«Το μόνο πράγμα που μπορεί να σταματήσει έναν κακό άνδρα με ένα όπλο είναι ένας καλός άντρας με ένα όπλο»
Το μοιραίο βράδυ της 25ης Ιουλίου του 1993, ένας λευκός Νοτιοαφρικανός ιεραπόστολος, ο Charl van Wyk, έγινε αιτία να σωθούν οι ζωές πάρα πολλών ανθρώπων, όταν κατάφερε να σταματήσει τέσσερις άντρες που οπλισμένοι με χειροβομβίδες και αυτόματα όπλα έσπερναν τον θάνατο μέσα σε μία εκκλησία λευκών στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής. Το αιματηρό περιστατικό έμεινε γνωστό ως η Σφαγή στην Εκκλησία του Αγ. Ιακώβου (Saint James Church massacre). Ο μόνος λόγος που ο van Wyk κατάφερε να διώξει τους δράστες που είχαν πρόθεση εκείνο το βράδυ να σκοτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους από τους περίπου χίλιους ενορίτες, ήταν ότι είχε πίστη. Και ένα όπλο.
Στις 25 Ιουλίου 1993, τέσσερις μαύροι άνδρες του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Αζανίας (APLA), της ένοπλης στρατιωτικής πτέρυγας του Παναφρικανικού Κογκρέσου (PAC – του μαύρου ρατσιστικού κόμματος που υποστήριζε ότι ολόκληρη η αφρικανική ήπειρος πρέπει να ανήκει μόνο σε μαύρους), επιτέθηκαν στην Εκκλησία του Αγίου Ιακώβου της Αγγλίας στο Kenilworth του Κέιπ Τάουν, κατά τη διάρκεια της κυριακάτικης λειτουργίας, όταν μέσα στην εκκλησία υπήρχαν περίπου 1.000 άνθρωποι.
Η εκκλησία επελέγη ως στόχος, διότι συχνότατα το εκκλησίασμα αποτελείτο σχεδόν αποκλειστικά από λευκούς.
Ο APLA ιδρύθηκε στη δεκαετία του 1960, μετά την απαγόρευση του PAC και άλλων πολιτικών οργανώσεων όπως του Εθνικού Κογκρέσου της Αφρικής (ANC) και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Νότιας Αφρικής (SACP). Η APLA υποστήριζε τις επιθέσεις και τις δολοφονίες λευκών νοτιοαφρικανών. Οι περισσότερες από αυτές έλαβαν χώρα στο ανατολικό και δυτικό ακρωτήριο και ήταν τυφλές πράξεις βίας εναντίον λευκών. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 η APLA με το σύνθημα του “Μια Σφαίρα για κάθε Άποικο” (“One Settler, One Bullet”) άρχισε να δολοφονεί λευκούς αγρότες.
Δύο άνδρες του APLA εισήλθαν στην εκκλησία ρίχνοντας χειροβομβίδες και άρχισαν να πυροβολούν το πλήθος με τουφέκια R4. Σκοτώθηκαν 11 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 58. Μεταξύ των νεκρών, όλοι λευκοί, υπήρχαν τέσσερις Ρώσοι ναυτικοί. Ένας άλλος ναυτικός, Ουκρανός, έχασε και τα δύο του πόδια και το ένα χέρι.
Ο αριθμός των θυμάτων θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερος εάν ο Charl van Wyk, δεν είχε απαντήσει πυροβολώντας με το περίστροφο του, τραυματίζοντας έναν από τους επιτιθέμενους. Στο σημείο εκείνο, οι δύο άνδρες του APLA αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την εκκλησία και να μην ολοκληρώσουν το αρχικό σχέδιο, το οποίο θα ολοκληρωνόταν με τέσσερις βόμβες μολότοφ που θα πετούσαν στους πιστούς.
Όταν οι επιτιθέμενοι έριξαν τις χειροβομβίδες και άρχισαν να πυροβολούν εν ψυχρώ τους πιστούς ο Charl van Wyk ήταν μακριά, στο άλλο άκρο της εκκλησίας. Αμέσως συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να κάνει κάτι. Έριξε δύο φορές με το περίστροφο του εναντίον των δραστών στο εσωτερικό του ναού και στη συνέχεια βγήκε έξω και γύρω από την εκκλησία, όπου και πάλι έριξε εναντίον των δραστών οι οποίοι δεν περίμεναν τέτοια αντίδρασηκαι νομίζοντας ότι δεν ήταν μόνο ένας ο οπλισμένος, έσπευσαν να φύγουν.
Χάρη σε ένα όπλο που βρέθηκε στα χέρια ενός καλού ανθρώπου, πολλές ζωές σώθηκαν εκείνο το βράδυ.
Χρόνια αργότερα ένας από τους δράστες παραδέχθηκε ότι είχαν επιλέξει να επιτεθούν στην Εκκλησία, διότι νόμιζαν ότι όλοι θα ήταν άοπλοι και ότι ως εκ τούτου θα ήταν ένας εύκολος στόχος. Είχαν φέρει αρκετά όπλα, πυρομαχικά και χειροβομβίδες για να σκοτώσουν όλους τους χιλιάδες των πιστών!
Στο βιβλίο του “Shooting Back: The Right and Duty of Self-Defense” (“Ανταποδίδοντας τους Πυροβολισμούς: Το Δικαίωμα και η Υποχρέωση στην Αυτοάμυνα”), ο Van Wyk κάνει υποστηρίζει τον οπλισμό των χριστιανών για λόγους αυτοάμυνας και θυμάται την δικήτου ιστορία.
«Χειροβομβίδες έσκαγαν μέσα σε λάμψεις φωτός. Στασίδια συντρίβονταν κάτω από τις εκρήξεις, εκτοξεύοντας θραύσματα δεξιά και αριστερά. Ένα αυτόματο θέριζε τα στασίδια – και κομμάτιαζε όποιον ή όποια βρισκόταν στην τροχιά του! Δεχόμασταν επίθεση».
«Με τη χάρη του Θεού κατάφερα να ανταποδώσω τα πυρά πυροβολώντας τους τρομοκράτες που εγκατέλειψαν τη σκηνή».
«Τα όπλα σίγουρα διευκολύνουν τον θάνατο ανθρώπων, αλλά τα όπλα διευκολύνουν επίσης την σωτηρία ανθρώπων καθώς τους δίνουν το δικαίωμα να αμυνθούν. Γιατί αυτοί που εξουσιάζουν προτιμούν να βλέπουν να πεθαίνουν αφοπλισμένοι πολίτες, αντί να βλέπουν ένοπλους πολίτες να βλάπτουν έναν εγκληματία; Η ιστορία και η κοινή λογική αποδεικνύουν ότι οι περιοχές χωρίς όπλο είναι επικίνδυνες», λέει ο Van Wyk.
Και θυμάται όταν συνάντησε τον αρχηγό της τρομοκρατικής οργάνωσης που επιτέθηκε στην εκκλησία, πολλά χρόνια αργότερα, όταν τα μέλη της ομάδας έλαβαν αμνηστία από την «Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης» της Νότιας Αφρικής:
Ο αρχηγός τους, ο οποίος έδωσε την εντολή για τη σφαγή στην εκκλησίας του Αγίου Ιακώβου, έλεγε αυτό όταν με παρουσίασε σε έναν πρώην συνάδελφό του: «Θεωρήσαμε ότι το μέρος εκείνο, η εκκλησία, ήταν μια ζώνη ελεύθερη από όπλα, αλλά ο τύπος αυτός εδώ (Charl) μας φύλαγε μια έκπληξη!»
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
