Που είναι η παλιά δημοσιογραφία της έρευνας και της αποκάλυψης που πρόσφερε ανιδιοτελώς στον πολίτη , και θωράκιζε την κοινωνία ;
Που είναι το ρεπορτάζ ,η ανάλυση και το σχόλιο ;
Η δημοσιογραφική παραγωγή σήμερα είναι ένα προϊόν κατά παραγγελία . Το ρεπορτάζ έγινε ανταπόκριση , η έρευνα αναφορά καταγγελίας , η είδηση εικόνες βίας και sex , η ανάλυση δηλώσεις εκατέρωθεν , το σχόλιο η άποψη που εξυπηρετεί
Ο δημοσιογράφος πλέον δεν πληρώνεται από τους αναγνώστες ή ακροατές ή τηλεθεατές του ,πληρώνεται απ’ όσους ενδιαφέρονται να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.
Η δημοσιογραφία σήμερα ελέγχεται από επιχειρηματίες και πολιτικές σκοπιμότητες ,είναι σταθερά προσανατολισμένη σε όρους καρτέλ . Από την άλλη , οι λίγοι αληθινοί δημοσιογράφοι φοβούνται . Φοβούνται μηνύσεις και αγωγές σκοπιμότητας , φοβούνται τη δημοσιογραφία του υπόκοσμου και το νόμο Βενιζέλου, φοβούνται το σαθρό σύστημα , φοβούνται την ανεργία .
Είναι φανερό ότι , υπό συνθήκες κατάρρευσης στην οικονομία, πνευματικής απαξίωσης που εξαπλώνεται και αξιακής παρακμής , ο δημοσιογραφικός υπόκοσμος έχει μπει για τα καλά στο παιχνίδι και δεν φαίνεται τίποτα να τον εμποδίζει
Παλαιότερα οι εφημερίδες στηρίζονταν στην κυκλοφορία τους , η κυκλοφορία ήταν η κύρια πηγή των εσόδων τους , σήμερα , κύρια πηγή των εσόδων έγινε η διαφήμιση. Η ζέση για ενημέρωση του πολίτη αντικαταστάθηκε από το ¨πως να τον κρατήσω εκστασιασμένο και αποβλακωμένο ώστε , να του περάσω την ανάγκη να αγοράσει ή να επιλέξει ¨
Ο δημοσκοπήσεις για παράδειγμα – ως δημοσιογραφική ενέργεια – διαμορφώνουν οι ίδιες το αποτέλεσμα που θέλουν να καταγράψουν , περνώντας στον κόσμο την πεποίθηση ότι , έτσι έχουν τα πράγματα , οπότε ¨συντάξου με τους αδιαμφισβήτητους νικητές ¨
Οι δημοσιογράφοι σήμερα ξέχασαν την ρήση του Μάγερ, ότι “η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης” Οι δημοσιογράφοι της (πλάκας) θα ισχυριστούν ότι τα ΜΜΕ στα οποία εργάζονται τους εξωθούν στην επαγγελματική τους ¨εκπόρνευσης¨, για να δικαιολογηθούν.
Συνεργός σε αυτό το βούρκο και το θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει να εξαπλώνεται η ¨ασθένεια των δημοσιογράφων¨ . Γιατί άραγε ;
Η απάντηση απλή , σαθρό σύστημα , δημοσιογραφία καρτέλ και οικονομικά συμφέροντα είναι σήμερα η πλέον επικερδής επιχείρηση. Η δημόσια διοίκηση εξαρτημένη , η κοινωνία στα όρια της , οι πολίτες εγκλωβισμένοι και σαστισμένοι … ποιο να φοβηθούν;
Ο πόλεμος των καρτέλ της ενημέρωσης , ¨καλά κρατεί ¨
Η υπερμεγέθυνση ή η υποβάθμιση της είδησης , η αποσιώπηση είδησης , η πλάνη και η παραπλάνηση του πολίτη , η παραπληροφόρηση, η αποσπασματική ενημέρωση , η επαναληπτική ενημέρωση με σκοπό να γίνει πεποίθηση στον απλό πολίτη , τα fake News ( ψεύτικες ειδήσεις ),η ειδησιογραφία στο πνεύμα δόγματος του σοκ , η χειραγώγηση μαζών βάσει σχεδίου, η ιδιοτελείς εκμετάλλευση της δύναμης της εικόνας , η υποβολή υποσυνείδητων ερεθισμάτων και μηνυμάτων με σκοπό την μετατροπή του θεατή σε καταναλωτικό ζώο κ.α , είναι το νέο πεδίο δόξης λαμπρόν της σημερινής δημοσιογραφίας .
Ευτυχώς όμως , υπάρχουν ακόμη κάποιοι που αντιστέκονται , που δεν έχουν ενταχτεί σε καρτέλ , δεν πούλησαν την ψυχή τους στο διάβολο , δεν υπέκυψαν .
Αυτοί κρατάνε όρθια ότι ακόμα δεν κατέρρευσαν , αυτούς ν αναζητάτε , αυτούς να εμπιστεύεστε για να δείτε τον κόσμο στην αληθινή του μορφή .
Η κοινωνία κύριοι έχει ανάγκη σήμερα από πραγματική δημοσιογραφία
Η άλλη δημοσιογραφία με τον παρασιτικό της ρόλο στην Ελλάδα της κλεπτοκρατίας είναι βαριά άρρωστη , ¨αφήστε τη να πεθάνει ή να αυτοκτονήσει¨
ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗΣ
Και πότε υπηρχε ρε λεβεντες η ελευθερη δημοσιογραφια; Επι Ανδρεα Παπανδρεου; Επι Σημιτη; Χειροτερη κι απο τη δημοσιογραφια του Κιμ ηταν τοτε. Γλυφτες του κερατα ηταν παντοτε. Το συνθημα “αλητες ρουφιανοι δημοσιογραφοι”, δεν ειναι τωρινο. Σπαστε την τηλεοραση και ενημερωθειτε απο το διαδικτυο, και μονο απο τσεκαρισμενους ανεξαρτητους και αφοβους δημοσιογραφους….