ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ αποτέφρωση: ΟΤΑΝ Ο ΝΕΚΡΟΣ δεν γίνεται στάχτη… αλλά νεράκι!

Κοινοποίηση:
unnamed (1)

Νέες μελέτες και έρευνες…. έφεραν “νέα” για την εξέλιξη του θανάτου και της αποτέφρωσης ! Όταν ο άνθρωπος γίνεται λύμα για την αποχέτευση και το σώμα του αποιεροποιείται. Αυτό θέλει και διατάζει η νέα τάξη πραγμάτων.Το γραφείο τελετών Hilton’s AquaGreen Dispositions στο Οντάριο του Καναδά είναι το πρώτο που χρησιμοποιεί μια μέθοδο αποτέφρωσης νεκρών χωρίς φλόγα η οποία δεν επιβαρύνει το περιβάλλον.

Σε αντίθεση με τις συμβατικές μεθόδους αποτέφρωσης νεκρών, δεν απελευθερώνεται διοξείδιο του άνθρακα ή άλλοι ρυπαντές στην ατμόσφαιρα. Αντιθέτως χρησιμοποιείται ένα μείγμα νερού, αλατιού και καυστικής ποτάσας (υδροξείδιο του καλίου) για να διασπαστεί το οργανικό υλικό σε μια ιλύ που στη συνέχεια φιλτράρεται και απομακρύνεται με ασφάλεια στο δίκτυο αποχέτευσης.

Η διαδικασία φαίνεται αποκρουστική, αλλά δεν διαφέρει ιδιαιτέρως από τη φυσική διάσπαση ενός πτώματος στο χώμα. Η διαφορά είναι ότι η αλκαλική υδρόλυση διασπά το πτώμα σε δύο ώρες αντί για 15-20 χρόνια που χρειάζεται ένα πτώμα μέσα σε φέρετρο. Πρόκειται για μια περιβαλλοντικά φιλική λύση που εκλύει το ένα τέταρτο των εκπομπών άνθρακα μιας συμβατικής αποτέφρωσης.

Το διάλυμα που χρησιμοποιείται για τη διάσπαση του σώματος θερμαίνεται στους 300 βαθμούς Κελσίου ώστε μικρόβια και μολυσματικές ουσίες να καταστραφούν και να μην ενσκήψουν κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία.

Οι οργανικοί ιστοί υγροποιούνται κατά τη διαδικασία, αλλά τα κόκαλα παραμένουν. Μετά την απομάκρυνση των υγρών, ο σκελετός ξηραίνεται και θρυμματίζεται σε στάχτη η οποία επιστρέφει στην οικογένεια για να τη διασκορπίσει ή να τη φυλάξει σε τεφροδόχο. Τεχνητά μέλη ή πρόσθετα που έχουν τοποθετηθεί με χειρουργικές παρεμβάσεις μπορούν να δωριστούν προς επαναχρησιμοποίηση.

Μπορεί να εκφράζονται εύλογες ανησυχίες για την απόρριψη των υγροποιημένων ιστών στο δίκτυο αποχέτευσης, αλλά οι έλεγχοι από τις τοπικές υπηρεσίες ύδρευσης δεν έχουν δείξει επιδείνωση της ποιότητας των υδάτων από τη λειτουργία της επιχείρησης.

Σημειώνεται ότι η διαδικασία δεν είναι παντού νόμιμη παρά μόνο σε 13 Πολιτείες των ΗΠΑ.
—Resomation

Υπενθυμίζεται ότι τη μέθοδο της αλκαλικής υδρόλυσης χρησιμοποιεί η εταιρεία Resomation που εδρεύει στη Γλασκώβη της Σκωτίας.

Η «αλκαλική υδρόλυση», δηλαδή η διάλυση της σορού σε θερμό αλκαλικό ύδωρ, είναι μια περιβαλλοντικά φιλική εναλλακτική στην καύση νεκρών, όπως ισχυρίζεται η εταιρεία, καθώς εκπέμπει 30% λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα και χρησιμοποιεί το ένα έβδομο της ενέργειας.

Προστατεύει δε από τα δεινά της συμβατικής αποτέφρωσης, η οποία συνεπάγεται την έκλυση οξειδίων του αζώτου, μονοξειδίου του άνθρακα, διοξειδίου του θείου, υδροφθορίου, υδροχλωρίου, μικροσωματιδίων, αλλά και βαρέων μετάλλων που ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα.

Επιτρέπει δε τον πλήρη διαχωρισμό και ασφαλή απόθεση του αμαλγάματος που βρίσκεται στα σφραγίσματα των δοντιών. Ο υδράργυρος που εκλύεται από την καύση του αμαλγάματος στα κρεματόρια ευθύνεται για το 16% των συνολικών εκπομπών υδραργύρου στην ατμόσφαιρα της Μεγάλης Βρετανίας.

Η Resomation σύμφωνα με τον ιδρυτή της, Σάντυ Σάλλιβαν, ανάπτυξε το σύστημα αλκαλικής υδρόλυσης προκειμένου να ανταπεξέλθει στην αυξανόμενη ευαισθητοποίηση του κοινού πάνω σε περιβαλλοντικά θέματα.

Όσον αφορά στα τεχνικά στοιχεία, η σορός του νεκρού τοποθετείται σε ένα διάλυμα νερού και υδροξειδίου του καλίου, υπό συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας, 10 ατμοσφαιρών και 180 βαθμών Κελσίου αντίστοιχα, για χρονικό διάστημα δυόμιση έως τριών ωρών.

Ο ιστός του σώματος διαλύεται στο υγρό το οποίο εν συνεχεία διοχετεύεται στο σύστημα αποχέτευσης, χωρίς να ενσκήπτει κίνδυνος για το περιβάλλον.

Τα οστά από την άλλη πλευρά απομακρύνονται από τη μονάδα και διοχετεύονται σε ένα θραυστήρα, όπου συλλέγονται μέταλλα, όπως ο επικίνδυνος υδράργυρος και τεχνητά μέλη, για περαιτέρω επεξεργασία.

econews

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ: