρω από τα Χριστούγεννα στις Κάτω Χώρες, σύμφωνα με το Landschap.
“Τις τελευταίες ημέρες ο λύκος έμεινε κοντά στη φλαμανδική πόλη Beringen και τη στρατιωτική βάση στο Leopoldsburg. Το ζώο κάλυψε 500χλμ σε 10 ημέρες”, ανέφερε η ομάδα.
Το 2011, οι κρυμμένες κάμερες έκαναν λήψη εικόνων το βράδυ από αυτό που ήταν πολύ πιθανό ένας λύκος στην περιοχή των Αρδεννών του νότιου Βελγίου.
Αλλά χωρίς ίχνη DNA ή άλλες εμφανίσεις, η παρατήρηση δεν μπορούσε να επιβεβαιωθεί.
Ομάδες υπέρ της βιοποικιλότητας χαιρέτισαν τα τελευταία νέα για τον λύκο που εντοπίστηκε στο Βέλγιο, καλώντας την κυβέρνηση να υιοθετήσει μια στρατηγική για να ενθαρρύνει την επιστροφή των ειδών στη χώρα σε πιο μόνιμη βάση, συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης στους αγρότες των οποίων τα ζώα επιτίθενται.