Η αγάπη των οπαδών προς το πρόσωπο κάποιου ποδοσφαιριστή δεν είναι παντοτινή. Χρειάζεται να την διατηρήσει και αφού αποκτήσει τον θαυμασμό των φιλάθλων της εκάστοτε ομάδας. Και κάποιες στιγμές, κάποιοι χαλάνε την εικόνα που έχτισαν.
Υπάρχουν κάποιες μορφές του παρελθόντος που λατρεύονται μέχρι σήμερα και θα συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται έτσι από τον κόσμο, υπάρχουν όμως και αυτοί που αγαπήθηκαν και μετά ράγισε το γυαλί. Για διάφορους λόγους ο καθένας.
Ας δούμε πέντε χαρακτηριστικές περιπτώσεις…
Ζμπίνγκιεβ Μπόνιεκ
Μέλος της ομαδάρας του Τραπατόνι που κατέκτησε όλους τους διαθέσιμους τίτλους, ο Μπόνιεκ αγωνίστηκε στη Γιουβέντους από το 1982 ως το 1985 και στη συνέχεια έπαιξε για άλλα τρία χρόνια με την φανέλα της Ρόμα.
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι και το 2006 δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα αλλά όταν ξέσπασε το Calciopoli ο Πολωνός άνοιξε το στόμα του και είπε διάφορα κατά της Τριανδρίας. Δεν ήθελε και πολύ, επομένως, για να ξεσηκωθεί ο κόσμος και να τον αποκαθηλώσει, απαιτώντας και πετυχαίνοντας μάλιστα το αν μην δοθεί αστέρι στον Μπόνιεκ, στον περιβάλλοντα χώρο του Juventus Stadium. Δεν του φταίει κανείς, αφού επέλεξε την Ρόμα…
Ζινεντίν Ζιντάν
Ντύθηκε μπιανκονέρο το καλοκαίρι του 1996 και έγινε σταρ. Ο Γάλλος υπήρξε ένας ποδοσφαιριστής-θαύμα και στα πέντε χρόνια που παρέμεινε στο Τορίνο έπαιξε, σύμφωνα και με τον ίδιο, το καλύτερο ποδόσφαιρο της ζωής του. Οχι ότι εκτίμησε ιδιαίτερα, πάντως, όσα του έδωσε η Γιούβε.
Το 2000-01 έκανε ό,τι μπορούσε για να δείξει ότι ήθελε να πάρει μεταγραφή και αυτό έφερε τον κόσμο στα όρια του. Ειδικά από την στιγμή που επέλεξε να παραμείνει στη Ρεάλ Μαδρίτης μετά το τέλος της καριέρας του, δηλώνοντας πως αισθάνεται μέλος της οικογένειας της, το κλίμα στο Τορίνο έγινε ψυχρό για αυτόν. Αν και τρία χρόνια είπε «μια φορά μπιανκονέρο, πάντα μπιανκονέρο»…
Μισέλ Πλατινί
Για τον ποδοσφαιριστή Πλατινί δεν μπορεί κανείς Γιουβεντίνος να πει κάτι. Και δεν λέει, είναι η αλήθεια, αφού δεν υπήρξε απολύτως κανένα πρόβλημα. Ενόχλησε, βέβαια, τους πάντες ο πανηγυρισμός του στο Χέιζελ αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία.
Το θέμα με τον Πλατινί είναι ότι άρχισε να γίνεται αντιπαθητικός από την στιγμή που ανέλαβε την προεδρία της UEFA, για να φτάσουμε πρόπερσι στο σημείο να τον ειρωνεύεται και να του επιτίθεται ακόμη και η Tuttosport, με αφορμή όσα έγιναν στην Κωνσταντινούπολη για το ματς με την Γαλατασαράι.
Οπως και να έχει, αν μιλήσει κάποιος με Ιταλούς Γιουβεντίνους θα του πουν τα καλύτερα για τον ποδοσφαιριστή Πλατινί και τα χειρότερα για τον παράγοντα Πλατινί…
Τζανλούκα Τζαμπρότα
Προοριζόταν για αρχηγός της Γιουβέντους όταν σταματούσε ο Ντελ Πιέρο ή για υπαρχηγός όσο θα συνέχιζε ο Αλεσάντρο. Ολα αυτά τα πλάνα, βέβαια, πήγαν στον βρόντο το καλοκαίρι του 2006, με ευθύνη του Τζαμπρότα.
Ο Ιταλός ήταν από τους αγαπημένους των οπαδών αλλά η υποδοχή που του επιφύλαξαν στο «Ολίμπικο» στο Τορίνο στο 4-2 επί της Μίλαν το φθινόπωρο του 2008, τα λέει όλα για το πώς άλλαξε το κλίμα.
Και το κλίμα άλλαξε από την στιγμή που πήγε ο Τζαμπρότα στην Μπαρτσελόνα και δήλωσε σχετικά με την αποχώρηση του στην πιο δύσκολη στιγμή της ιστορία της Γιουβέντους: «Δεν πρόδωσα εγώ την Γιούβε, η Γιούβε πρόδωσε εμένα με όσα αποκαλύφθηκαν για την διοίκηση της». Πόσο λίγος ρε Τζαμπρότα…
Φάμπιο Καπέλο
Ο Καπέλο είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Προσωπικά, δικαιώνω τους οπαδούς της Ρόμα που τον μισούν και είμαι σίγουρος πώς το ίδιο θα ένιωθα κι εγώ, ως Γιουβεντίνος, στη θέση τους.
Εκανε μεγάλη καριέρα ως ποδοσφαιριστής στη Γιουβέντους, στη συνέχεια πήγε και στις Μίλαν, Ρόμα αλλά πάντα δήλωνε μπιανκονέρο. Μέχρι που έγινε προπονητής… Πέτυχε σπουδαία πράγματα στη Μίλαν, έκανε πρωταθλήτρια την Ρόμα και τότε ήταν που δήλωνε ότι δεν πρόκειται ποτέ να αναλάβει την Γιουβέντους.
Τελικά την ανέλαβε το 2004 -αν μπορούσε ας έλεγε «όχι» στον Ουμπέρτο Ανιέλι- ξεχνώντας όσα υποσχόταν στους Ρωμαίους. Οπως είχε ξεχάσει και όσα έλεγε στους Γιουβεντίνους όταν ήταν ποδοσφαιριστής…
forzajuve.gr
