Μια μοναδική μανιάτικη βραδιά οργανώνει την προσεχή Τετάρτη, 20 Νοεμβρίου 2013, ο Δήμος Περάματος (Πειραιά), με πρωτοβουλία τού Μανιάτη δημάρχου του, ιατρού Παντελή Ζουμπούλη!
Με αφορμή την έκδοση τού πολυσέλιδου βιβλίου «Για Σένα Μάνη» από τον Πέτρο Κασιδόκωστα – Ασπαλαθρό, όπου με εκφραστικό μέσο την ντοπιολαλιά μας, το μανιάτικο γλωσσικό ιδίωμα, την συγκλονιστική γλώσσα τού μανιάτικου μοιρολογιού, αλλά και θαυμαστή επιβίωση τής αρχαιοελληνικής δωρικής, ο λαϊκός ποιητής τής Μάνης υμνεί την πατρώα γη μας, αλλά και σχολιάζει -εύστοχα και καυστικά πάντοτε- επίκαιρα θέματα που αφορούν τους Μανιάτες και όλους τους Έλληνες!
Πριν παραθέσουμε μικρό δείγμα του ανεπανάληπτου εκφραστικού τρόπου τού συγγραφέα/ποιητή, να αναφέρουμε ότι η ανοικτή εκδήλωση θα γίνει στην μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων τού δημαρχείου Περάματος (λεωφ. Δημοκρατίας 26, 3ος όροφος), στις 6.00μμ., και ολιγόλεπτες εισηγήσεις -για το συγγραφέα και το πρώτο βιβλίο του- θα απευθύνουν στο κοινό οι: π.Νικόλαος Παπαϊωάννου (ιερέας-φιλόλογος), Σοφία Λιακάκη (δικαστικός), Ελένη Κούβαρη και Γιώργος Τσερπές (φιλόλογοι). Απαγγελία: Δημήτρης Ζουμπούλης (ηθοποιός). Συντονισμός: Ελένη Τζικάκου – Πατσουράκου (ερευνήτρια λαογραφίας). Θα χαιρετήσουν ο δήμαρχος Παντελής Ζουμπούλης και ο εκδότης Γιώργος Δημακόγιαννης («Αδούλωτη Μάνη») και τη βραδιά θα κλείσει ποιητικά ο συγγραφέας Π. Κασιδόκωστας!
Και τώρα λίγοι χαρακτηριστικοί στίχοι του μανιάτη ποιητή, στίχοι γεμάτοι στέρεα μηνύματα για όλους μας…
Α] Για τη Μάνη
Εκράτησα σαν φυλαχτό, όπως φανάρι φωτεινό
όλα τα πατρογονικά και όλα τα μανιάτικα(…)
Η Γλώσσα μας η μητρικιά όπως το μέλι έναι γλυκιά
κρύβει αγάπη και στοργή, αντίδραση, ανυπακουή,
την έχου μέσα στη (γ)καρδιά, σε κάθε απόκρυφη γωνιά(…)
Δεν έναι λέου εθνικισμός, μανιάτικος εγωισμός
την Ιστορία να κρατάς και του(ς) Προγόνους να τιμάς.
Έναι τη(ς) μνήμης οφειλή, για να κρατιέται η Φυλή
ανάμεσα στο σύνολο, ξέχωρο υποσύνολο,
να ‘χει ζωή κι οντότητα, όνομα και ταυτότητα(…)
Το δέντρο χρειάζεται νερό για να κρατιέται ανθηρό!(…)
Λέου κι εγώ τ’ όγοιος ξεχνά, τα ιστορικά τα γεγονά
στη Μνήμη έχει μπλουχιστεί (=ευνουχιστεί) και σα(ν) φυλή έχει σβηστεί.
Η Ιστορία το λοιπό(ν) έναι σπουδαίο αγαθό
μαθαίνεις που γεννήθηκες, τίλογου γαλουχήθηκες
τη θέση, τη(ν) καταγωγή, πο’ ‘χει ο καθένα(ς) μας στη Γη,
έναι η Μνήμη για το χτες κι όγοιος τη σβήνει έναι χαφιές,
μοιάζει με ξέθωρο πανί χωρίς αξία και τιμή.
Β] Για την σημερινή Ελλάδα
Νιώθου τι η Χώρα μας κυλά σα(ν) τρένο στη κατηφοϊριά
χωρίς το μηχανοδηγό να σταματήσει το συρμό(…)
Η Χώρα χάνει συνεχώς από της αίγλη(ς) της το Φως
χάνει απ’ όλες τι(ς) μεϊριές, χτυπιέται από κακοκαιριές
μπάχαλο λέου γίνεται, στο χάος παραδίνεται
σ’ ανθέλληνες κι αλλοδαπούς, σ’ αντρώπους καταστροφικούς(…)
– Ναι, πολιτικοί γενναίοι, χωραφιούνε αρουραίοι:
Κι αν ουρλιάζετε σα(ν) γάτοι, για να φαίνεστε βαρβάτοι
είστε αποτυχημένοι, απ’ την κούνια μπλουχισμένοι!(…)
– Δε(ν) λέου για παληκαρισμούς, ψεύτικους λεονταρισμούς
μα κάποιος όρθιος να σταθεί, για το Λαό να ‘διαφερθεί
να μη(ν) δηλώσει υποταγή σε μία λάθος συνταγή,
και να τηράξει(=κοιτάξει) λέου το πώς, δε(ν) θα πεινάσει ο Λαός(…)
Οι Πατριώτες είν’ εκείνοι π’ αντιστέκουνται στη δίνη
που ‘νιαι η Πατρίδα μέσα, απ’ ανθρώπους χωρίς μπέσα.
– Φαμελιά να ‘χει αξία, πίστη στην Ορθοδοξία,
τη Σημαία να τιμάμε και μ’ ευλάβεια να κρατάμε.
Η Θρησκεία κι η Πατρίδα είνιαι μία αλυσίδα,
δύναμη είνιαι που δε(ν) σπάει και το Έθνος μας φυλάει
από υποκριτές και ψεύτες, κι από γυάλινους καθρέφτες(…)
Δε(ν) χρειάζουνται άλλα να που, μα θέ(λ)ου να προσευχηθού
για να μ’ ακούσει ο Θεός, όπως μεγάλος Αδερφός:
– Τους Έλληνες να μας βοηθά, τη στράδα μας να (ν)τη φωτά
τι οι καιροί ‘νιαι πονηροί και οι διαβόλοι μοχθηροί
– Να μη θρηνήσομε ξανά όπως τα χρόνια τα παλιά.
