Μάρτιν Σουλτς – Κωλοτούμπα α λα γερμανικά;

Είναι αδύνατον αυτές τις ημέρες να αντισταθείς στον πειρασμό περιγραφής ως διαδικασία

«ελληνοποίησης» της γερμανικής μετεκλογικής πολιτικής. Πώς αλλιώς να αποκαλέσει κανείς όσα λέγονται, πώς λέγονται και πώς λίγο αργότερα «ξελέγονται» μετά τις εκλογές της 24ης Σεπτεμβριου.

Το βράδυ κιόλας των εκλογών, με τα δύο μεγάλα κόμματα να έχουν υποστεί «αιμορραγία» ψηφοφόρων, ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών Μάρτιν Σουλτς διατράνωνε ότι το κόμμα του δεν είναι διατεθειμένο να γίνει και πάλι κοινοβουλευτικό υποστύλωμα της Χριστιανικής Ένωσης υπό την Άγκελα Μέρκελ για κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού. Λίγο αργότερα ενώπιον κομματικών του συντρόφων την αποκαλούσε «ηλεκτρική σκούπα ιδεών».

Τη σκυτάλη παρέλαβε στις 17 Νοεμβρίου ο σοσιαλδημοκράτης Γιοχάνες Καρς, που χαρακτήρισε την καγκελάριο ως «παγκόσμια πρωταθλήτρια της ασάφειας» και «αριστοτέχνη της σκηνοθεσίας». Αλλά το μεγαλύτερη «χτύπημα» ήρθε από την πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών Αντρέα Νάλες, η οποία 4 ημέρες μετά τις βουλευτικές εκλογές είπε, μεταφορικά βέβαια, ότι «από αύριο θα τη φάτε στα μούτρα».

Αλλά ακόμη και την επαύριον της κατάρρευσης των διερευνητικών για πιθανή συγκυβέρνηση «Τζαμάικα» ο Μάρτιν Σουλτς διαβεβαίωνε δημοσίως ότι το SPD δεν θα έβαζε πλάτες για να κυβερνήσει και πάλι η Άγκελα Μέρκελ με το επιχείρημα ότι «οι ψηφοφόροι καταψήφισαν τον μεγάλο συνασπισμό».

Πολιτική αυτοκτονία Σουλτς;

Τι μεσολάβησε για την υπαναχώρηση του Μάρτιν Σουλτς; Καταρχήν ο Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ. Ο Γερμανός Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι αποφασισμένος να εξαντλήσει όλα τα συνταγματικά περιθώρια για να αποφευχθεί νέα προσφυγή στις κάλπες. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι ακόμη κι αν γίνονταν εκλογές, δεν θα άλλαζαν σημαντικά οι κομματικοί συσχετισμοί. Προς τι λοιπόν μια νέα περιπέτεια; Κατά δεύτερον, στελέχη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος που εξεγέρθηκαν εναντίον της εμμονής Σουλτς να απορρίπτει μεγάλο συνασπισμό. Διείδαν, προφανώς, την ιστορική ευκαιρία για το κόμμα τους να βγάλει από το κυβερνητικό τέλμα την μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης και να καταγραφεί ως σωτήρας της συνοχής. Έτσι, η μεταστροφή του προέδρου του ήταν μονόδρομος.

Θα πρέπει τώρα να καταπιεί το πικρό ποτήρι και να στηρίξει την «ηλεκτρική σκούπα ιδεών», όπως αποκάλεσε την Μέρκελ, να κυβερνήσει τη Γερμανία για άλλη μια τετραετία, εάν βέβαια δεν μεσολαβήσει κάτι το συγκλονιστικό. Πολιτική αυτοκτονία; Ενδεχομένως, αλλά στο όνομα της Ευρώπης και της σταθερότητας μέσα στη χώρα του, όπως επιχειρηματολόγησε. Μένει να δούμε ποια «αντίδωρα» θα ζητήσει. Ακόμη τίποτα δεν έχει κριθεί. Επόμενο κρίσιμο ραντεβού των αρχηγών κομμάτων του μεγάλου συνασπισμού, την Πέμπτη, 1η Δεκεμβρίου, στο προεδρικό Μέγαρο…