Οι πρόσφατες αποκαλύψεις από τον Παναμά έφεραν στο προσκήνιο το θέμα του οικονομικού απορρήτου καθώς ο Παναμάς, είναι μόνο μια από περισσότερες από 90 δικαιοδοσίες οικονομικού απόρρητου σε όλο τον κόσμο σήμερα, σε σύγκριση με μόνο μια δωδεκάδα ή περίπου τόσες στις αρχές του 1970.
Όλες μαζί, το 2015, κατείχαν τουλάχιστον από 24 μέχρι 36 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ανώνυμο ιδιωτικό οικονομικό πλούτο, ο περισσότερος εκ του οποίου ανήκει στο κορυφαίο 0,1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη.
Αυτά τα οικονομικά καταφύγια δεν βρίσκονται μόνο σε τροπικούς παραδείσους όπως οι Μπαχάμες, η Ανγκουίλα, η Αρούμπα, τα Μπαρμπάντος, το Μπελίζ, οι Βερμούδες, τα British Virgin Islands, οι Νήσοι Κέιμαν, ο Παναμάς, η Αγία Λουκία, ο Άγιος Χριστόφορος και ο Άγιος Βικέντιος. Περιλαμβάνουν επίσης πολύ παλαιότερους παραδοσιακούς ευρωπαϊκούς παραδείσους, συμπεριλαμβανομένων της Ανδόρας, των νησιών της Μάγχης, της Κύπρου, του Γιβραλτάρ, της Νήσου του Μαν, του Τζέρσεϋ, του Guernsey, του Λιχτενστάιν, της Μάλτας και του Μονακό. Υπάρχουν επίσης πολλά άλλα νεότερα, ακόμα πιο απομακρυσμένα καταφύγια, συμπεριλαμβανομένων και των Νήσων Κουκ, του Μαυρίκιου, των Νήσων Μάρσαλ, του Ναούρου, των Σεϋχέλλων και του Βανουάτου. Για ορισμένους σκοπούς, αρκετές αξιόπιστες δικαιοδοσίες «onshore» απορρήτου -το City του Λονδίνου, η Ελβετία, το Delaware, η Νεβάδα, το Λουξεμβούργο, το Ντουμπάι, η Σιγκαπούρη, η Μαλαισία και το Χονγκ Κονγκ- έχουν γίνει επίσης σημαντικά μέλη της ομάδας.
Ο βασικός ρόλος των εν λόγω καταφυγίων είναι να παρέχουν ανωνυμία για οικονομικό και εταιρικό κεφάλαιο, πνευματική ιδιοκτησία, και μη χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία, βοηθώντας να τεθεί ο υπεράκτιος ιδιωτικός πλούτος έξω από την πρόσβαση της φορολογίας.
