Με ζοφερά χρώματα περιέγραψε ο άλλοτε «θερμότατος» υποστηρικτής του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, ηθοποιός και παρουσιαστής Λάκης Λαζόπουλος την πραγματικότητα και εξαπέλυσε και πάλι «αιχμηρή» κριτική κατά της κυβέρνησης μέσα από κείμενό του στο Altsantiri

«Όταν ένας λαός φτάνει να λέει καλύτερα να έρθει ο κλέφτης και ο διεφθαρμένος να κυβερνήσει διότι είναι πιο ικανός, ο λαός αυτός έχει χάσει το δρόμο του. Και πώς να μην τον χάσει όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ανέλαβε να βγάλει τη χώρα από την κρίση, ξανακάθισε τη χώρα στην ίδια καρέκλα;», επισημαίνει μεταξύ άλλων για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Προφανώς για άλλη μια φορά εξαπολύει σφοδρή επίθεση σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Γιώργο Παπανδρέου, Κυριάκο Μητσοτάκη και Φώφη Γεννηματά.

«Έχουν αντιστραφεί τα ρήματα, τα επίθετα, τα νοήματα. Προσδιορίζεται ως φυσιολογικό το πάρα φύσιν νόημα. Άνθρωποι που εκπροσωπούν το επονομαζόμενο δημοκρατικό τόξο, έχουν λησμονήσει ότι η χώρα έχει παραχωρήσει την εθνική της κυριαρχία στα τομάρια επί Γιωργάκη Παπανδρέου. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παριστάνει την κυρίαρχη και η αντιπολίτευση παριστάνει ότι την ελέγχει.

Λένε, ας πούμε: Η κυβέρνηση αργεί να κλείσει την αξιολόγηση. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι ξένοι είναι έτοιμοι να κλείσουν την αξιολόγηση και εδώ, οι δικοί μας, οι ηλίθιοι, αργούν.

Δε λένε ότι οι ξένοι βιάζουν τη χώρα, δε λένε ότι οι ξένοι ξεφτιλίζουν τους ανθρώπους, δε λένε ότι Γερμανοί είναι αδίστακτοι, δε λένε ότι ο Σόιμπλε παραφρονεί και η χώρα του κερδοσκοπεί εις βάρος μας.

Ποιό είναι λοιπόν το θέμα; Να βιαζόμαστε το ίδιο με τους δανειστές; Να έχουμε την ίδια ταχύτητα επιβολής μέτρων στον λαό; Σε τι ωφελήθηκε η χώρα από την απόφαση του Γιωργάκη Παπανδρέου να φέρει το ΔΝΤ στην Ελλάδα χωρίς να ρωτήσει κανέναν και χωρίς ασφαλώς να καθυστερήσει;

Πόσα δισεκατομμύρια κερδίσανε οι ντόπιοι αληταράδες μαζί με τους ξένους στην προσυνεννοημένη εκτίναξη των spreads;

«Αδυναμία της κυβέρνησης να κλείσει η αξιολόγηση», διαβάζω στα ΝΕΑ σήμερα. Δηλαδή είναι δύσκολο να πεις το ναι, είναι αδυναμία να λες όχι; Έφτασε λοιπόν να είναι δύναμη το ναι.

Πώς αναποδογυρίζουν τα νοήματα;

Όταν μιλάς σαν τσιράκι του δανειστή και του τοκογλύφου σου.

Άνθρωποι μορφωμένοι, άνθρωποι σοβαροί με τη γραβάτα τους και με τη μίζα τους, που ανάθεμα στις βιβλιοθήκες που τους μεγάλωσαν. Αλλά τα γράμματα έχουν σχέση με το χαρακτήρα, με τον οποίο έρχονται σε συνεννόηση. Υπάρχει ρεύμα που φωταγωγεί περιοχές και υπάρχει ρεύμα που γίνεται ηλεκτρική καρέκλα.

*** Συναντιέται η Φώφη με τον Μητσοτάκη, που τον λένε συνέχεια Κυριάκο για να μην θυμόμαστε τον Μητσοτάκη, και αποφασίζουνε μαζί ότι αυτή η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αυτοί οι δύο είναι ακίνδυνοι;

Ακίνδυνο λοιπόν το ΠΑΣΟΚ, ακίνδυνη η Νέα Δημοκρατία. Μπορεί να είναι επικίνδυνοι όλοι μαζί και του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανομένου. Ακίνδυνο όμως το ΠΑΣΟΚ, που πιο κλέφτες δεν υπήρξαν ποτέ στη χώρα αυτή στη νεότερη ιστορία, αυτό δεν μπορεί να υπάρξει. Αντί αυτήν τη στιγμή να έχουν συλλάβει τους υπεύθυνους που χρέωσαν τη χώρα, που τη διαλύσανε και την παραδώσανε, αντί να έχουν μπει εισαγγελείς στα ταμεία τους, ακόμα συζητάνε.

Δεν ξέρω αν αργεί η κυβέρνηση να κλείσει την αξιολόγηση, αν πρέπει να την κλείσει άρον-άρον γιατί ο λογαριασμός ανεβαίνει, ξέρω ότι οι δανειστές ασκούν κατ’ επάγγελμα αλητεία. Κάθε μέρα βάζουν καινούργιους όρους, κάθε μέρα πεθαίνουν τη χώρα και ούτε ένας δεν ρίχνει τις ευθύνες σε αυτούς. Διότι αυτοί τάχα μας δανείζουν.

Ο Σόιμπλε είναι βέβαιο ότι κάθε μέρα έχει καινούριες παράλογες απαιτήσεις, ασκώντας καθαρά ναζιστικές πρακτικές στη χώρα μας. Γι’ αυτόν όμως λέξη.

Επικίνδυνοι είναι οι σιωπηλοί της ιστορίας και οι σκυμμένοι.

Επικίνδυνο είναι το ΠΑΣΟΚ που έφαγε τρισεκατομμύρια σε μίζες και σήμερα ονομάζονται Δημοκρατική Συμπαράταξη και συνεχίζουν να ανησυχούν για τον τόπο, αλλά δεν ανησυχούν για αυτά που φάγανε και που χάθηκαν. Επικίνδυνος ήταν και είναι ο άνθρωπος ο οποίος έβαλε την Ελλάδα στις γκρίζες ζώνες και η χώρα μας πέρασε πρώτη στη διαφθορά, με τους Πρετεντέρηδες να τους υμνούνε στα μεγάλα κανάλια. Μιλώ για τον Σημίτη ασφαλώς. Όμως και ο Τσίπρας άλλα υποσχέθηκε. Ότι θα βγει και θα καθαρίσει το τοπίο. Μια χαρά συνεχίζει να είναι ίδιο το τοπίο. Απείραχτο. Πουλημένοι δημοσιογράφοι υποτακτικοί των καιρών στην συντριπτική πλειοψηφία τους, αλλάζουν καθημερινά τα νοήματα, αναποδογυρίζοντας τα ρήματα. Για όλα φταίει αυτός ο λαός που καθυστερεί να συνθηκολογήσει. Δεν λένε βρέχει, λένε η κυβέρνηση δεν έφερε τον ήλιο.

Αλήθεια στη συνάντηση Φώφης – Κυριάκου είπανε τίποτα για τους λογαριασμούς του Παπαντωνίου; Είπανε τίποτα για τους λογαριασμούς που βρέθηκαν στην Αφρική σε Μη Κυβερνητική Οργάνωση επί υπουργίας Ντόρας, όπου δίναμε άπειρα εκατομμύρια για να ψάχνουν το κλίμα της Αφρικής;

Εκατομμύρια τα οποία τα έδινε η χώρα την ώρα που έκοβε τις συντάξεις.

Και αυτοί είναι οι ακίνδυνοι της χώρας;;;

Σίγουρα δεν μιλήσανε για τον Παπαντωνίου, γιατί μ’ αυτόν ασχολείται η ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Αλλά τι ανάγκη έχει να τονίζει κανείς το ανεξάρτητη.

Σα να νιώθουνε ότι πιστεύουμε ότι είναι εξαρτημένη η δικαιοσύνη και θέλουν να μας το βγάλουν απ’ το μυαλό.

Ένα πολιτικό μπουρδέλο έχει γίνει η χώρα, όπου οι πολιτικοί κάνουν ότι θέλουν, παραβιάζουν όποιους νόμους θέλουν, έχουνε νόμους πλαστελίνες για τα συμφέροντα τους και ισχυρίζονται ότι αυτοί είναι οι πράττοντες νόμιμα. Δηλαδή, 300 αθώοι και 11 εκατομμύρια λαός ένοχοι;

Χρησιμοποίησα τη λέξη μπουρδέλο, επειδή άκουσα τον κύριο Πάγκαλο να λέει ότι «ο λαός στ’ αρχίδια του για τον Μπελογιάννη και το μουσείο».

Μιας λοιπόν και καθιερώνεται επίσημα αυτή η γλώσσα, ας την χρησιμοποιήσω και εγώ. Ένα πολιτικό χαμαιτυπείο και μία Χρυσή Αυγή, η οποία παίζει τον μπράβο του συστήματος. Και ο ΣΥΡΙΖΑ μ’ ένα ασθενές επικοινωνιακό επιτελείο προσπαθεί να απαντήσει, που, σε τι, σε ποιους, με ποια ρήματα, σε ποια νοήματα;

Έχει μπει και ο ΣΥΡΙΖΑ στο παιχνίδι, ενώ ο λαός τους έδωσε εντολή ρήξης, όχι εντολή να γίνουν όλοι μαζί μια ωραία σαλάτα.

Η βρωμιά και η δυσωδία αρέσει στα γουρούνια, αλλά είναι εξαιρετικά θλιβερό όταν ένας λαός γουρουνοποιείται και εξοικειώνεται με την αποπνικτική μυρωδιά των σκανδάλων.

Όταν ένας λαός φτάνει να λέει καλύτερα να έρθει ο κλέφτης και ο διεφθαρμένος να κυβερνήσει διότι είναι πιο ικανός, ο λαός αυτός έχει χάσει το δρόμο του. Και πώς να μην τον χάσει όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ανέλαβε να βγάλει τη χώρα από την κρίση, ξανακάθισε τη χώρα στην ίδια καρέκλα;

Κάθε μέρα οι τράπεζες αρπάζουν 500 – 600 €, τα κατάσχουν. Έχουν πανικοβάλει τον κόσμο, και όλο το σύστημα πασχίζει να οδηγήσει τη χώρα μια και καλή στην οριστική υποταγή. Δεν αναπνέουμε πια σ’ αυτή τη χώρα.

Το μυαλό μας έχει πεθάνει, η ψυχή μας έχει πεθάνει, το όνειρο έχει πεθάνει. Όποιος ζει να σηκώσει το χέρι!

Θέλω να τελειώσω το κείμενο με στίχους του Νίκου Γκάτσου από τον Κεμάλ, που την μουσική του έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις.

Νικημένο μου ξεφτέρι, δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί.

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ.

Καληνύχτα».