Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ή Βυζαντινή, όπως κατέληξε να ονομαστεί από τους ιστορικούς κατάφερε να παραμείνει ζωντανή, όταν κράτη και φυλές εμφανίζονταν κι άλλοτε εξαφανίζονταν, γύρω από αυτήν.
Η βιωσιμότητα της «Βασιλείας των Ρωμαίων» είχε καταντήσει… δεδομένη, από τους υπηκόους της, σε σημείο που κανείς δεν πίστευε πως η Πόλη θα πέσει. Ακόμη κι όταν τα γιγάντια κανόνια του Μωάμεθ Β’ θρυμμάτιζαν τα άλλοτε αήττητα τείχη της Βασιλεύουσας.
Μολαταύτα, η παρακμή που στιγμάτισε το Βυζάντιο και «κατέτρωγε» από το εσωτερικό του, τελικώς οδήγησε και στην πτώση του.
