Είναι μια ακόμα κλασική ιστορία μπλεξίματος ενός καταναλωτή με μια εταιρεία που θέλει απλα να μην αναλάβει το κόστος ενός… σιχαμένου λάθους. Ήταν πριν απο περίπου τρεις μήνες όταν πήγα να αγοράσω μια σοκολάτα σε απο ένα απο τα πολλά καταστήματα της Γρηγόρης Μικρογεύματα. Ευτυχώς για μένα δεν άνοιξα εκείνη την στιγμή την συσκευασία γιατί θα είχα φάει μαζί με την λευκή σοκολάτα και την καστανή τρίχα, η οποία ήταν δώρο μαζί με την σοκολατούλα!!!
Το θέαμα το λιγότερο αηδιαστικό, μια μεγάλη σκούρα τρίχα δεσπόζει ως διακοσμητικό στην λευκή σοκολάτα. Ποια κυρία άραγε κλαίει την απώλεια της τρίχας; ποια κυρία άραγε έχει τριχόπτωση; πότε λούστηκε τελευταία φορά η εν λόγω κυρία!!!! Πολλά τα ερωτήματα ΚΑΜΙΑ όμως η απάντηση.
Πως βρέθηκε η τρίχα μέσα σε μια τυποποιημένη σοκολάτα; Τι είδους μέτρα ασφαλείας υπάρχουν για να προστατεύουν τους καταναλωτές από τέτοια τραγικά λάθη; Και πολλά πολλά ακόμη ερωτήματα κατακλύζουν το μυαλό μου και αποφασίζω να πάρω τηλέφωνο στα κεντρικά της εταιρείας.
Το σηκώνει μια υπάλληλος η οποία απο το πρώτο άκουσμα της ανακάλυψης μου, μου ζητά επίμονα μόνο ένα πράγμα:
«Μπορείτε να πάτε την σοκολάτα πίσω και να σας κάνουμε δώρο μια άλλη;» Προσπαθώντας με δόλο, να ξεφορτωθώ την τριχωτή σοκολάτα, και να τελειώσει το συμβάν εκεί. Η επιμονή αλλά και η νευριασμένη χροιά της φωνής μου της έδωσε να καταλάβει πως δεν θα καταφέρει τον σκοπό της. Και μου ζητά τα στοιχεία μου αλλά και να στείλω ένα mail με τις φωτογραφίες της ντροπής.
Δυο μέρες μετά μου τηλεφωνεί μια υπεύθυνη της νομικής υπηρεσίας της εταιρείας (μάλλον έτσι αντιμετωπίζουν τους πελάτες τους, ως πιθανούς αντίδικους ) η κυρία με «τυποποιημένη» φωνή και με λόγια που είχε διαβάσει πολλές φορές, μου αναλύει την ιστορία της εταιρείας ( που δεν με ενδιαφέρει) μου εξηγεί πως συσκευάζεται μια σοκολάτα (που επίσης δεν με ενδιαφέρει) και θέλει να πείσει πως ο προμηθευτής τους είναι εξαίρετος, με όλες τις πιστοποιήσεις (που ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως δεν με ενδιαφέρει). Σε όλη την διάρκεια της συνομιλίας μου ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ, επαναλάμβανε το κείμενο που είχε μάθει απέξω. ΚΥΡΙΕ ΚΑΡΑΜΙΝΤΖΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, ΚΑΙ ΘΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗ ΜΑΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΛΑΘΟΣ, ΠΑΡΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ.
Μήπως το λάθος είναι δικο μου; Μηπως φταίω εγω που δεν έφαγα την τρίχα; Μήπως σας ενόχλησα που δεν την πέταξα στα σκουπίδια; Μήπως να εκανα οτι δεν έγινε;
Ένα μήνα μετά και αφού Κανείς δεν μου έχει κάνει την τιμή να με πάρει ένα τηλέφωνο, αποφασίζω να πάρω εγώ και μετά από μία ώρα σχεδόν μου τηλεφώνησε και πάλι η ιδια κυρία από τη νομική υπηρεσία της εταιρείας. Με πολύ μεγάλη χαρά μου ανακοινώνει ότι από τον έλεγχο που έγινε στο προμηθευτή της είναι όλα μία χαρά! Ο προμηθευτής της είναι Εξαιρετικός δεν έχει υπάρξει κάποιο πρόβλημα μέχρι στιγμής και με καθησυχάζει οτι δεν θα ξανασυμβεί το συγκεκριμένο γεγονός!
Της εξήγησα στην αρχή με πολύ ήρεμο τόνο και μετά με αρκετά νεύρα Ότι αυτό που μου λέτε ότι δεν με αφορά δεν σας κάλεσα για να μου πείτε τα συχαρίκια όσον αφορά τον προμηθευτή σας! Και οτι τον Καταναλωτή δεν τον αφορά η εσωτερική αναζήτηση του λάθους αλλά η πιστοποίηση του λάθους και η έμπρακτη ουσιαστική αναγνώριση του! Φυσικά η κυρία μου εξήγησε πάλι μέσα από ένα τυποποιημένο κείμενο πως ήταν μία άτυχη στιγμή και Δεν θα επαναληφθεί.
Για συγνώμη πραγματική, ούτε λόγος!
Και ζήτησα να μιλήσω με τον υπεύθυνο δημοσιών σχέσεων της εταιρείας! Ο κύριος προφανώς ενημερωμένος από την συνάδελφό του άρχισε και πάλι το ίδιο παραμύθι πως ο προμηθευτής είναι Εξαιρετικός ήταν μία άτυχη στιγμή και πως με διαβεβαιώνει πως η επόμενη σοκολάτα που θα πάρω δεν θα έχει σίγουρα τρίχα.
Άλλη μια συζήτηση χωρίς νόημα, άλλη μια κουβέντα με μεγαλοστομίες, και άλλη μια συζήτηση που ένιωθα σχεδόν ένοχος που τολμούσα να «συκοφαντώ» τον περιβόητο προμηθευτή.
Προφανώς με εντολή άνωθεν, προς το τέλος της συζήτησης μου είπε ότι καταλαβαίνω την οργή σας και για αυτό μετά από συνεννόηση θα σας δώσω ένα καφέ την ημέρα για μία ολόκληρη εβδομάδα. Φυσικά ο καφές που για την επιχείρηση έχει μηδενική αξία ήταν το τελευταίο επιχείρημα όταν άκουσαν πως είμαι δημοσιογράφος, πως θα μιλήσω με τον ΕΦΕΤ και την αρμόδια υπηρεσία για την προστασία του καταναλωτή.
Τον καφέ σας τον κερνάω, μαζί με αυτό το κείμενο! Ο καφέ της παρηγοριάς είναι κερασμένος απο εμένα.
Σωτήρης Καραμίντζας – sitemou.com
ρε αναμαρτητοι στο σπιτι σας που μαγιρευη η μαννασας τετοια δεν γινονται. Δεν βρικατε ποτε τριχα στο φαι σας? αλλα αν την βρητε την τριχα αλλου τρελαινεστε,με το δικιο σας αλλα να ειμαστε και λιγο ανθρωποι γιατι μπορη να εγινε και απο κακοψυχο ζηλιαρη υπαληλο……επιτηδες για ζημια…στα εργαστηρια ο σκουφοσ και τα γαντια ειναι υποχρεωτικα το λευκο ενδυμα υποχρεωτικο η παραγωγη γινεται με μηχανες στεγασμενεσ σε ειδικους χωρουσ εργαστηριων, ΗΤΡΙΧΑ ΜΠΟΡΗ ΝΑ ΜΠΗΚΕ ΑΠΟ ΧΕΡΙ ΕΠΙΤΗΔΕς 99% ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΑΤΡΙΧΟΙ ΤΗΝ ΤΡΙΧΑ ΤΡΙΧΙΑ…………..
μουν……. τριχα.
Για πες μας και ποιος ειναι ο περιβοητος προμηθευτης, να τον εχουμε στα ωπα ωπα….
Εκει που γραφει τα συστατικα, μηπως γραφει και “τριχα αγνο παρθενο μαλλι”;
ΕΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΧΑΙ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΧΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΑΡΙΘΜΟ ΤΟΥ ΛΑΧΕΙΟΥ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΜΙΑ ΑΓΩΓΗ ΘΑ ΕΙΧΑΙ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΝΑ ΚΑΡΟ ΛΕΦΤΑ !!!!!!!!!! ΦΥΣΙΚΑ ΟΤΑΝ ΔΕΙΤΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΔΕΝ ΑΦΑΙΡΗΤΕ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΙΟΝ ΑΠΛΑ ΤΟ ΒΑΖΕΤΕ ΣΤΗΝ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΣΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ !!!!!!!!! ΤΟΤΕ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΣΦΙΓΓΟΥΝ ΟΙ ΚΩΛΟΙ !!!!!!!!!!!
Τι να πω και εγώ που βρήκα σε μπουκάλι κόκα κόλας σαπισμένο ποντίκι…στην αρχή μου φάνηκε σαν κουραδα….
Δωσε πόνο καραμιτζα